Mου λές:
"Γιατί πρέπει να σε γνωρίσω προσωπικά για να βγάλω συμπεράσματα ?Δεν νομίζω Οτι λες εδώ λες και έξω και σίγουρα δεν χρειάζεται να σε γνωρίζω χρόνια για να καταλάβω τις απόψεις σου. Τώρα όσο για το ότι κοιτάω ευθεία… Δεν κοιτάω απλά ευθεία, είμαι κολλημένος με το μεταλ όσο δεν πάει.Και να σου πώ κάτι ?Ευτυχώς που υπάρχουν και οι κολλημένοι σαν και μένα και επιβιώνει (όπως επιβιώνει αυτό το άμοιρο μουσικό είδος ), αλλιώς αν υπήρχαν εκσυγχρονιστές σαν και σένα, θα είχε περάσει ο οδοστρωτήρας με το πρόσχημα της ''προοδου'' και δεν θα είχε αφήσει τίποτα στο πέρασμα του" .
Χωρίς να ξέρω τις μουσικές σου προτιμησεις, τις τυχόν μουσικές σου σπουδές, την μουσική σου παιδεία, και την όλη σου σχεση με τη μουσική σου λέω:
Πιστεύω ότι τέτοια κολλήματα κάνουν το αντικείμενο στο οποίο αφορούν να πηγαίνει προς "τα πίσω"... Για κάποιο ανεξήγητο λόγο τρέφεις ένα είδος απέχθειας προς τα άλλα μουσικά ήδη
και ενώ δείχνεις να έχεις διαμορφώσει άποψη για το μέταλ (με το οποίο όπως φαινεται ψάχνεσαι) δείχνεις να έχεις διαμορφώσει άποψη όχι μόνο για τα άλλα είδη (χωρίς να τα έχεις ψάξει) αλλά και για τους ανθρώπους... Και σε ρωτάω πέπει 1) να κρίνεις κάποιον από το τι ακούει? και 2) δεν υπάρχει πιθανότητα (όπως το είπα και νωρίτερα) κάποιος όχι μόνο να ψάχνεται σε πολλά είδη, και να του αρέσουν όντως, αλλά να είναι και πιο ψαγμένος από εσένα?
Αυτό που λές για τα βιώματα σε καμία περίπωση δεν ισχύει... Βιώματα και συναισθήματα εκφράζονται από πολλές και διαφορετικές μορφές τέχνης (και επομένως και από πολλά είδη μουσικής) Ένα μουσικό διαμάντι είναι διαμάντι είτε είναι τραγούδι των Ιron Maiden είτε του 2Pac... Το να μην το παραδεχόμαστε είναι αυτό που κάνει κακό στη μουσική...
Τέλος (όλα πάντα φιλικά) θεωρώ πολύ πιο φυσιολογικό ένας άνθρωπος να εκφράζεται με τόση διαφορετικότητα ανάλογα με την περίσταση, και τον θεωρώ τυχερό να μπορεί να επιλέγει να φτιάξει την διαθεσή του, να μελαγχολήσει, να ξεσπάσει ή να ηρεμήσει ανάλογα με το τι θα ακούσει... Αν στο μέταλ έχει 100 επιλογές ακούγοντας μουσική γενικότερα έχει 10 x 10 exp10 (exp = δύναμη - να κάνουμε και την πλάκα μας)... Και αυτό είναι το μεγαλείο της μουσικης...
ΥΓ Θα πώ κάτι για εμένα για να με καταλάβεις καλύτερα... Διαβάζεις τόση ώρα τις απόψεις μου... Έχει καταλάβει ότι "παίζω" με τη μουσική και μου αρέσουν πολλά...
Τι θα έλεγες όμως ότι το nickname (deathminor) βγαίνει από την αγάπη μου για το death metal (ευρωπαικό, μελωδικό κατά προτίμηση) ? Το ότι τη σκηνή του european death metal την κάνω σκόνη, ακούγωντας ταυτόχρονα Ne-Yo, Vangeli, Pavlo, Santana, T-Pain, Justin, Green Day, Mozart, Savage Gardern, Bob Sinclar, Chemical Brothers, Bullet For My Valentine, Aguilera, Elvis, Tάμτα, Backstreet Boys, Timo Maas,
Yanni, Mile Davis, Yngwie Malmsteen, Delirium, Fall Out Boy, Nelly Furtado...???
Δηλαδή, θέλω να πώ πως, τα παραπάνω δεν αναιρούν την αγάπη μου για το Metal, κλπ κλπ...
Ο sea ξερει καλά τι λέω... Ε...???