Παράθεση:
Το μέλος StavmanR στις 20-12-2007 στις 22:09 έγραψε...
nomiky ο τρόπος με τον οποίο διατύπωσες την άποψή σου στα τελευταία 2 ποστ ήταν αρκετά επιθετικός.
Γράφεις:
- "αν σε προσβαλα και σενα με αυτο που έγραψα για τα κόμπλεξ ε τοτε ΚΑΛΟΣ."
Αυτό το ΚΑΙ δηλώνει ότι έχεις επίγνωση ότι κάποιον προσέβαλες πέραν του μέλους ΜΝΚ. Δεν είναι εποικοδομητικό σε μία συζήτηση να προσβάλουμε, τουλάχιστον εσκεμμένα τους συνομιλητές.
- "Δεν έχει αναγκη απο την παρέμβαση σου"
ο δημόσιος διάλογος προϋποθέτει τη συμμετοχή οποιουδήποτε στο θέμα με τον τρόπο που εκείνος επιλέγει, ασχέτως αν θέλει να προωθήσει μία δική του σκέψη, ή να υπερασπιστεί μία προαναφερθείσα θέση.
- "βαριέμε τους ψεφτοηθικολογους"
όλοι τους βαριόμαστε... αν θέλεις όμως σύνδεσε την παραπάνω δήλωση με το θέμα μας, γιατί περισσότερο φαίνεται με προσωπική επίθεση.
Αυτά αφορούν το χειρισμό του λόγου στα προηγούμενα ποστς. Επειδή όμως δεν θέλω να βλέπω τους "γύρω μου" ως απλές λέξεις και συγγράμματα, θεωρώ ότι λειτούργησες αμυντικά νομίζοντας ότι το προηγούμενο ποστ μου ήταν προσωπικής μορφής επιθετικό απέναντί σου. Σε διαβεβαιώ ότι δεν αναφέρομαι προσωπικά κι ελπίζω να σταματήσει εδώ, ή στο επόμενο ποστ το θέμα.
|
|
Δεν είχα την παραμικρή προθεση να επιτεθω σε κανέναν. δέχθηκα την αλλαγη στο ποστ σου χωρις να επανέθλω καταλαβένοντας ότι το πήρα στραβα. τωρα η παρέμβαση του ΜΝΚ ήταν άσκοπη και επιθετικη (αυτό δεν το πρόσεξες) γι αυτο και απαντησα με αυτο τον τρόπο.
Όσο για τους ψεφτοηθικολογους αναφέρωμε σ αυτους που κατακρινουν τα πάντα αλλα όταν μπορούν κανουν πιο πολλα.
Δεν θα επανελθω στο θέμα.
Α και δεν υπάρχει μομφη προς το άτομο σου . Για να μην ξαναπαρεξιγηθω
tago
27.12.2007, 21:22
Θεωρώ πως τέτοιου είδους προκαταλήψεις, αποτελούν ηλίθια μικροαστικά επιβαλλόμενα και κατευθυνόμενα πρότυπα, που ως μόνο στόχο έχουν την δημιουργία μιας ψεύτικης καταπιεστικής ηθικής που κάποιοι προσπαθούν να επιβάλουν με στόχο τον έλεγχο των συναισθημάτων και της προσωπικότητας των ανθρώπων.
Όλα είναι σχετικά και όλα είναι θέμα επικοινωνίας, χημείας και πολλές φορές εκμετάλλευσης.
Κοινωνικά είναι πιο αποδεκτή η σχέση μεγαλύτερου άνδρα νεαρότερης γυναίκας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, λόγω της αδυναμίας της γυναίκας παλιότερων εποχών να είναι ουσιαστικά και οικονομικά ανεξάρτητη, ο γάμος με ένα αρκετά μεγαλύτερο άνδρα ήτανε μια σίγουρη επένδυση για ένα καλό μέλλον. Ο ώριμος άνδρας, ήτανε οικονομικά ασφαλέστερος από ένα νεαρό,είχε ήδη κάνει τα τεστς της κοινωνίας, και ήτανε καθαρό αν μπορούσε να γίνει καλός σύζυγος και πατέρας. Για τους γονείς, που ενδιαφέρονταν για το μέλλον της κόρης τους, μια καλή λύση.
Τώρα, θα σημειώσω κάτι που θα με βάλει στο μπλακ λιστ πολλών ανδρών εδώ μέσα, όμως κάποιες πρόσφατες έρευνες, απέδειξαν ότι η σεξουαλική ακμή των ανδρών τελειώνει νωρίς νωρίς, ενώ στις γυναίκες αρχίζει κάπου εκεί, και κρατά μέχρι τα σαράντα τους. Οπόταν η φύση, προτιμά τη σχέση ώριμης γυναίκας με νεαρού άνδρα.
Αλλά στις χώρες τις δικές μας και τις τριγύρω, λόγω βαθιά ριζομένων κοινωνικών αρχών, κάτι τέτοιο συχνά χλευάζεται.
Τώρα αυτή η μόδα που ξεσήκωσαν πολλές γνωστές, δεν είναι ακριβώς και παράδειγμα προς μίμηση. Αν δεν υπάρχει ουσιαστικό συναίσθημα.
Διότι πέρα από τα λόγια που καθόμαστε και ανταλλάζουμε περί του θέματος, το σημαντικότερο είναι η Επικοινωνία!
Υπάρχει; Άστε τα παιδιά να χαρούνε τον έρωτά με τους παππούδες/γιαγιάδες τους, ποιό είναι το πρόβλημα μας;
Οι δυσκολίες που συναντάνε αυτά τα ζευγάρια, τόσο σε πρακτικά όσο και σε κοινωνικά θέματα είναι πολλές. (πρώην, παιδιά, διαφορετικοί κύκλοι, χάσματα και φάσματα και ....)
Αν ο ένας από τους δύο σκοπεύει να εκμεταλλευτεί τον άλλο, θα φανεί με τον καιρό. Αν "το θύμα" δεν είναι σε θέση να το καταλάβει, εντάξει, να προσπαθήσουμε να του ανοίξουμε τα μάτια.
Όμως εδώ δεν μπορούμε να σώσουμε τον εαυτό μας από τις λάθος επιλογές, και τρέχουμε να προλάβουμε άλλους;
Οι μεγάλες διαφορές δημιουργούν συνήθως μεγάλες ανασφάλειες. Οι μεγάλοι έρωτες με άτομα μεγάλης απόστασης ηλικίας νομίζω πως τείνουν να καλύψουν ψυχολογικά κενά και διάφορες πληγές του παρελθόντος. Οι μικρές διαφορές (μέχρι πέντε χρόνια στην περίπτωση που η γυναίκα είναι μεγαλύτερη ) δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία αρκεί να θέλουν και τα δύο μέλη να μην κάνουν τη διαφορά χτυπητή. Καλό είναι ο άνδρας να μην είναι μεγαλύτερος από 7-8 χρόνια διότι το βιολογικό του ρολόι θα ειναι σε άλλο κύκλο. Αυτά..
http://blogs.musicheaven.gr/sunwing
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : sunwing στις 28-12-2007 10:08 ]
Ti einai afto ? komplex
Vad gφr du ???
Κόμπλεξ;;;;;;;!Καλά ποιός νοιάζεται γι αυτό όταν υπάρχει πραγματική αγάπη!!!(μάλλον πραγματικό δέσιμο)
εγω παντως σε διαστημα 2 μηνων εκανα φαση με 16χρονη και 28χρονη
απο 16 ως 36 καλα ειναι
Η διαφορά ηλικίας προκαλεί κάποια εμπόδια στη σχέση, αλλά αν οι ίδιοι δε νοιάζονται.....
Αν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να 'χει ο πεθερός!
Ήμουν 16 και ήταν 22...
Επικοινωνούσαμε θαυμάσια, αλλά κάποια στιγμή
βαρέθηκα...
Ζουζούνα, εγώ πιστεύω πως παίζει σημαντικό ρόλο
το τι ζητάς και η ψυχική σου καλλιέργεια!
Δηλ. αν θες κάτι το σοβαρό ή αν θέλεις να αισθάνεσαι ακόμα ελεύθερη...(λόγω ηλικίας πάντα π.χ 16 όπως κι εγώ τότε!)
Το χω ζήσει...
Κανένα!!!!!!!!!!!!!!!!! όλοι είναι ελεύθερη να αγαπήσουν όποιον θέλουν !!! ασχέτως ηλικίας ράτσας και οτιδήποτε!!!!!!!!!!!!
Και γιατι παρακαλω να μη μπορει να τα εχει με μικροτερο της;
Οι αντρες δηλαδη γιατι τα εχουν με μικροτερες;
Δεν το καταλαβα!Βλακειες ειναι αυτα!
Ο καθενας μπορει να κανει ο,τι θελει στη ζωη του και κανεις δεν ειναι σε θεση να κρινει τις επιλογες του αλλουνου.
Παράθεση:
Το μέλος marakiasteraki στις 24-02-2008 στις 11:00 έγραψε...
Και γιατι παρακαλω να μη μπορει να τα εχει με μικροτερο της;
Οι αντρες δηλαδη γιατι τα εχουν με μικροτερες;
Δεν το καταλαβα!Βλακειες ειναι αυτα!
Ο καθενας μπορει να κανει ο,τι θελει στη ζωη του και κανεις δεν ειναι σε θεση να κρινει τις επιλογες του αλλουνου.
|
|
Πες τα βρε Μαράκι...τα λέω και με "παίρνουν στο ψιλό"!!!!
Πολύ όμορφο θεματάκι Μήτσι μου!Πώς δεν το είχα παρατηρήσει?
Η άποψή μου είναι η εξής:Αν είσαι ειλικρινής με τον άλλον τα χρόνια είναι το μικρότερο πρόβλημα σε μια σχέση.Επίσης,αν ο άλλος μένει παιδί και 20 και 30 χρόνια διαφοράς είναι λίγα!Η αγάπη είναι κάτι που ενώνει τους ανθρώπους ακόμα κι αν είναι πολύ μεγάλες οι διαφορές.
Και δεν θέλω απαισιοδοξίες του στυλ "Κι αν περάσει η αγάπη?!".Η αγάπη μένει,ο έρωτας φεύγει!
Και πιστεύω πως αν έχεις σχέση με κάποιον μεγαλύτερο ή μικρότερο σύντροφο και ξέρεις γιατί είσαι μαζί του,δεν είσαι απλά επειδή σου αρέσει το πορτοφόλι του/της,το εξοχικό του/της,έχετε κοινά όνειρα όσι απαραίτητα για οικογένεια και τέτοια.Απλά να είσαι και να νιώθεις καλά.
Συγγνώμη αν με έπιασαν τα ρομαντικά μου,αλλά λέω αυτό που νιώθω.
Αλλά τα παραπάνω τα λέω με την εξής προϋπόθεση:να μην υπάρχουν από πίσω ιδιοτελείς και άσχημοι σκοποί,αλλά αγάπη.
Να σου πω δεν με πειράζει αν η διαφορά δεν είναι μεγάλη.Επίσης αν και οι 2 ξέρουν τι θέλουν και δεν υπάρχει συμφέρον στη μέση, γιατί τότε δε μιλάμε για έρωτα αλλά για ζιγκολό και πληρωμένο ερωτα.
