Όπως σε κάθε φωνητική μουσική έτσι και στις δύο αυτές, βυζαντινή και παραδοσιακή, υπάρχει διαφορετικό ύφος, διαφορετική τοποθέτηση και διαφορετικά ποικίλματα.
Μπορεί βέβαια σε αυτές τις δύο να μοιάζουν, να είναι κοντά, αλλά εξακολουθούν να έχουν διαφορά.
Για κάποιον που καταλαβαίνει θα δει π.χ. τον Αϊδονίδη να "τραγουδάει" όταν ψέλνει και τον Στανίτσα να "ψέλνει" όταν τραγουδάει. Δεν θέλω να αναφερθώ στον Γαϊτάνο, διότι κατά την ταπεινή μου γνώμη, ούτε ψάλλει ούτε τραγουδάει (παραδοσιακά).
Αυτό σημαίνει ότι θεωρητικά μπορεί να γίνει αυτό που ρωτάς, πρακτικά όμως κάπου σε "τραβάει" το ένα ή το άλλο και χωρίς να το καταλάβεις τραγουδάς ψέλνοντας ή ψάλλεις τραγουδώντας.
Προσωπική μου γνώμη και εμπειρία είναι ότι δεν μπορείς (για την ακρίβεια
δεν μπορώ εγώ) να είσαι εξ ίσου καλός και στα δύο αυτά είδη.
Και μια εξαίρεση του κανόνα. (δυστυχώς δεν έχει και τραγούδια για να ακούσετε, αλλά τραγουδούσε πολύ καλά)