Παράθεση:
Το μέλος agnes-5 στις 24-01-2008 στις 21:32 έγραψε...
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ Η ΦΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΕΡΩΤΙΚΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΙ
|
|
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω ως προς την προσέγγιση του έρωτα. Άλλο σεξουαλικός σύντροφος και άλλο ερωτικός. Ο έρωτας δεν περιορίζεται στο σεξ. Στην αντίθετη περίπτωση η φράση "είμαι ερωτευμένος" θα σήμαινε απλά ότι έχω διεγερθεί σεξουαλικά. Αν πάρουμε τη 'φτηνή έννοια του έρωτα σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, πρέπει να πάρουμε αντίστοιχα και τη φτηνή έννοια του φίλου, δηλαδή σχεδόν όσους ανθρώπους γνωρίζουμε και αποσκοπούμε σε οφέλη από αυτούς. Η όλη παρατήρησή μου στην πρότασή σου στοχεύει στην άνιση χρήση των συναισθημάτων, τα οποία στην ουσία 'χτίζουν' τη φιλία και τον έρωτα.
Οι έρωτες ενός ανθρώπου είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Εκείνοι δε που υποστηρίζουν ότι έχουν ερωτευτεί-αγαπήσει πλήθος ανθρώπων, κατά πάσα πιθανότητα είναι οι πιο γελασμένοι , καθώς στην καλύτερη περίπτωση έχουν ερωτευτεί μόνο έναν, τον εαυτούλη τους...
Όσον αφορά δε τη έντονη συγκρουσιακή κατάσταση που επικρατεί σε μία σχέση, είναι απολύτως φυσιολογική. Το ερωτικό στοιχείο αποσκοπεί καί στην ικανοποίηση ενός από τα πρωταρχικά ένστικτα (αναπαραγωγής). Σε αντιπαράθεση θα προκαλέσω τη αντιληπτική ικανότητα των συνομιλητών, ρωτώντας ρητορικά: φαντάζεστε κάθε φίλος που επρόκειτο να αποκτήσετε, να διεκδικούσε μαζί σας το μοναδικό κομμάτι ψωμί; Όταν τίθεται θέμα βασικών ενστίκτων, όλα αλλάζουν μορφή. Η φιλία σπάνια δοκιμάζεται από έκθεσή της σε καταστάσεις ενστίκτων, σε αντίθεση με τον έρωτα που περιλαμβάνει μία συνεχή δοκιμασία, πέρα από το καθαρά συναισθηματικό -πνευματικό δέσιμο.