ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ...
Σε φωνάζανε πάντα Γιαννούλα αν και μάλλον θα ήθελες να σε φωνάζανε Ιωάννα , αφού μία φορά που σε είχα πει έτσι με είχες αγριοκοιτάξει , και μου είπες ότι Ιωάννα σε βάπτισαν..
Είσαι η γιαγιά μου..Αν και μάλλον είσαι εξίσου μάνα μου , μαζί με την κόρη σου και μητέρα μου , αφού 7 από τα μαθητικά μου χρόνια μαζί σου και με τον παππού έμενα..
Δούλευες καθαρίστρια..Και το πρόγευμα που σου έδιναν το κρατούσες και το έφερνες σε μένα..
Όταν δεν είχες που να με αφήσεις με άφηνες στην θίτσα Ντίνα και έπαιζα στον κήπο της..
Με είχες γυρίσει σε όλη την Πελοπόννησο αφού με έπαιρνες πάντα μαζί σου στις εκδρομές που πήγαινες...Θυμάμαι τότε στο Ναύπλιο που μου έπαιρνες μπρελόκ απο το στρατιωτικό μουσείο..
Ήσουνε λεβεντογυναίκα..Θυμάμαι τότε που ήσουνα επίτροπος στην εκκλησία και είχαμε γυρίσει τοσα σπίτια με τα πόδια για να μαζέψεις χρήματα για την αποπεράτωση..
Θυμάμαι τις γιορτές που έκανες στην ονομαστική γιορτή σου..Τα κεφτεδάκια και τα τυροπιτάκια σου..Και τα βιολιά και τα κλαρίνα που καλούσες σπίτι και χόρευες..Ήξερες να απολαμβάνεις την ζωή..
Θυμάμαι τότε στην ναυτική εβδομάδα που σε είχα παρακαλέσει και με πήγες στον Φλοίσβο για να δούμε μία φρεγάτα..Κάποιοι λέγανε τι κάνει αυτή η γιαγιά εδώ όταν προσπαθούσες να ανέβεις στο πλοίο ενώ οι υπαξιωματικοί του σε βοηθούσανε..Είχα στεναχωρηθεί πολύ..Ικανοποιούσε επιθυμία του εγγονού της αυτή η γιαγιά..
Θυμάμαι πάλι όταν έφευγα για Χίο με το καράβι που ερχόσουνα με το καλά σου για να με αποχαιρετήσεις..Αλλά και όταν είχες έρθει να με επισκεφτείς και σε περπατούσα βράδυ στην παραλιακή κρατώντας σου το χέρι και κάποιος κορόιδευε..
Χαίρομαι να σε κρατάω από το χέρι..Να με κρατάς σφιχτά και να σε βοηθάω να περπατήσεις..Να αφήνω την αγάπη μου για σένα να διαπερνάει το χέρι μου και το χέρι σου και να καταλήγει σε σένα..
Χαίρομαι να βλέπω αυτό το πανέμορφο και φωτεινό σου χαμόγελο..
Χαίρομαι να σε αγκαλιάζω και να σου δείχνω την αγάπη μου..
Να τα εκατοστήσεις γλυκιά μου γριούλα..