εντελώς σουρεάλ το εγχείρημα αυτού του topic...
γεμάτο με αυτόνομες,ανεξάρτητες συμβολές..
...
νύχτα που ανθίζεις μάτια με φωτιές
είναι παράνοια τα όνειρα που κάνω.
μα αν δεν μπορώ ποτέ μου να σε φτάνω
πως να σου χαριστώ απλοχερα μου λες?
(...πήγα σπίτι και ήταν ακόμα στο μυαλό μου αυτο το τετράστιχο..και μου ήρθε και η συνέχεια-τέλος του)
νύχτα που άνθιζες μάτια με φωτιές
να σου δωθώ ποτέ δεν θα μπορέσω
σε ένα βράδυ μοναχά πως να χωρέσω
όσα ονειρευόμουν μέχρι χθες.
Να τραγουδάς και να ερωτεύεσαι,
κι όταν νομίζεις ότι χάνεσαι να ονειρεύεσαι....
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : AbstractType στις 20-07-2007 09:46 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : AbstractType στις 20-07-2007 11:48 ]