Σκάκι....

Το σκάκι είναι όντως ένα ξεδίπλωμα προσωπικοτήτων επάνω σε 64 τετράγωνα. Μιλούμε για ένα πνευματικό αγώνισμα (δεν είναι απλά παιχνίδι) υψηλών απαιτήσεων, στρατηγικής και προσαρμοστικότητας, συναισθήματος και λογικής, υπομονής και έκρηξης. Στο "παιχνίδι" αυτό δεν υπάρχει χαμένος. Πρόκειται για μία διαρκή εκπαίδευση, μόρφωση. Πότε επιτίθεμαι, πότε αμύνομαι, πότε πρέπει να θυσιάσω τη μονάδα για το σύνολο (ποτέ το σύνολο για τη μονάδα!), πότε να απειλήσω και το βασικότερο: πότε δεχθώ την ήττα στη μάχη ώστε να μη χάσω τον πόλεμο.

Είναι μία δοκιμασία εσωτερικής πειθαρχίας που απαιτεί να σεβαστώ πάνω από όλα τον κόπο μου και το χρόνο μου και κατ' επέκταση του αντιπάλου. Στο σκάκι κανείς δεν δέχεται να συναγωνίζεται με άνθρωπο που δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την παρτίδα. Η νίκη δε σημαίνει τίποτα όταν δε συνοδεύεται από εξέλιξη. Εξ' άλλου η αξία του ηττημένου δίνει τιμή και δόξα στο νικητή.

Το σκάκι είναι το μόνο "επιτραπέζιο παιχνίδι" για το οποίο έχουν γραφτεί τόνοι βιβλίων και έχουν χυθεί χιλιάδες λίτρα από μελάνι καθ' όλη την ιστορία του. Αυτό, από μόνο του είναι δηλωτικό της αξίας και της σημασίας του στη σύγχρονη ιστορία.
Για όσους δεν γνωρίζουν ένα σχετικό μύθο, θα σας τον πω :

"Κάποτε ήταν ένας βασιλιάς, ο οποίος είχε ένα άλυτο πρόβλημα σχετικά με τα οικονομικά του βασιλείου του. Ποτέ κανείς δεν κατάφερε να το επιλύσει παρότι μαζεύτηκαν όλοι οι σοφοί του βασιλείου του. Κάποια μέρα έμαθε ότι υπάρχει ένας φτωχός που έχει πάθος με ένα περίεργο παιχνίδι ο οποίος μπορεί να λύσει τα περισσότερα μαθηματικά προβλήματα. Τον κάλεσε στο παλάτι και του είπε: "Λύσε μου το πρόβλημα και θα έχεις ότι ζητήσεις". Ο φτωχός του απάντησε :" Δεν θα ζητήσω πολλά, παρά μόνο όσα μπορείς να μετρήσεις επάνω στη σκακιέρα...". Κοιτά ο βασιλιάς τη σκακιέρα και του λέει "δηλαδή;". "Βασιλιά μου" του λέει "θα βάλεις ένα σπόρο από στάρι στο πρώτο τετράγωνο και κάθε φορά που αλλάζεις τετράγωνο θα διπλασιάζεις την ποσότητα". Κοιτάζει ο βασιλιάς τη σκακίερα, μετά τον φτωχό και του λέει " κι εγώ νόμιζα ότι θα μου ζητήσεις το βασίλειο...". Γέλασε και δέχτηκε την πρόκληση.
Μία εβδομάδα αργότερα έρχεται ο φτωχός στο παλάτι με τη λύση του προβλήματος. Του λέει " Βασιλιά μου εγώ τήρησα το μέρος της συμφωνίας μας. Σειρά σου...". Πηγαίνουν στις σιταποθήκες, παίρνει ο βασιλιάς ένα σακί...το κοιτάζει...σκέφτεται " θα το χωρέσει μάλλον" και αρχίζει να βάζει... 1...2...4...8...16...32 κλπ. Έπειτα από τα πρώτα 20 τετράγωνα γέμισε όλα τα σακιά που βρήκε, καθώς άδειασε η αποθήκη. Πηγαίνουν και στη δίπλα, αλλά κάθε τετράγωνο πλεόν προϋπόθετε το άδειασμα ολόκληρων των αποθηκών κι όχι σπυριών από σιτάρι.
Ο βασιλιάς κοίταξε απεγνωσμένος το φτωχό και του λέει "μου την έφερες, δεν μπορώ να ανταποδώσω". Ο φτωχός, τον κοιτά, χαμογελάει και του λέει..."κράτα τα όλα βασιλιά μου, δεν ήρθα να σου πάρω το βασίλειο. Απλώς σου έδειξα πόσα πράγματα μπορεί να περιλαμβάνει μία σκακιέρα 64 τετραγώνων, το οποία δεν μπορούσες να αντιληφθείς" .Χαιρέτησε το βασιλιά και έφυγε...

Το παραμύθι είναι απλοϊκό. Η πολυπλοκότητα που περιγράφεται όμως είναι παρόμοιας δυνάμεως και μας υπενθυμίζει ότι όσες νίκες και να κάνουμε στο σκάκι, ακόμα δε γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα γι' αυτό...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 27-11-2007 20:04 ]

ωωωωωωωωω σκάκι... σκακι ...τι πες τωρα. Μου αρέσει πάρα πολύ το σκάκι, παιζαμε παλιά με τον πατέρα μου. Εχω πολλά χρονια να παιξω λόγω έλλειψης συμπέκτη και αυτή η στασιμοτητα λογικά θα με έχει άθλια παικτρια.....

Παράθεση: Το μέλος mariza18 στις 16-11-2007 στις 14:57 έγραψε... Είναι απο τα ωραιότερα παιχνίδια που υπάρχουν και πολλοί δεν το βλέπουν σαν ένα απλό παιχνίδι,αλλά σαν τρόπο ζωής.Σε μαθαίνει να αναπτύσεις στρατηγική για κάθε απόφαση που θέλεις να πάρεις,πράγμα που σε βοηθά πάρα πολύ στη ζωή σου.Με το καιρό αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι σκοπεύει να κάνει ο άλλος,δλδ παρακολουθώντας τις τεχνικές/ιδεολογίες του άλλου μπορείς εύκολα να αντιληφθείς τι θέλει να πει. Εγώ το ξεκίνησα και το έμαθα σε πολύ μικρή ηλικία επειδή το ήθελαν οι γονείς μου,αλλά στη πορεία συνειδητοποίησα πόσα πολλά προσφέρει! Για να μάθεις καλά το παιχνίδι πήγαινε σε ομάδα της περιοχής σου όπου οργανόνται και πρωταθλήματα ,έτσι ξεκίνησε και ο Κασπάροφ

Το κάναμε οικογενειακή υπόθεση!

Είναι το παιχνίδι που μπορεί να εκφράσει με τον πιο πιστό τρόπο το ύψος που έχει κατακτήσει το ανθρώπινο πνεύμα, το σύνολο των συναισθημάτων του, να «κεράσει» τους παίκτες αλλά και τους θεατές συγκινήσεις σε μικρές και μεγάλες δόσεις από καθαρή πνευματική ευχαρίστηση, ικανοποίηση, χαρά, φόβο, τρόμο, αγωνία, απογοήτευση… Μπορεί απαλά, βελούδινα, να αγκαλιάσει όλες τις σκιές του «κόσμου των ιδεών»[i/] και να τις κρύψει σε κοινή θέα πάνω σε ένα κομμάτι ξύλου, στη σκακιέρα, γεμίζοντάς την[i] βουνά, λόφους, πεδιάδες, μονοπάτια, θάλασσες και ποτάμια, ζούγκλες και ερήμους για όποιον μπορεί να δει. Εχει τη δύναμη να δίνει ζωή σε κομμάτια από ξύλο ή πηλό, δημιουργώντας περήφανους στρατούς, πανίσχυρα κάστρα, ανηλεείς εκτελεστές, ευγενείς ιππότες, θανάσιμα χτυπημένα άλογα, ηρωικούς στρατιώτες… Να αναπαραστήσει την αδιάκοπη ενότητα της ζωής και του θανάτου… Μπορεί να γεμίσει το χώρο μουσική παρακολουθώντας το άνοιγμα των πιονιών, να παρουσιάσει ασυναγώνιστες χορογραφίες με τη κίνηση των αλόγων, να απλώσει χίλια χρώματα γύρω από τη Μεγάλη Κυρία και να σε επαναφέρει στη τάξη ένα βλοσυρό βλέμμα του Βασιλιά…

Μα πάνω απ’ όλα μπορεί να σε διδάξει την τέχνη του «ευ ζην» μέσα από ένα σύνολο αρετών, ευγένεια, αλτρουισμό, γενναιότητα, υπευθυνότητα, σωφροσύνη, διορατικότητα… Και, για μένα το κυριότερο, σε μαθαίνει να ακούς υπομονετικά τι έχει να σου πει ο συνομιλητής σου…

Στο χέρι σου να διδαχτείς και να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Μα ορατός πάντα και ο κίνδυνος να οξυνθούν τα ελαττώματά σου ή, ακόμα πιο επικίνδυνο, να σε απορροφήσει σαν κινούμενη άμμος και να σε καταπιεί στην «πραγματικότητά» του.

Ουφ!!! Το παράκανα. Όμως το σκάκι υπήρξε μέρος και σύντροφος της ζωής μου και παρά το ότι κατάφερα, σχετικά, να «αποτοξινωθώ», εξακολουθεί να με συναρπάζει…



Ο πίνακας είναι του Νικόλα Σφήκα, δημιουργημένος το 1996, από τη συλλογή «Ρετρό-Σαχ» εμπνευσμένος από μια παρτίδα Szabo – Petrosian 0 – 1 με τίτλο «Ελιγμός» που παίχτηκε στη Ζυρίχη το 1953, και αναφέρεται στην 27η κίνηση των μαύρων (27 …Ιε8 )



Στοχάσου και αρκεί
«Ελληνική Νομαρχία» Ανωνύμου του Ελληνος

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Mesogeios στις 28-11-2007 00:37 ]

Για την ιστορία, τα 64 τετράγωνα της σκακιέρας, σύμφωνα με την απαίτηση του Σίσσα απαιτούν 18.446.744.073.709.551.615 σπυριά ρύζι (18 πεντακισεκατομμύρια, 446 τετράκισεκατομμύρια,744 τρισεκατομμύρια, 73 δισεκατομμύρια, 709 εκατομμύρια, 551 χιλιάδες και 615) !!!!

Παράθεση: Το μέλος Mesogeios στις 28-11-2007 στις 00:36 έγραψε... Για την ιστορία, τα 64 τετράγωνα της σκακιέρας, σύμφωνα με την απαίτηση του Σίσσα απαιτούν 18.446.744.073.709.551.615 σπυριά ρύζι (18 πεντακισεκατομμύρια, 446 τετράκισεκατομμύρια,744 τρισεκατομμύρια, 73 δισεκατομμύρια, 709 εκατομμύρια, 551 χιλιάδες και 615) !!!!

Παράθεση: Το μέλος Mesogeios στις 28-11-2007 στις 00:36 έγραψε... Για την ιστορία, τα 64 τετράγωνα της σκακιέρας, σύμφωνα με την απαίτηση του Σίσσα απαιτούν 18.446.744.073.709.551.615 σπυριά ρύζι (18 πεντακισεκατομμύρια, 446 τετράκισεκατομμύρια,744 τρισεκατομμύρια, 73 δισεκατομμύρια, 709 εκατομμύρια, 551 χιλιάδες και 615) !!!!

Αρκεί να τονίσουμε ότι η παγκόσμια σημερινή παραγωγή σίτου είναι 615 εκατομμύρια τόνοι...

Παράθεση: Το μέλος StavmanR στις 29-11-2007 στις 16:17 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος Mesogeios στις 28-11-2007 στις 00:36 έγραψε... Για την ιστορία, τα 64 τετράγωνα της σκακιέρας, σύμφωνα με την απαίτηση του Σίσσα απαιτούν 18.446.744.073.709.551.615 σπυριά ρύζι (18 πεντακισεκατομμύρια, 446 τετράκισεκατομμύρια,744 τρισεκατομμύρια, 73 δισεκατομμύρια, 709 εκατομμύρια, 551 χιλιάδες και 615) !!!! Αρκεί να τονίσουμε ότι η παγκόσμια σημερινή παραγωγή σίτου είναι 615 εκατομμύρια τόνοι...

Και ο άνθρωπος απλά ήθελε (αν πάρουμε τον κόκκο ρυζιού στα 30 mg) περίπου 55,340,232,215,594,631,623 τόνους ρύζι! Πρόβλημα, πρόβλημα, πες μου πως το λύνεις;

Θέλει πολύ υπομονή και σκέψη.Εγώ βαριέμαι να τελειώσει η παρτίδα κι όλο την πατάω....