Αγαπημένε μου
Πως ν' αρχίσω και τι να σου γράψω................
Σε θυμάμαι και κλαίω. Είμαι ξαπλωμένη και το μου-
ντό κλάμα μου δεν λέει να σταματήσει. Μ' ένα τρέμουλο η φω-
νή μου ψιθυρίζει νοσταλγικά το υπέροχο όνομά σου. Έχω καυ-
τές τις αναμνήσεις από το παρελθόν που με τριγυρίζει ό-
λες βασανιστικές και δεν μπορώ να τις διώξω. Ίσως είμαι μα-
κρυά σου γιατί δεν σου φέρθηκα καλά. Τώρα αισθάνομαι σαν φυ-
λακισμένη, μα σ' αγαπώ πάντα. Ήσουν για μένα ο μοναδικός γα-
λήνιος τόπος της ψυχής μου. Δεν άκουσα τις συμβουλές σου και
μιας και στα έδωσα όλα και όταν για πρώτη φορά μου ζήτησες από
το τηλέφωνο να βγούμε, τους σκοπούς σου δεν μπόρεσα να εντο-
πίσω, έκανα πως δεν ήθελα μα με κατάφερες. Ζήτησες να σε γλυ-
τώσω και σε γλύτωσα. Τον έρωτα για σένα θα έπρεπε να τον θα-
ψω σε μέρος απόκρυφο, να μην το ξέρει άλλος. Αυτά είναι που-
με έκαναν να ξεχάσω όλων των προηγουμένων τις κρύες φά-
τσες. Θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση που τόλμησες να χύ-
δαιολογήσεις και παρεξηγηθήκαμε, δοκίμασες μετά να με φιλή-
σεις στα χέρια στο λαιμό και κάπου αλλού.......
Αργότερα με κάλεσες σπίτι σου. Άρχισες να με
ξεμυαλίζεις. Πήρες την φωτογραφία της άλλης και άρχισες να την
ξεσκίζεις με μανία. Δεν ξέρω γιατί σου άρεσε το στενό μου-
τράκι μου όπως έλεγες και ακόμη πιο πολύ η παράξενη φω-
νή μου. Αισθάνομαι απέραντη ηδονή να με βλέπεις με τις βυ-
σινί πυζάμες μου. Ήσαν διαφανείς και σε προκαλούσαν οι
ζάρες που τρεμοπαίζουν στο κόκκινο φως.
Ας μην τα θυμάμαι όμως αυτά. Έχασα τον αρχη-
γό μου και προστάτη μου και είμαι πουλί που δεν κελαϊ-
δά και τώρα θα προσπαθήσω να βρω κάποιον άλοο. Θα μάθω το τσι-
γάρο που τόσο αντιπαθούσες, θα ζήσω όπως θέλω, θα γίνω μπου-
μπούκι και γρήγορα μάλιστα............
Αφού το διαβάσατε κανονικά διαβάστε το και ανά δύο γραμμές
