Παράθεση:
Το μέλος deathminor88 στις 05-11-2007 στις 09:22 έγραψε...
Aπλά πιστεύω πως υπάρχουν οι σημαντικοί κιθαρίστες που διαμόρφωσαν την ροκ γενικότερα (με την ευρύτερη έννοια που έχει αυτή η μουσική) που έβαλαν βάσεις για τη μουσική καθ αυτή, και, εκείνοι οι κιθαρίστες που έδωσαν τεχνικά αλλά και με τις συνθέσεις τους κάτι όχι απλά καινούριο αλλά πολύ ποικίλο, εντελώς διαφορετικό απ τα άλλα.. Σε άλλους αρέσει σε άλλους όχι. Θα πώ ένα πολύ απλό παράδειγμα. Προσωπική άποψη: Ο Hendrix ίσως είναι ο πιό σημαντικός κιθαρίστας λόγω της φαντασίας του ΟΧΙ πανω στη μουσική καθ αυτή... Σιγά τα κομμάτια που έχει, αλλά λόγω των εφφέ, των "χρωμάτων" που χρησημοποιούσε και των καινοτομιών π χρησημοποίησε έγινε μύθος. Τώρα αν θεωρούμε κιθαρίστες όπως ο Ηendrix, ο Clapton κλπ ως την κορυφή της κιθάρας τότε είμαστε ψεύτες... Η κιθάρα ΄πλέον 35 χρόνια μετά έχει περάσει σε άλλο επίπεδο... Malmsteen, Petrucci, Vai, Johnson, V Moore, U J Roth (Που απο τότε ηταν πιο μπροστά), Gilbert, Gamballe, Macalpine, Akerfeldt, Amott, Rhoads!!!, Van Halen, M Schencker... Ολοι οι παραπάνω έχουν βγεί μπλα-μπλάδες και οι περισσότεροι λένε το κλασσικότατο: Δεν εχουν συναίσθημα... Μπορώ να πώ 10 κομμάτια απ τον καθένα που έχουν όχι απλά συναίσθημά αλλά κάτι που τα αμερικάνικα μπλούζ δν θα φτάσουν ποτέ. Αύτη είναι η άποψη μου... 
|
|
Mου αρεσεις γιατι εχεις αποψη,δεν συμφωνω(καθολου μαλιστα!) αλλα γουσταρω μουσικες "κοντρουλες"σε φιλικα παντα πλαισια
Κατα την ταπεινη μου αποψη ο J.Hendrix ειναι ο κορυφαιος συνθετης,καλλιτεχνης της ροκ μουσικης.(σημ.οτι εκανε το εκανε σε 4 μολις χρονια,βασικο..)
...Little wing..μαζι με το Albatross του απιστευτου(θα σου εξηγησω γιατι ολοι αυτοι οι τυποι ηταν το κατι αλλο) Peter Green ειναι ισως τα ομορφοτερα 4 λεπτα "κιθαριστικης" εμπνευσης και δημιουργιας.
Παμε στα "δικα"μας,ο Yngwie φανταζομαι ξερεις ποιον ειχε σαν ινδαλμα,ναι ναι Smooke on the waater,fire in the sky!
Ο Vai? Λιγο απο Hendrix,Page και φυσικα Eddie Van Halen(τον εχω μεσα στους κλασσικους..οπως επισης και τους Uli Roth,M.Shenker)
Ο Γιλβερτος? Van Halen και αγιος ο θεος και παει λεγοντας..βλεπεις αυτο που βλεπω..?Ολοι οι σημερινοι και μη,βιρτουοζοι ειχαν οχι μονο καπου να πατησουν οπως παραδεχεσαι αλλα ειχαν καποιον να μιμηθουν και να "αντιγραψουν"..
Ο J.Beck ποιον ειχε?Τον Albert King?ΟΧΙ!Απλα πατησε σε ενα στυλ μουσικης ανεξερευτητο ακομη,αν ακουσεις Chicago blues του '50
δεν νομιζω καν να καταλαβεις οτι αυτοι οι τυποι επαιζαν με ενισχυτη! Επισης εκεινο τον καιρο η κιθαρα σαν σολιστικο οργανο εκφρασης ηταν ακομα σε αμφισβητηση,κατι που ειναι πολυ βασικο.Οι τυποι ηταν πρωτοποροι,εσπασαν κατεστημενα(κανενας δεν δεχονταν σολο κομματια κιθαριστικου ηχου στην μπαντα τους)αληθεια ποιο κατεστημενο εσπασε ο Petrucci?(και αυτος στον Steve Morse "πατησε"..)Το γεγονος οτι το αριστερο χερι ενος κιθαριστα ειναι απλα ενα κομματι ηλιθιου κρεατος?Ακου το κομματι του Machine gun(Jimmi & the band of the gypsys)μεταξυ 7-8 λεπτου και θα καταλαβεις τι εννοω..
Ειναι σαν τους τυπους που πατησαν πρωτοι στο φεγγαρι,πηγαν στο αγνωστο,μην ξεροντας τι τους περιμενει,τι "παιζει"εκει πανω..για σκεψου το.
Σιγουρα σε ενα duell μεταξυ Richie Blackmore και Yngwie ο Richie θα ειχε χασει πριν καν ξεκινησει απο το το σπιτι του για την συναυλια,αλλα ξερεις κατι..θα εφευγε με το κεφαλι ψηλα ξεροντας οτι ο σουηδος βιρτουοζος αποφασισε να μαθει ηλεκτρικη οταν ακουσε το Highway star..
Με αγαπη(παντα) Κωστας
Και πάνω από όλα στρατοκαστεράς !!! (Διέκρινα ένα σκεπτικισμό για τους Ibanezάκιες καλά εντάξει δεν θα το πάρω προσωπικά) Με μελένιο ήχο μοντέρνο αλλά ταυτόχρονα με την χαρακτηριστική χροιά μιας start !!! Γιαμ γιαμ!! 
