Με λένε Αέρα
Στίχοι/Μουσική/Εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος
Με λένε Αέρα και ζω ικανός
κι η φυλή μου και εγώ
σαν ανθός, αν χαθώ
να χαθώ με περηφάνια
Με τη σκουριά πολεμώ
μα το βήμα μου αστράφτει και ζω
ικανός αν χαθώ, να χαθώ με περηφάνια
Αχ, πατρίδα μου το φως σου παντρεύτηκα
κι ερωτεύτηκα τα πράσινα νερά σου
με του ονείρου το σουγιά στα χέρια
χαρακώνω όσα δεν μπορώ να ζήσω αληθινά
μια τέτοια νύχτα γλυκιά
Σαν μετανάστης στο ίδιο το χώμα
που γεννήθηκα ζω
κι είναι αυτή η ομορφιά το δικό μου
μυστήριο τ' όνομα που έχω αντηχεί
στα βαφτίσια όλης της γης
μα δεν έχει γραφτεί σε κανένα διαβατήριο
Αχ, πατρίδα μου...
Θ' ακουμπήσω το κεφάλι μου στους ώμους σου
και θα ονειρευτώ τη
θάλασσα
αύριο πάλι θα ανάψω φωτιά
για να γίνει ο γαλάζιος αέρας
γύρω μας, σπίτι
Πες μου ποια γη
και γιατί στη φωτιά εξαγνίζεται
και παραδίνει τη λευτεριά της στην ειρήνη
Σε κάθε άνθρωπο είδα την δικιά μου εξορία
και στο πρόσωπο του ο ιδρώτας
το δάκρυ μου έχει πλύνει
Αχ, πατρίδα μου...
Με λένε Αέρα...
Το ίδιο χέρι που αναβοσβήνει τ' αστέρια
Μάτια μου το ίδιο χέρι
αναβοσβήνει κι εμένα
Αχ, πατρίδα μου...
Ποιος θα μιλήσει για εμάς
θα μιλήσει αυτός που μένει πίσω
γιατί εγώ θα φεύγω
θα συνεχίσω να ακολουθώ
το ρεύμα από τις φτερούγες των πουλιών
..Αλλά τι νόημα έχει τ'όνειρο, χωρίς μικρές νοθείες!!!
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : melkat06 στις 02-07-2007 16:59 ]
