Παράθεση:
Το μέλος MARIAXANIA στις 24-07-2007 στις 13:33 έγραψε...
Πολύ καλό το ποιήμα σου margo. Ευχαριστώ με έκανες τουλάχιστον να σταματήσω να κλαίω τουλάχιστον το βράδυ.... Ξέρετε κάτι; Εγώ πιστεύω ότι όταν κάποιος πεθαίνει δεν υπάρχει τίποτα πια. Και η ψυχή του αν ζει είναι μια αύρα που αιωρείται αλλά δε θυμάται, δεν νιώθει, δεν είναι δίπλα σου. Όλα πεθαίνουν. Τώρα αυτή η αύρα δεν ξέρω που πάει. Δυστυχώς αυτό πιστεύω αν και θα ήθελα πολύ η ψυχή του να ζούσε δίπλα μου όπως ήθελε και να με κοιτούσε και να με προσεχε και να ερχόταν στον ύπνο μου να μου μιλάει.
|
|
Μαρια μου, καποτε μεσα σε ενα χειρουργειο..."εφυγα" κι εγω...και μπορω να σου εγγυηθω...οτι για οση ωρα ημουν "εκει εξω"....ενιωσα πολυ ωραια, αναλαφρος, χωρις να αισθανομαι κανενα πονο....δεν ξερω ποση ωρα ηταν....δεν υπαρχει χρονος εκει....αλλα ειναι απεριγραπτο αυτο το συναισθημα.....δεν θελω να επεκταθω αλλο σε αυτο...γιατι ειναι πολυ προσωπικο...θεμα...και το κραταω για τον εαυτο μου...το ψαχνω ακομα.
Το μονο που εχω να σου πω...ειναι οτι η ψυχη μας...ποναει, χτυπιεται, καθημερινα απο διαφορα προβληματα που κουβαλαει ο καθενας ....παρολα αυτα....δεν φθειρεται...οπως φθειρεται η υλη...το σωμα...στην ιδια τη ζωη, που γερναει αυτο το σωμα... αυτο ομως που λεμε ψυχη...παραμενει αναλοιωτο....και αυτο σημαινει πολλα.....
Αυτοι που φευγουν ...πανε "καπου" που ειναι απλα αλλιως(καποιοι το λενε αστρικη προβολη)...δεν εχει καμια σημασια για εσενα....αυτοι που μενουν...ειναι αυτοι που τραβανε το δυσκολο δρομο της ελλειψης.....γιατι η ελλειψη ειναι που ποναει....και τιποτα αλλο.
Εκεινος να ξερεις οτι μπορει να σε δει, αυτο ειναι σιγουρο....και αυτο που θα θελει σιγουρα απο εσενα...ειναι ...να εισαι καλα να χαιρεσαι τη ζωη σου ....γιατι ετσι θα νιωθει και εκεινος καλα.
Δεν θα σου πω συλληπητηρια.....θα σου πω απλα "ζησε"...με ολη τη σημασια της λεξης....πιες τη ζωη με το ποτηρι....και εκεινος θα χαιρεται γι΄αυτο. Να εισαι σιγουρη....