Ο «χαμένος» Έκο μιλάει για την ασχήμια

Η ΑΣΧΗΜΙΑ είναι πολύ πιο ενδιαφέρον θέμα από την ομορφιά, όχι όμως τόσο πολύπλοκη όσο η γοητεία της Μπάρμπρα Στρέιζαντ, δήλωσε ο γνωστός Ιταλός συγγραφέας Ουμπέρτο Έκο στην έκθεση βιβλίου της Φραγκφούρτης

«Η ομορφιά είναι πολύ συχνά βαρετή. Η μύτη μιας ανθρώπινης Barbie δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη, ενώ η δυσμορφία έχει άπειρες εκδοχές», ανέφερε ο Έκο κατά την παρουσίαση του τελευταίου έργου του «Για την ασχήμια».

Όπως μάλιστα σημείωσε, η ασχήμια αντιπροσωπεύει την «ηθική μάχη» και η ποικιλία ορισμών, θέτουν ξεκάθαρα τα όρια των διαφορών.

Το βιβλίο, το οποίο έχει εικονογραφηθεί με έργα γνωστών ζωγράφων ανά τους αιώνες, κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα στην Ιταλία και είναι η συνέχεια της μεγάλης του επιτυχίας, «Η ιστορία της ομορφιάς», που είχε κυκλοφορήσει το 2005 σε 27 γλώσσες και έχει πουλήσει περισσότερα από μισό εκατομμύρια αντίτυπα.

Ο Έκο, που έγινε ευρέως γνωστό με το έργο του «Το όνομα του Ρόδου», είπε επίσης πως βρήκε την ασχήμια λιγότερο ενοχλητική για να γράψω γι' αυτή. «Δεν μου στάθηκε εμπόδιο η σεξουαλική επιθυμία», σημείωσε και πρόθεσε πως η χάρη μπορεί να είναι το πιο δύσκολο θέμα.

«Η Μπάρμπα Στρέιζαντ και ο Ζεράνρτ Ντεπαρτιέ το έχουν αυτό - δεν είναι όμορφοι, όμως κάτι έχουν πάνω τους, έτσι;» αναρωτήθηκε

Έδειξε λοιπόν πως ανάμεσα στην ομορφιά και την ασχήμια υπάρχει μία μεγάλη γκρίζα περιοχή, την οποία θέλει να μελετήσει. «Ο κόσμος δεν μπορεί να είναι χωρισμένος ανάμεσα στην ομορφιά και την ασχήμια, στη μέση βρίσκομαι εγώ για παράδειγμα» σχολίασε ο γνωστός συγγραφές.

Ο Έκο θεωρείτο ένα από τα αουτσάιντερ για το φετινό βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας, το οποίο τελικά απονεμήθηκε στη Βρετανίδα Ντόρις Λέσινγκ

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AFP

Για μένα δεν υπάρχουν άσχημοι και όμορφοι άνθρωποι, μόνο καλές ψυχές. Όταν ο άλλος είναι διπρόσωπος, ή κακός άνθρωπος, αυτό καθρεφτίζεται πάνω του. Δεν μπορέι να κρυφτεί με τίποτα, όσες μπογιές και αν βάλει για να καλύψει αυτό που πραγματικά είναι! Αν όμως είναι καλός, αυτό θα φανεί στις πράξεις του και όχι στα λόγια. Και οι άλλοι θα εκτιμήσουν το μεγαλείο της ψυχής περισσότερο απο ενα άσχημο ή όμορφο πρόσωπο. Δυστυχώς, η σημερινη εποχή έχει να κάνει με την ασχήμια. Η οποία βρίσκεται παντού τριγύρω μας, και τη διακρίνουμε πίσω απο απάτες, και δολιότητες, πίσω απο κενούς και αφιλότιμους ανθρώπους. Και η συγκεκριμένη ασχήμια, δεν παίρνει κανενός είδους θεραπεία, διότι είναι ανίατη, όπως όλες οι αρρώστιες της σύγχρονης εποχής μας.

καιρό είχα να δω θέμα τόσο ενδιαφέρον!(υποκειμενικά πάντα)

ο Έκο σαν ξύπνιος άνθρωπος κανει κατι απλό.Παίρνει και εξεταζει και εν συνεχεία μιλάει γι αυτό που όλοι βλέπουμε,ξέρουμε,και φοβομαστε - αποφεύγουμε.

Αν η ασχήμια αφορά την εμφάνιση τότε είναι που τα πραγμάτα είναι περίπλοκοτερα (και πάλι κατα την άποψη μου) γιατί περι ηθικής λίγο πολύ όλοι έχουν μια κοινη εικόνα...Ο σωστός απέναντι στους άλλους {και στον εαυτό} του είναι "ομορφος¨ ανθρωπος.

ο άνθρωπος αγαπάει πέρα από το όμορφο,το παράδοξο.Το αναπάντεχο.

Και έχουμε πλέον φτάσει σε ένα σημείο που ακριβώς αυτό είναι η ασχήμια.Τα πρότυπα είναι σαφεί και μετρημένα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια.

Το "άσχημο" λοιπόν πλέον έρχεται και χτυπά αναπάντεχα.Και το ακόμα πιο "τρελλό " της υποθεσης...γοητεύει κι όλας.

(Πάντα βέβαια υπάρχουν τα πλαισια...)

έτσι λοιπόν η μύτη του Ντεπαρτιέ γίνεται μάλλον σήμα κατατεθέν και αποτελεί τη γοητεία του...

και η Στρέιζαντ,οικοδόμησε καριέρα πάνω στην κάθετη άρνηση της για μία πλαστική.

 

Και το πιο σημαντικο ειναι πως ο καθενας εχει παντα κατι πανω του, το οποιο τον κανει ξεχωριστο. Και η ομορφια καποτε ηταν αυτο το "ξεχωριστο" που δεν το ειχαν αλλοι! Δεν ειναι αναγκη να αναζητουμε την ομορφια μπροστα απο εναν καθρεπτη ή σε μια illustraion σελιδα περιοδικου. Η ομορφια ειναι μεσα μας. Εαν αισθανομαστε εμεις ομορφοι με τον εαυτο μας, τοτε αυτο θα φανει και στους γυρω μας!

Εαν εχετε ποτε δει παραολυμπιακους αγωνες και δειτε τους νικητες των αγωνισματων, θα διαπιστωσετε πως μονο η λαμψη της χαρας τους, ειναι ικανη να σε κανει να αισθανθεις πως εχεις να κανεις με ομορφους ανθρωπους ( οχι κατ'αναγκη στο σωμα, αλλα στη ψυχη ). Κι αυτο οφειλεται στη δικη τους αυτοεκτιμηση. Η στιγμη που ολοι χειροκρατανε, ειναι η στιγμη που τους κανει να αισθανονται σιγουροι και ομορφοι για τον εαυτο τους!

-----------------
F.M.P. DreamCatcher

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : noizreduction στις 08-09-2008 13:13 ]

Πρέπει να ομολογήσω πως το θέμα που άνοιξες είναι τρομερά ενδιαφέρον!

Αν και ο Έκο , δεν είναι απο τους αγαπημένους μου μυθιστοριογράφος,ως δοκιμιογράφος "τα σπάει" που λένε στις μέρες μας.

Αντικειμενικά μιλώντας,αυτό που τραβάει την προσοχή του οπτικού μας πεδίου είναι η εξωτερική εμφάνιση.Παραδείγματος χάριν,μιλώντας υποκειμενικά,εμένα το μάτι μου πέφτει πάντα σε ξανθομπουμπούρικα και ανοιχτόχρωμα γενικά πλάσματα του αντιθέτου φύλλου.

Βέβαια,ο παράγοντας συμπεριφορά αλλάζει όλο το αρχικό σκηνικό και ο καθένας κάνει τότε τις επιλογές του.

Η ασχήμια όμως ως "κουσούρι" χαρακτηρίζεται, και στις μέρες μας δυστυχώς υπάρχουν και άτομα που χωρίς να καταλάβουν αν είναι άσχημοι ή όχι(μην έχοντας δλδ επίγνωση της δικής τους κατάστασης) απαιτούν την συναναστροφή τους με εξωτερικά ωραίους ανθρώπους για παρέα τονώνοντας έτσι την αυτοεκτίμησή τους στα μάτια τους αλλά δυστυχώς και στα μάτια των άλλων.(Γιατί άλλο να βγαίνεις έξω με μια μοντέλα κι άλλο να πας για καφέ με τη φιλόλογο 1.58 που έχει τα παραπάνω κιλάκια της.)

Πέρα όμως απο τα περί ασχήμιας,η αντικειμενική ασχήμια πλέον δεν υπάρχει,αφού έχουν οι "άσχημοι" την δυνατότητα να γίνουν όμορφοι με τη βοήθεια πλαστικών χειρουργών και άλλων μέσων όπως ρούχα,καλλυντικά,κομμωτήρια και αξεσουάρ εν γένει.Είμαστε τότε όλοι αντικειμενικά ωραίοι.

Αυτό που μας διαφοροποιεί είναι η συμπεριφορά κι η προσωπικότητα.

Ο Ντεπαρτιε αν κι έχει μεγάλη μύτη είναι εκπληκτικά ερωτεύσιμος εξαιτίας της προσωπικότητάς του.Κι η μυτούλα του , που είναι γαλλική αφού Γάλλος είναι , δεν αποτελεί κουσούρι και περνά απαρατήρητη.Δεν είναι όμως το σήμα της γοητείας του,γιατί τότε μπερδεύουμε τι θα πεί γοητεία και τι εξωτερική εμφάνιση.

Πάντως,η ομορφιά πάντα αποτελούσε και πάντα θα αποτελεί εισητήριο για πολλά πράγματα.

Ας μην ξεχνάμε πως όταν ερωτεύεται κανείς ειδικά όμορφους ανθρώπους εξωτερικά κολλά πολύ περισσότερο απ'όταν ερωτεύεται κάποιον όμορφο εσωτερικά.

Βέβαια,ο Ντεπαρτιέ αποτελεί εξαίρεση...Γιατί εαν εξαιρέσεις τη μύτη του έχει όμορφα μάτια,όμορφα μαλλιά(στο παρελθόν τουλάχιστον τώρα έχουν λιγοστέψει κατα πολύ) και μπλα μπλα.

Ένας πραγματικά άσχημος άνθρωπος εξωτερικά μας είναι αποκρουστικός.Και θα ήταν σωστό να παραδεχτούμε κάποια πράγματα σχετικά με την εξωτερική εμφάνιση.

Όλοι λέμε:"Μετράει η ψυχή!"

Ναι καλά...

Όταν θες να έρθεις σε σεξουαλική επαφή με τον άλλον δεν κοιτάς αν είναι όμορφη η ψυχή του αλλά κοιτάς άλλα πράγματα.Αντικειμενικά μιλώντας και ειλικρινά.

Οπότε,η ομορφιά αν και βαρετή -σε αυτό θα συμφωνήσω με τον Εκο- πάντα είναι αυτή που ξεχωρίζει θετικά αρχικά και κλέβει τις εντυπώσεις.Η ασχήμια,αν και είναι πιο ευδιάκριτη απ'οτι η ομορφιά έχει κάτι πυ η ομορφιά ίσως να μην το έχει:γοητεία.

Πολλές φορές , θέλουμε να δούμε πέρα απο την ασχήμια και να πράξουμε διαφορετικά.Μακάρι όμως η ανθρώπινη φύση να μην ήταν αδύναμη για να μείνει σταθερή σε κάποιες θέσεις της.