Περί εκδίκησης

πιστεύετε οτι είναι αρρωστημένη η τακτική ορισμένων ανθρώπων να κρατάνε μανιάτικο το κακό που τους έκαναν, και να περιμένουν με την πρώτη ευκαιρία να εκδικηθούν; Πως όμως θα δώσουν στον άλλο να καταλάβει πόσο τον πλήγωσαν τα λόγια και οι πράξεις κάποιων; Και πως, το άτομο που πληγώθηκε απο την απερισκεψία τους, θα νιώσει καλύτερα μετά απο το αδίκημα εναντίων του;Η εκδίκηση τελικά, πρέπει να εφαρμόζεται ως τρόπος υπόδειξης του λάθους ή της ενδόμυχης επιθυμίας κάποιων να διαιωνίζουν μια πράξη του παρελθόντος, προκειμένου να ικανοποιήσουν τα αρρωστημένα ένστικτά τους;

Όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε νιώσει αδικημένοι...όμως επειδή ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, μετά από χρόνια κοιτάς πίσω σου και γελάς...κρατάς μανιάτικο το πείσμα αλλά λόγος εκδίκησης δεν υπάρχει πια...Τα συναισθήματα έχουν αποσταχθεί και αντί για μίσος μένει μία απλή ρητή απέχθεια...αντί για λύπη μένει ένα απλό κέντρισμα (και αυτό σιγά σιγά φθίνει!).
Και προχωρόντας προς τα καλύτερα, και βλέποντας ότι αυτοί που σε πίκραναν βαδίζουν κατά πως τους αξίζει...με λίγα λόγια ούτε να τους χέ$31$!...!
Νομίζω είναι πολύ καλύτερο από οποιοδήποτε είδος εκδίκησης...
Εδώ η κόλαση εδώ και ο παράδεισος...και να μην το βρουν από εσένα το βρίσκουν ήδη από αλλού.


-No one can make you feel inferior...unless you really really ARE..!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ydrargyros στις 07-07-2007 13:44 ]

πολύ σωστά τα είπες. Και εγω αυτό πιστεύω οτι όποιος σε αδικεί το βρίσκει μπροστά του! Άλλωστε η καλύτερη τιμωρία είναι να αδιαφορείς για αυτούς!

Αυτά είναι!