ΓΙΑ ΣΕΝΑ....

ΓΙΑ ΣΕΝΑ…

Σήμερα ήμουνα θλιμμένος
Γιατί σκεφτόμουνα εσένα
Εσένα που αγάπησα
Όσο άλλονε κανένα

Αναρωτιόμουν αν με σκέφτεσαι
Όπως σε σκέφτομαι εγώ
Που συνέχεια σε έχω
Μες στην καρδιά και στο μυαλό

Θυμόμουνα τις ημέρες
Που ήμασταν μαζί
Που με είχες αγκαλιά και μουλεγες…
ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ

Άκουγα την φωνή σου
Στα αυτιά μου να αντηχεί
Και ήταν όπως τότε
Γλυκιά και δροσερή

Θυμόμουν που σε σκέπαζα
Τα βράδια ενώ κοιμόσουν
Που σε κρατούσα σφιχτά αγκαλιά
Και αναρωτιόμουν τι ονειρευόσουν

Θυμόμουν που σε κρατούσα
Σφιχτά από την μέση
Και μες στα μάτια σε κοιτούσα
Όπως μουχες πει ότι σου αρέσει

Τότε..1 δάκρυ κύλησε
Στην άκρη του ματιού μου
Και παρακάλεσα τον Θεό
Να σε ξαναφέρει στην ζωή μου

Έτσι.. κοιμήθηκα ανακουφισμένος
Και ονειρεύτηκα εσένα
Πως σε παντρευόμουν σε 1 ξωκκλήσι λέει
Και γινόμασταν και πάλι , για πάντα ένα



http://www.booksinfo.gr/literature/sanparamithi/


http://users.otenet.gr/~xarid30/other/eystathios&natalia.htm

πανεμορφο...

σε ευχαριστω πολυ punkster.


http://www.booksinfo.gr/literature/sanparamithi/


http://users.otenet.gr/~xarid30/other/eystathios&natalia.htm

με συγκινησες ατιμε...

πολύ ωραίο! Προφανώς η κοπέλα το αξίζει.

AΓΑΠΗ

Στέλνω τριαντάφυλλα
Σε σένα που αγαπώ
Με αυτόν τον τρόπο θέλω
Πως σε λατρεύω να σου πω

Σου αγοράζω δώρα
Όπου βρεθώ και όπου σταθώ
Ξέρεις με ευχαριστεί πολύ
Για σένα να κάνω αυτό

Σου γράφω ποιήματα
Που μιλούν για τα συναισθήματά μου
Που λένε πως σε αγαπώ
Και σε έχω στην καρδιά μου

Συνέχεια σε σκέφτομαι
Και σε έχω στο μυαλό μου
Τα βράδια σε συναντώ
Σε κάθε όνειρό μου

Τις νύχτες όταν κοιμάμαι
Το μαξιλάρι αγκαλιάζω
Και είναι σαν νασαι εκεί
Στα μάτια να σε κοιτάζω

Τα πρωινά όταν ξυπνώ
Και κάνω την προσευχή μου
Σου στέλνω την αγάπη μου
Με τον θεό ψυχή μου

Τον παρακαλώ να σε έχει πάντοτε καλά
Τις προσευχές σου να εισακούει
Τα όνειρά σου να πραγματοποιεί
Και τις σκέψεις σου να ακούει

Η αγάπη μου για σένα αυτή
Την ζωή μου ομορφαίνει
Μου δίνει νόημα να ζω
Και την ψυχή μου γαληνεύει

BΡΑΔΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ



Βράδυ Αυγούστου
Και είμαι υπηρεσία
Χαζεύω απέξω
Που έχει ησυχία

Έχω ανοικτά τις πόρτες
Να μπαίνει το αεράκι
Να κάνει ρεύμα
Να δροσιστώ λιγάκι

Παρατηρώ τα φύλλα των δέντρων
Που κουνιούνται με τον αέρα
Και ακούω τα τζιτζίκια να τραγουδούν
κάνοντάς μου παρέα

Μας φαντάζομαι σε ένα νησί
Να σε έχω αγκαλιά
Να ανταλλάσουμε φιλιά
Και λόγια αγάπης ερωτικά

Να χαλαρώνουμε με το δροσερό αεράκι
Που θα μας χαϊδεύει τα μαλλιά
Και να ακούμε το κύμα
Που θα σκάει στην ακρογιαλιά

Να απολαμβάνω το άρωμά σου
Και το βελούδινό σου χάδι
Να θαυμάζω την ομορφιά σου
Καθώς θα λάμπεις μες στο βράδυ

Να ακούω την φωνή σου
Τρυφερή και μελωδική
Να με μαγεύει καθώς θα μου μιλάς
Ψιθυριστά στο αυτί

Χτυπάει όμως το τηλέφωνο
Και από το όνειρο με ξυπνάει
Στην πραγματικότητα με επαναφέρει
Μου λείπεις…και με πονάει

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ

Σου λέω καλημέρα
Το πρωί όταν ξυπνώ
Κοιτάζω γύρω μου
Όμως.. δεν είσαι εδώ

Την μορφή σου ψάχνω
Να αγκαλιάσω και να δω
Στην ζωή μου να υπάρχεις
Να σου πω πως σε αγαπώ

Να χαϊδέψω το κορμί σου
Πως μου αρέσεις να σου πω
Να αναπνεύσω από το φιλί σου
Και το βλέμμα σου το μαγικό

Να κουρνιάσω στην αγκαλιά σου
Στην ζεστασιά της να χαθώ
Να ακούσω την καρδιά σου
Στου έρωτα να χτυπά το ρυθμό

Να μεθύσω από το άρωμά σου
Και το άγγιγμα σου το απαλό
Να πεθάνω από τον έρωτά σου
Και από την αγάπη σου να αναστηθώ

ΒΡΑΔΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Κάθομαι στο σπίτι
και ακούω την βροχή
αναπολώ τις στιγμές
που το κάναμε μαζί

Ακούω ένα ρομαντικό
τραγούδι στον υπολογιστή
θα ήθελα να ήσουνα εδώ
να το κάναμε μαζί

Να σε είχα αγκαλιά
στο στήθος μου γερμένη
την καρδιά μου να ακούς
γλυκιά μου αγαπημένη

Να σου χάιδευα τα μαλλιά
και να απολάμβανα το άρωμά σου
τα τρυφερά σου τα φιλιά
και την ζεστή την αγκαλιά σου

Να κοιμόμασταν μαζί
σφιχτά αγκαλιασμένοι
και να ξυπνούσαμε το πρωί
ξανά ερωτευμένοι

Να σου φτιαχνα πρωινό
στο κρεβάτι για να φάμε
να σου λεγα πως σε αγαπώ
και πάντα κοντά σου θαμαι

ΣΕ ΑΓΑΠΩ

Θέλω να σου τηλεφωνήσω
Καλημέρα να σου πω
Την φωνή σου να ακούσω
Λιγάκι να χαρώ

Να μου πεις.. πως τα περνάς
Και πως τα πας με την δουλειά σου
Αν ακόμα με αγαπάς
Και αν με έχεις στην καρδιά σου

Να θυμηθούμε τα παλιά
Που λέγαμε για τα όνειρά μας
Που μιλούσαμε για την αγάπη μας
Και τα σχέδια τα κοινά μας

Να σου πω πως σε αγαπώ
Και πως ξανά κοντά σου θέλω ναμαι
Να μου δίνεις νόημα να ζω
Και στην αγκαλιά σου να κοιμάμαι

ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΔΩΡΟ

Ξύπνησε νωρίς στις 06:00.Ήθελε να έχει άνεση χρόνου για να κάνει όσα είχε σχεδιάσει από την προηγούμενη. Ενεργοποίησε τον υπολογιστή για να είναι έτοιμος και πήγε για ξύρισμα. Όταν τελείωσε και με το ντύσιμο μπήκε στο διαδίκτυο στην ιστοσελίδα των ραδιοφωνικών σταθμών και της έκανε αφιερώσεις όπου της ευχόταν Χρόνια Πολλά..
Εν συνεχεία έψαξε για τις λευκές κόλλες που είχε στον χαρτοφύλακά του και έγραψε σε μία από αυτές Υπέρ Υγείας και από κάτω το όνομά της και τα ονόματα των γονιών και των αδελφών της.
Σήμερα ήταν η γιορτή της. Μπορεί να μην μιλούσαν πια ώστε να μπορέσει να την πάρει τηλέφωνο και να της ευχηθεί ή να της πάρει και να της δώσει κάποιο δώρο αλλά θα έκανε και τα δύο με ένα έμμεσο τρόπο.
Έβαλε σε 1 σακούλα τα ονόματα μαζί με το Νάμα που είχε αγοράσει την προηγούμενη ημέρα και τα πήγε στην γραφική εκκλησία κάτω ακριβώς από τα τείχη και τους πύργους του βυζαντινού κάστρου.
Ήταν 06:45.Μόλις χάραζε ενώ είχε και συννεφιά. Σε συνδυασμό με το κάστρο που δέσποζε λίγα μέτρα πιο πάνω δημιουργούταν 1 πανέμορφη ρομαντική εικόνα.
Μπήκε στην εκκλησία. Ήταν ανοιχτή αλλά τα φώτα ήταν κλειστά. Φωτιζόταν μόνο από τα καντήλια. Ήταν μία πολύ ωραία , κατανυκτική και μυστηριακή εικόνα. Στο βάθος κοντά στο ιερό είδε τον νεοκώρο. Κινήθηκε προς το μέρος του και του έδωσε τα ονόματα και το Νάμα. Αφού τον ευχαρίστησε , άναψε ένα κερί , προσκύνησε την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και έφυγε κάνοντας βήματα προς τα πίσω για να μην γυρίσει την πλάτη προς το ιερό.
Σκεφτόταν ότι της είχε κάνει το ωραιότερο δώρο. Θα διαβάζονταν την ημέρα της γιορτής της , τα ονόματα αυτής και της οικογενείας της στην Ιερά Προσκομιδή και με το κόκκινο κρασί θα παρασκευαζόταν η Θεία Κοινωνία.
Στο αμάξι φεύγοντας είχε ανοίξει τα παράθυρα για να τον χτυπά το φθινοπωρινό δροσερό αεράκι και είχε βάλει στο cd του ραδιοφώνου να παίζει το ‘’Xρόνια Πολλά’’ του Παπακωνσταντίνου.
Αφού γιόρταζε εκείνη γιόρταζε και αυτός άσχετα αν δεν επρόκειτο να ξαναμιλούσαν ή να ξανασυναντηθούν ποτέ πια.. Τα συναισθήματά του για αυτή δεν θα άλλαζαν ποτέ..

ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΕΔΩ

Αν ήσουν εδώ…
Θα σε κρατούσα σφιχτά στην αγκαλιά μου
Και θα χάιδευα τα μαλλιά σου
Με τα χέρια τα απαλά μου

Θα απολάμβανα το άρωμά σου
Και θα μεθούσα με την ευωδιά σου
Θα αφουγκραζόμουν κάθε χτύπο
Από την ερωτική καρδιά σου

Θα απολάμβανα την δροσερή φωνή σου
Και το χαμόγελο σου το φωτεινό
Θα ευχαριστούσα τον Θεό μας
Για κάθε μέρα κοντά σου που θα ζώ

Θα σε κοιτούσα μες στα μάτια
Και θα μιλούσα στην ψυχή σου
Θα σε φιλούσα μες στο στόμα
Και θα γευόμουν το φιλί σου

Θα σου έδινα ένα τριαντάφυλλο
Από του σπιτιού μου τον κήπο
Θα σου χάριζα το φυλαχτό μου
Για τις μέρες που θα λείπω

Θα ακούγαμε αγκαλιά
Τραγούδια που μας αρέσουν
Και θα τρώγαμε μαζί
Τα φαγητά σου που με σαγηνεύουν

Θα κοιμόμασταν μαζί
Όλη νύχτα αγκαλιασμένοι
Και θα ξυπνούσαμε τα πρωινά
Ακόμα πιο ερωτευμένοι

Θα σου φερνα πρωινό
Στο κρεβάτι για να φάμε
Θα σου λεγα πως σε αγαπώ
Και πως πάντα κοντά σου θαμαι

Θα σε σκέπαζα τα βράδια
Όταν θα μου ξεσκεπαζόσουν
Και θα σου έκανα δωράκια
Την αγάπη μου να δηλώσουν

Θα σε φρόντιζα σαν μάνα
Όταν θασουν γριπωμένη
Θα σου κράταγα σφιχτά το χέρι
Να μην νιώθεις λυπημένη

Θα πηγαίναμε μαζί ταξίδια
Να θαυμάσουμε τοπία και νέα μέρη
Θα περπατούσαμε κάθε φορά
Πιασμένοι από το χέρι

Θα ήμουν ο πιο ευτυχισμένος
Άνθρωπος στην γη
Γιατί είσαι ότι ονειρευόμουν
Είσαι η ίδια μου η ζωή

Πολυ ωραια ολα αυτα που γραφεις...Αυτο που λατρεψα ειναι το "Αν ησουν εδω".....

σε ευχαριστω πολυ στρουμφιτα

den mporo na po gia mena tha ta poun oi filoi mou

NOEMBΡΙΟΣ 2007


Το πρωί όταν ξυπνώ
εσένα σκέφτομαι ξανά
και τον Θεό παρακαλώ
να σε έχει πάντοτε καλά

Παρατηρώ μέσα στο μετρό
κάπου εσένα για να δώ
να ρθω να σε χαιρετήσω
να σου πω πως σε αγαπώ

Στους δρόμους όταν περπατώ
το αμάξι σου κοιτάζω για να βρώ
τριαντάφυλλο στον υαλοκαθαριστήρα σου να βάλω
έτσι απλά.. γιατι σε αγαπώ

Στην δουλειά όσο και να προσπαθώ
δεν μπορώ να συγκεντρωθώ
η μορφή σου πολεμά
την ηρεμία μου ξανά

Το βράδυ σαν πέσω να κοιμηθώ
παρακαλώ στο όνειρό μου να σε δώ
και το πρωί όταν ξυπνήσω , στα αληθινά...
να σε κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά...(κατά 1 μαγικό τρόπο..)

Πολύ όμορφα όσα γράφεις ... Πηγάζουν από προσωπικά σου βιώματα?

σε ευχαριστω πολυ rompa..ναι εκφραζω τα συναισθηματα μου με 4στιχα-ξερω οτι δεν ειμαι ποιητης και οτι ουτε εχουν αυτα κατι το ποιητικο-απλα με βοηθαει να ''εκτονωνω'' την συναισθηματικη ενεργεια που συσσωρευεται μεσα μου και να νιωθω καλυτερα..σας ευχαριστω πολυ για την φιλοξενια και που με ''υπομενετε''..



http://www.booksinfo.gr/literature/sanparamithi

Το "Νοεμβριος 2007" ειναι ΤΕΛΕΙΟΟοΟΟΟΟΟΟοοο!!!!!

σε ευχαριστω πολυ στρουμφιτα.