Συστήστε μου κάποιο βιβλιο...

Θα πρότεινα τρείς περιπέτειες του Αστερίξ . Με την απλότητα, αλλά πολύ πιό ανατρεπτικό χιούμορ και μηνύματα απ τον Κοέλο ! null

Ωραίο, καλοκαιρινό και ταξιδευτικό:
-Η πόλη των θηρίων - Ιζαμπέλ Αλιέντε

Ο ΝΕΚΡΟΣΚΟΠΟΣ

BRIAN LUMLEY

Εκείνο που με πολύ ενδιαφέρον είδα, είναι ότι Ελληνικοί τίτλοι έχουν αναφερθεί ελάχιστοι... Κάποιος ανέφερε τον Θέμελη, και ακόμα ένας τον Καζαντζάκη... Να προτείνω λοιπόν μόνο ελληνικούς τίτλους;

- "Η Αγιογραφία" του Νίκου Παναγιωτόπουλου από τις εκδόσεις "Πόλις". Ήταν υποψήφιο στα βραβεία του "διαβάζω", αλλά αυτό δεν θα μου έλεγε και τίποτα αν δεν με είχε ενθουσιάσει. Εϊναι εξαιρετικό από κάθε άποψη. Και αν το διαβάσετε προσέξτε πως ξεκινάει η αφήγηση σε μια μπάσταρδη καθαρεύουσα γλώσσα και σιγά - σιγά χωρίς να το καταλάβεις γίνεται όλο και πιο "δημοτική", για να καταλήξει στην σημερινή ομιλουμένη. Με έχει ενθουσιάσει ο Παναγιωτόπουλος, και τέλος πάντων πέρα από τα best seller περιμένει αυτό που ζητάει να το ανακαλύψουμε...



- Είναι παλιότερο, αλλά είμαι φανατικός του Τάσου Ρούσσου και είπα να σας το προτείνω κι αυτό. "Φωτογραφία με πολύ κίτρινο", ή τι συμβαίνει όταν ανακαλύπτεις ότι ο θάνατος αποτυπώνεται στις φωτογραφίες. Φίλοι και γνωστοί που έχουν φύγει έχουν ξεθωριάσει και στις φωτογραφίες. Μπορείς να δεις τον θάνατο σου; ΄Και τι γίνεται όταν καταστρέψεις όλες τις φωτογραφίες σου και ξαφνικά σε φωτογραφίσουν σε μια πλατεία, και στη διεύθυνση που σου δώσουν για να παραλάβεις την φωτογραφία σου, δεν υπάρχει φωτογραφείο; Αν σας αρέσουν τα ελαφρώς μεταφυσικά, θα ενθουσιαστείτε. Και μετά θα διαβάσετε και το τελευταίο του "Αυτός στο Πέτρινο Σπίτι" που δεν σας λέω ποιος είναι...





Και βεβαίως, βεβαίως Ευγενεία Φακίνου. Τα πρώτα της με τρέλα... "Αστραδενή", "Η μεγάλη πράσινη" και το "Έβδομο ρούχο". Και το καινούριο της, ελαφρώς κλειστοφοβικό, αλλά όταν η Φακίνου καταπιάνεται με την ελληνική επαρχία και τις δεισιδαιμονίες, δεν υπάρχει άλλος... "Η μέθοδος της Ορλεάνης":





Όταν η Aρέθα βρίσκεται μπροστά σε κινδύνους φανταστικούς ή πραγματικούς, βυθίζεται σε βαθείς ύπνους που διαρκούν μερόνυχτα. Oι γυναίκες του σπιτιού, προκειμένου να την προφυλάξουν από τους κινδύνους και τους ύπνους, την κλείνουν για χρόνια σ' ένα δωμάτιο με τέσσερα παράθυρα, σε πλήρη απομόνωση. Mοναδική της παρηγοριά ο Aντρέας που, αθεράπευτα ερωτευμένος μαζί της από τα παιδικά τους χρόνια, την προτρέπει να το σκάσει και να φύγουν μαζί. Eκείνη δειλιάζει, φοβάται και μαθαίνει να ξεφεύγει από τη μοναξιά με νυχτερινές πτήσεις και ατελείωτες συζητήσεις με τα φαντάσματα νεκρών γυναικών. O φόβος μπροστά στην ελευθερία και η απώλεια της αγάπης μπορούν αργά αλλά συστηματικά να μετατρέψουν μια νεαρή γυναίκα γεμάτη ζωή σε σκιά του εαυτού της. Aρκεί η αγάπη για να την ελευθερώσει; Για να της δώσει τη δυνατότητα να κάνει το μεγάλο άλμα προς την ελπίδα και τον έρωτα; Προς τη ζωή, εντέλει;

Έχω κι άλλο... Θέλετε; ή θα με στείλετε;;;;

- Διονύσης Χαριτόπουλος - Ο άνεμος κουβάρι

Έχω διβάσει τόοοοσα για υτό το βιβλίο. Για το αν έπρεπε να βγάλει τις επιστολές της Μαλβίνας στη δημοσιότητα, για το αν δεν έπρεπε. Για το αν είναι έτσι τα πράγματα; κ.λ.π., κ.λ.π. Εγώ διάβασα ένα εξαιρετικό βιβλίο και αυτό μου αρκεί. Θα το διαβάσετε και θα καταλάβετε αυτό το πολύ απλό, για το γιατί πρέπει να ζεις τη ζωή σου και την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία... Και τέλος πάντων ότι νιώθεις για τον άνθρωπο σου, πες'τα, ή γράψε τα...




Σταματάω! Αλλά άμα θέλετε κι άλλα ελληνικά θα σας πω κι άλλα... Αλλά νομίζω ότι σας κούρασα τώρα...!


...θα χάσω είχα πει, μα κερδίζω.


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: xristos on 30-06-2005 13:27 ]

Χristo νομίζω ότι άνοιξες μεγάλη κουβέντα.
Αν παραπονιούνται (κάποιοι τουλάχιστον) για την πορεία της σύγχρονης ελληνικής μουσικής πραγματικότητας, νομίζω πως θα βρεθούν πολλοί περισσότεροι που θα δηλώσουν απογοητευμένοι από τη σύγχρονη συγγραφική ελληνική πραγματικότητα. Ίσως είμαι μεταξύ αυτών κι εγώ και δυστυχώς δεν ανήκω στην κατηγορία των αναγνωστών που βρίσκουν πιο "οικεία" την ελληνική από την ξένη λογοτεχνία.

Δε θα επεκταθώ πάντως, για να μην "ξεστρατίσει" το θέμα.

Να προτείνω απλώς στη Χαρουλίντα δυο τρεις ξενικής αλλα και ελληνικής καταγωγής τίτλους:

"Ιστορία της πολιορκίας της Λισαβόνας" του Ζοζέ Σαραμάγκου: Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και ιδιαίτερες γραφές που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Επίσης καλό το "Περί Τυφλότητας" του ιδίου, απόφυγέ το όμως εν μέσω του θέρους.

"Το βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης", Μίλαν Κούντερα: Νομίζω ότι θα καταλάβεις γιατί θεωρείται κορυφαίος των καιρών μας ο Κούντερα που δε σου άρεσε μέσα από τη "Βραδύτητά" του (Σημειωτέον ότι η "Βραδύτητα" είναι, αν δεν απατώμαι, το πρώτο βιβλίο που έγραψε πρωτότυπα στα γαλλικά -δεν είναι η μητρική του γλώσσα- ίσως γι΄αυτό είναι λίγο πιο "αδύναμο" βιβλίο)

Καθαρά καλοκαιρινός (αν και καυστικός):
Λένος Χρηστίδης: Κάποιο από τα "Χαστουκόψαρα", "Bororo", "Διακοπές στη Χέυλλαντ". Θα κυλήσει η ανάγνωση αρκούντως ευχάριστα.
Το θεατρικό του οι "Δύο Θεοί" ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ. Αν πέσει στα χέρια σου διάβασέ το.

Μακρυγόρησα πάλι μου φαίνεται....

Ωωωωωωρααία!!!

Μετά απο ένα χρόνο έχω κι άλλες εισηγήσεις!

Ευχαριστώ!

Ένα ωραίο βιβλίο που διαβάζω τώρα είναι της Λένας Διβάνη
"ο ενικός αριθμός"

Εγω με την σειρα μου θα σας προτινω το βιβλιο που οσες φορες και να το διαβασω παντα εχει κατι καινουργιο να μου δωσει....

ΕΡΩΤΟΚΡΤΙΤΟΣ - Βινσέντσος Κορνάρος

Υ.Γ το ξερω φαινεται πασιγνωστο σε ολους αλλα ελαχιστοι το εχουν διαβασει.....συμφωνεις φιλε tetraktis?????

Με τη σειρά μου προτείνω "Το 'Αρωμα" του Πάτρικ Ζίσκιντ (αν δε με απατά η μνήμη μου). Εξαιρετική ιδέα και πολύ ατμοσφαιρικά δοσμένη.

manblaz,
Προσωπικά μου άρεσε ο Ερωτόκριτος αλλά ενδεχομένως να κουράσει κάποιους η γλώσσα... Πιτεύω βέβαια ότι όλοι οι Έλληνες -αν μη τι άλλο- οφείλουμε να το προσπαθήσουμε!

tha patheis plaka me to "O Tzak Mparon kai h aiwniotita" !!!
De thumamai pianou einai allatha to roufikseis kai tha niwseisoti blepeis mia ap'tis kaluteres tainies pou den exoun guristei akoma...
Gia kalokairi einai o,ti prepei..Filia!

Το "Ταξιδεύοντας με τον Che" του Αλμπέρτο Γρανάδο... Έχει γυριστεί και ως ταινία..(Ημερολόγιο μοτοσικλέτας).

Χαρούλα μου θα σου προτείνω κάποια βιβλία που έχω διαβάσει και μου άρεσαν ιδιαίτερα.Είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους γι'αυτό τα επέλεξα..

1.Ο Κόκκινος Βράχος,Ξενόπουλος
2.Η Μεγάλη Χίμαιρα,Καραγάτσης
3.Κρίμα κι άδικο,Ζωρζ Σαρρή
4.Έγκλημα στο Νείλο,Αγκάθα Κρίστι
5.Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ,Όσκαρ Ουάιλντ

Διάβασε τα και θα με θυμηθείς..

Ax to "O Kairos ton Xrusanthemon" to exei diavasei kaneis? An oxi speuste... Einai uperoxo

Ξεχασα τον αγαπημενο μου συγγραφεα και ειμαι απαραδεκτη!!!

Π α ο λ ο Κ ο ε λ ι ο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

οτιδηποτε δικο του!!!
1.Αλχημιστης
2.Εντεκα λεπτα
3.Ζαχιρ



"Άκου λοιπόν..
Σα δε μπορείς άλλο να παλέψεις,
είτε το θες είτε όχι,
θα πεθάνεις."
Μπρεχτ

[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: rouli726 on 05-08-2005 13:32 ]

Απο τα βιβλια που εχω διαβασει αυτα που μου αρεσαν ειναι

Το μελι εγινε κεντρι
Η Βερονικα αποφασιζει να πεθανει
Το λουλουδι της ερημου

Σου προτείνω

"οι περιπέτειες ενός προσκυνητή"

Βιβλία που διάβασα αυτό το καλοκαίρι:


Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα - Ουμπέρτο Έκο

Ο θείος Τάκης - Γιάννης Ξανθούλης

Το πράσινο σπίτι - Μάριο Βάργκας Λιόσα

Middlesex - Τζέφρυ Ευγενίδης

Σαράντα κύματα - Γιώργος Μανιώτης

(Το τελευταίο το συστήνω ανεπιφύλακτα - Καταιγιστικό)

Ας προτείνω κι εγώ 3 βιβλιαράκια...

1. Ο Αλχημιστής (Paolo Coelho)
2. H Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει (Paolo Coelho)
3. Η κατάβαση (Jeff Long)

'Exω για σένα 2 εντελώς διαφορετικά βιβλία:

Α) Αυτό του γλυκού μου φίλου Σωτήρη Δημητρίου
Η ΦΛΕΒΑ ΤΟΥ ΛΑΙΜΟΥ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ (ΠΑΤΑΚΗΣ)

Β) Ο ΔΡΟΜΟΣ Ο ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΑΞΙΔΕΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤ ΠΕΚ (ΕΧΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΣΕΙΡΑ ΜΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΦΤΑΝΕΙ)

Bon voyage!

Paidia exei kaneis apo sas diavasei vivlia tou kahlil Gibran pou 8a mou systine na diavaso?

xx