ελληνική μουσική
    780 online   ·  210.833 μέλη

    ...το μεγαλύτερο δικό μας ποίημα!!!!!!

    fantasma
    11.07.2007, 14:26
    ..αν γράφαμε όλοι τουλάχιστον από ένα τετράστιχο....
    θα καταφερναμε να δημιουργήσουμε....
    ...ίσως το μεγαλύτερο ποίημα που γράφηκε ποτέ....
    ..με τους περισσότερους σε πλήθος δημιουργούς....?????

    τι λέτε μπορούμε να τα καταφέρουμε... ή έστω να κάνουμε μια προσπάθεια...

    ...δες το σαν παιχνίδι.....

    .....

    ν αρχίσω εγώ????.......
    fantasma
    11.07.2007, 14:29


    .....μπορεί και λίγο παράξενη,....
    ας πουμε πως η αρχη πάει καπως ετσι....

    Παλεύεις με τον ιδρώτα
    Στον θαυμάσιον τόπον
    Με τα πάθη να σε ξυπνούν
    και την απόφαση να ξαγρυπνά..

    sea_like_eyes
    11.07.2007, 14:48
    Παράθεση:

    Το μέλος fantasma στις 11-07-2007 στις 14:29 έγραψε...



    .....μπορεί και λίγο παράξενη,....
    ας πουμε πως η αρχη πάει καπως ετσι....

    Παλεύεις με τον ιδρώτα
    Στον θαυμάσιον τόπον
    Με τα πάθη να σε ξυπνούν
    και την απόφαση να ξαγρυπνά..



    ...σε όνειρο βαθύ...
    ζωή χωρίς σκοπό κανένα
    σκουριασμένα σ’αγαπώ
    από πάθος θρηνούν…




    JaNick
    11.07.2007, 14:53
    θρηνιτικό τραγούδι
    ακατάπαυστη ελεγεία
    για τη χαμένη αγάπη
    αντηχεί στον αέρα...

    (πολυ χαίρομαι που συμετάσχω σε αυτο!!)

    punkster
    11.07.2007, 15:10
    Παράθεση:

    Το μέλος JaNick στις 11-07-2007 στις 14:53 έγραψε...

    θρηνιτικό τραγούδι
    ακατάπαυστη ελεγεία
    για τη χαμένη αγάπη
    αντηχεί στον αέρα...





    και απο καποιου
    βοσκου την φλογερα
    μελαγχολικη μελωδια
    στην σιωπη αντηχα

    edelweiss
    11.07.2007, 20:58
    ο ήλιος λαμπει
    με το χλωμό φως του
    και η φύση θρηνεί
    για μια αγάπη που έχει χαθεί


    Μέτρησα τ' άστρα τ' ουρανού
    και λείπει ένα ζευγάρι
    χαμήλωσε τα μάτια σου
    μην έρθει και στα πάρει!

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : edelweiss στις 11-07-2007 21:01 ]


    Hastaroth
    11.07.2007, 21:45
    καί το φεγγάρι
    σάν γεωργού δρεπάνι
    τά όνειρά μου θερίζει
    πρίν κοιμηθώ
    Shakti_
    11.07.2007, 22:12
    Πολύ ωραία ιδέα fantasma!!!!

    Ψυχή ερειπωμένη
    Η απουσία κραυγάζει
    Το ουράνιο τόξο
    Ξέβαψε με μιάς


    PHILIPPOSSM
    12.07.2007, 15:00
    Παράθεση:

    Το μέλος Shakti_ στις 11-07-2007 στις 22:12 έγραψε...

    Πολύ ωραία ιδέα fantasma!!!!

    Ψυχή ερειπωμένη
    Η απουσία κραυγάζει
    Το ουράνιο τόξο
    Ξέβαψε με μιάς




    γιατί μέσα στο φως το πρωινό
    έσπερναν τη φθορά και την αγωνία.
    'Oσοι δεν έχουν κρεβάτι να κοιμηθούν
    ξαγρυπνούν και στοχάζονται.
    'Oσοι δεν έχουν ψωμί
    έχουν όνειρα.

    gusfunn
    12.07.2007, 15:49
    Παράθεση:

    Το μέλος PHILIPPOSSM στις 12-07-2007 στις 15:00 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος Shakti_ στις 11-07-2007 στις 22:12 έγραψε...

    Πολύ ωραία ιδέα fantasma!!!!

    Ψυχή ερειπωμένη
    Η απουσία κραυγάζει
    Το ουράνιο τόξο
    Ξέβαψε με μιάς




    γιατί μέσα στο φως το πρωινό
    έσπερναν τη φθορά και την αγωνία.
    'Oσοι δεν έχουν κρεβάτι να κοιμηθούν
    ξαγρυπνούν και στοχάζονται.
    'Oσοι δεν έχουν ψωμί
    έχουν όνειρα.


    Υγρή γλεντάει η αυγή της ιαχές των μύθων μονολογούνε οι πληγές μες των καρδιών τον κήπο οράματα τα μέτρησες? Μέτρησες τα ονειρα σου, Κάνε το βήμα σου λοιπόν είμαστε τα παιδία σου σου .
    gusfunn
    12.07.2007, 16:50
    Μάλιστα δε μου το βγάλε ανά στίχο το τελευταίο (σου )θεωρείστε το ηχώ (είχε υγρασία)!
    jacamar
    12.07.2007, 18:13
    ονειρα που ξεδίπλωσες απο αρχαια πάθη
    ποτέ όμως δεν σταμάτησες να μας μιλάς για λάθη
    σε ένα χαρτί ξεδίπλωσες μυρίων ιστορία
    μα δεν την έγραψες καλά κ' γινε τραγωδία....
    alekos5
    12.07.2007, 19:48
    Τα ποθαμένα σου όνειρα τα χε στη γης θαμμένα
    Μα η τώρα τα ανέστησε για να παιδεύει εμένα

    Shakti_
    12.07.2007, 22:59
    Παράθεση:

    Το μέλος alekos5 στις 12-07-2007 στις 19:48 έγραψε...

    Τα ποθαμένα σου όνειρα τα χε στη γης θαμμένα
    Μα η τώρα τα ανέστησε για να παιδεύει εμένα





    Υποπτεύομαι πως στο δεύτερο στίχο θέλεις μάλλον να πής:
    "Μα η γή τώρα τα ανέστησε για να παιδεύει εμένα"

    Νομίζω πως έφαγες τη γή!


    Orfeus
    13.07.2007, 01:59
    Τη γη κι αν έφαγε άστονε
    να φάει ότι θέλει.
    Ειν' ορεξάτο το παιδί.
    Μετά; Γιαούρτι, μέλι!!!


    Shakti_
    13.07.2007, 03:01
    Και γιαούρτι με το μέλι
    Κι' όλα τα γλυκά άν θέλει
    Βρε, άς τα καταβροχθίσει!!!!!!
    Μα τη γή, να την αφήσει!...

    Γιατί, πού θα πάει το σπίτι;
    Το αμάξι, πού θα βάλλω;
    Πού να βρίσκω άλλο πλανήτη;
    Άσε, μπέρδεμα μεγάλο!!!!


    gusfunn
    13.07.2007, 09:47
    Παράθεση:

    Το μέλος Shakti_ στις 13-07-2007 στις 03:01 έγραψε...

    Και γιαούρτι με το μέλι
    Κι' όλα τα γλυκά άν θέλει
    Βρε, άς τα καταβροχθίσει!!!!!!
    Μα τη γή, να την αφήσει!...

    Γιατί, πού θα πάει το σπίτι;
    Το αμάξι, πού θα βάλλω;
    Πού να βρίσκω άλλο πλανήτη;
    Άσε, μπέρδεμα μεγάλο!!!!



    Βαλε τ’αμαξι στο γκαράζ αλειφτο παντεσπάνι για θα περάσει ο ποιητής μια χάψα θα το κάνει ε μετά θα φαει το σπίτι και θα λες oat a pity έπειτα θα φαει το ποίημα και θα λεμε όλοι κρίμα....
    fantasma
    14.07.2007, 01:03
    μα αν δε το φαει
    εδω θα μεινει...
    να μας θυμιζε.. εκεινη...

    τη σκεψη πως ειμασταν μαζι
    τη στιγμη που ζει για λιγο μια στιγμη...
    Shakti_
    14.07.2007, 07:05
    Η ιδέα αυτού του τόπικ μ΄αρέσει πολύ!
    Ωραία το αρχίσαμε όλοι, κάποια στιγμή το διακωμωδίσαμε,
    συνετέλεσα κι΄εγώ σ' αυτό, άς το δούμε όμως σαν μια παρένθεση
    και άς συνεχίσουμε να γράφουμε το μεγαλύτερο δικό μας ποίημα
    Γράφω λοιπόν κάτι εγώ...

    Έλα να πετάξουμε μαζί
    Πάνω από τα φώτα της πόλης
    Τώρα που η νύχτα φόρεσε τη μαγεία της
    Και μας περιμένει...




    alexia-vicky
    14.07.2007, 12:37
    Με της νύχτας τα αστέρια
    και της χρυσαυγής τα αιθέρια
    κάθε ανάσα, κάθε αναπνοή
    για μία μαγική αρχή