Ε,κλασσικά κι εγώ έψαχνα κάτι lyrics στο Google.Συγκεκριμένα Ο καπνός - Ταγαρά Σεμέλη.Δεν τα βρήκα όμως. Μου άρεσε πολύ το decor με τα αστέρια και το αποθήκευσα στα Αγαπημένα.Δεν το είχα ανοίξει από τότε ποτέ. Ένα βράδυ έψαχνα πληροφορίες για τη σειρά 'Του κουτιού τα παραμύθια' (Αχ! Γιατί δεν την παίζουν τώρα? Ή Φρουτοπίααααα)
Είδα ότι είχαν μια ανάλογη συζήτηση στο forum.Το αποτέλεσμα ήταν:
1ον)Μόλις είδα τα αστεράκια,είπα πως αυτό εγώ κάπου το ξέρω!!Κάπου (Κάπως Κάποτε) το έχω ξαναδεί. Ε,μετά κόλλησααα!!!
2ον)Άρχισα να κλαίω γιατί στεναχωρέθηκα με τις παλιές εκπομπές και άρχισα να θυμάμαι.. (Ε,μη νομίζετε, δεν είμαι και πολύ μεγάλη,άρα δεν πρόλαβα πολλά)..
3ον)Τραγουδούσα όλη την ώρα το αξέχαστο "hit":
"Η μήπως είμαστε, ή μήπως είμαστε, ή μήπως είμαστε τρελοί τραγουδιστάδες!
(ρεφρέν)
Φι δίεση ο Φιόγκος
Κι Ρούχλας είναι Λα
Ο Σεββαστιανός διηγείται στη γραμμή του Σι
Και στο Μι τραγουδάει παραμύθια η Μελιά"
Ο αδερφός μου που είναι 12 με κοίταζε σα χαζό. Και που να 'ξερε τι έχει χάσει..Δεν είναι άδικο που δε θα το ακούσει ποτε..? Τουλάχιστον στην TV...
