Πολύ όμορφες στιγμές χθες στο Καλλιμάρμαρο. Αν βάλουμε στην άκρη τα (πολλά) αρνητικά, το κλίμα ήταν ανεπανάληπτο.
Τα αρνητικά τα βάζω σε δεύτερη μοίρα, παρά το γεγονός οτι και ποδοπατήθηκα, έφαγα και μπουκάλια στο κεφάλι, βαρέθηκα να ακούω και τα συνθήματα περί ...τιμημένου και ...τσολιά, παρά το γεγονός πως υπάρχουν δεκάδες πιο αντιπροσωπευτικά και δυναμικά συνθήματα.
Κρατάω τα θετικά, γιατί πιστεύω πως είμασταν τυχεροί που δε συνέβη τίποτα χειρότερο εχθές και επειδή είδα πως οι παίχτες μας το ευχαριστήθηκαν. Και αυτό πρέπει να μας νοιάζει, το οτι δώσαμε χαρά σε ΑΥΤΟΥΣ. Όχι αν δεν περάσαμε καλά εμείς. Για αυτούς είχαμε πάει, όχι για την πάρτη μας.
Τα θετικά λοιπόν...
Οικογένειες με μικρά παιδιά, πολλές κοπέλες, μεγάλοι άνθρωποι, όλοι μαζεμένοι σε αυτό τον πολύ μικρό (για τη χθεσινή συγκυρία) χώρο.
Ο χαμός έγινε πάντως όταν στο στάδιο μπήκε ο άνθρωπος που γκαντέμιασε όλους τους αντιπάλους μας. Φαντάζομαι καταλάβατε ποιόν λέω ε; Για όσους δεν κατάλαβαν θα βοηθήσω λέγοντας πως το όνομά του άρχιζε από Μητσο και τελείωνε σε Τάκης
Ωραίο και το μαζικό "κύμα", πολύ καλή και η κίνηση να μπουν 3 γιγαντοοθόνες για να βλέπουμε και την πορεία του πούλμαν. Φωτισμός καταπληκτικός, νομίζω το πλάνο από το ελικόπτερο το μαρτυρά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις πολύ όμορφες στιγμές που έζησα εχθές μαζί με άλλους 104.999 ανθρώπους που βρέθηκαν δίπλα στους πραγματικούς πρωταγωνιστές!