margo μου σε ευχαριστω γλυκιε μου!!!πολυ ομορφα τα κομματια!!ακρως σαγηνευτικα..!!ελπιζω να ξεπερασω ο,τι νιωθω...αυτη την λυπη εννοω..γιατι την αγαπη μου για εκεινον παντα θα την νιωθω!!
ισως φταιει και το οτι ηταν η πρωτη μου σοβαρη σχεση(2 χρονια)
με συγχωρειτε που σας ριχνω και σας..
δεν εχω κανενα δικαιωμα...
αφιερωνω το παρακατω αγαπημενο μου τραγουδι..
εκτος απο ολους εσας( asxetos,margo,gexrag,tina15,rpappas, και στη καλη και γλυκεια μαμα marylin)και στον ιδιο μου τον εαυτο..που μου ταιριαζει απολυτα..
"Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
Σα να 'ταν όλα ψέμματα στάχτες κι αποκαϊδια
Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με φυσάει αέρας
Να΄χω το νου μου αδειανό
Να΄χω και πρίμο τον καιρό
Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει
Θέλω να'ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε
Πως νιώθουμε παράφορα
Πως ζούμε ετσι αδιάφορα
Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια
Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις
Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιός ήσουν και πώς μοιάζεις
Έτσι θα σ'αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
Σα μια γυναίκα μακρινή
Που αγάπησα πριν φύγω
Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια"