Μουσική ή στίχος?

Κανονικά,η μουσική προέχει,αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν τα ορχηστρικά κομμάτια που στέκονται μια χαρά.Προσωπικά,κοιτάζω πρώτα το στίχο,αν δεν μου αρέσει,δύσκολα θα με συγκινήσει η μουσική.Αλλωστε,σήμερα είναι πολύ ευκολο,με την δεδομένη τεχνολογία,για τους περισσότερους να συνθέσουν κάτι,αλλά τα λόγια?Εκεί φαίνεται το ταλέντο,γιατί ο υπολογιστής,δεν ξέρει από μόνος να γράψει...

Η μουσική πρώτα και μετά οι στοίχοι. Γιατί αν δεν σου αρέσει η μουσική τότε τι να τον κάνεις τον στοίχο;

Παράθεση: Το μέλος kithara-woman στις 22-01-2008 στις 01:16 έγραψε... Κανονικά,η μουσική προέχει,αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν τα ορχηστρικά κομμάτια που στέκονται μια χαρά.Προσωπικά,κοιτάζω πρώτα το στίχο,αν δεν μου αρέσει,δύσκολα θα με συγκινήσει η μουσική.Αλλωστε,σήμερα είναι πολύ ευκολο,με την δεδομένη τεχνολογία,για τους περισσότερους να συνθέσουν κάτι,αλλά τα λόγια?Εκεί φαίνεται το ταλέντο,γιατί ο υπολογιστής,δεν ξέρει από μόνος να γράψει...

Μια διόρθωση θα ήθελα να κάνω στο μήνυμα του μέλους kithara-woman και να πω ότι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής σε βοηθά στην παραγωγή ενός κομματιού, δηλαδή σου δίνει όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να κάνεις την επεξεργασία, τη μίξη, κλπ., κλπ., ενός κομματιού. Δεν πατάς ένα κουμπί και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής σού συνθέτει το αριστούργημα του αιώνα. Ο Συνθέτης ( ο άνθρωπος ) είναι αυτός που συνθέτει από την αρχή ως το τέλος ένα κομμάτι και όχι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής. Τόσο για να γραφτεί πολύ καλή μουσική όσο και για να γραφτεί πολύ καλός στίχος χρειάζονται προσωπικά βιώματα, πολύς κόπος, υπομονή, επιμονή και πολλές θυσίες εκ μέρους αυτού που γράφει μουσική ή στίχο.


Και για να απαντήσω και στο Θέμα που ανοίχτηκε και εμένα προσωπικά η μουσική είναι αυτή που θα με αγγίξει πρώτα και θα μου ελκύσει το ενδιαφέρον και πολύ αργότερα ο στίχος ( ίσως και ποτέ ). Με άλλα λόγια αν ένα κομμάτι έχει πολύ καλή μουσική ( ακόμα και αν ο στίχος του δεν είναι τόσο καλός ) μπορώ να το ακούω από το πρωί ως το βράδυ. Αν το κομμάτι, όμως, έχει πολύ καλό στίχο, αλλά, η μουσική του είναι μια σαχλαμάρα δεν υπάρχει περίπτωση να το ακούσω ούτε μια φορά ολόκληρο. Στην τελευταία περίπτωση είναι καλύτερο ο στιχουργός να εκδόσει και να δημοσιεύσει ένα βιβλιαράκι με τους στίχους του, παρά να καταστρέφει τους στίχους του δίνοντάς του σε συνθέτες που αδυνατούν να γράψουν πολύ καλή μουσική.

Ένα τραγούδι για να σε καθηλώσει...θα πρέπει πρώτα να έχει καλή μουσική!τώρα αν έχει ωραίους στίχους αλλά "μάπα" ήχο,τι να το κάνεις?????...

Προσωπικά παιδιά πιστεύω πως η μουσική έχει τον πρώτο λόγο.Όσο ωραίος κι αν είναι ο στίχος δεν μπορεί να στάθεί χωρίς μια ωραία μελωδία.Το αντίθετο βέβαια συμβαίνει.Όσον αφορά αν η μουσική καμιά φορά δεν ταιριάζει με τον στίχο δεν είναι έτσι ακριβώς.Απλά ίσως μια άλλη μελωδία σε ένα ένα τραγούδι μπορεί να σε κάνει το προσέξεις.Αν δεν κάνω λάθος ο συγχωρεμένος ο Τσιτσάνης είχε πει πως ο στίχος είναι ο ρουφιάνος της μουσικής.Με το κατάλληλο πάντρεμα το αποτέλεσμα θα είναι φοβερό.

Συμφωνώ με οσα λες,sakisgouzonis,έτσι είναι,ο ανθρωπινος παραγοντας κινει τα νήματα.Ο υπολογιστής απο μόνος τι να κάνει?Βοηθάει σε όλα αυτά που λες,το βλέπω αυτό τώρα που ασχολουμαι με ηχοληψία,πόσο πιο εύκολα κάνει τα πράγματα.Απλά-καθαρα προσωπική αποψη-αν η μουσική είναι καλή,αλλά ο στίχος πάσχει,δεν θα μου αρεσε το τραγούδι,αλλά και στην αντίθετη πέριπτωση,αν η μουσική είναι χάλια και ο στίχος καλος.Η μουσική είναι πολύ σημαντική,αλλά την αναμνηση ο στίχος την ξυπνάει.Προσωπική αποψη πάντα.

Και τα δυο. Ο στίχος επειδή μιλάει στην καρδιά μου, και η μουσική επειδή μιλάει στις αισθήσεις μου!

Γεια παιδιά,
Το μόνο σίγουρο είναι πως τραγούδι χωρίς στίχο δεν υφίσταται. Λόγω του στίχου γίνεται μια μελωδία τραγούδι. Αν δε μπει στίχος, είναι απλά ένα ορχηστικό κομμάτι.. Και δύσκολα θα μείνει στη μνήμη των ακροατών ώστε να το σφυρίξει κάποιος περπατώντας… Πολλά σπουδαία μουσικά κομμάτια (π.χ. το χαμόγελο της Τζοκόντας που το ξέρουμε όλοι) μας έχουν εντυπωθεί, αλλά σπάνια θα τα σιγομουρμουρίσουμε.. Γιατί ο ανθρώπινος νους συγκρατεί μια μελωδία με αφορμή τα λόγια… (Ακόμη κι αν δε θυμάται όλα τα λόγια του τραγουδιού). Έχει την ικανότητα θα θυμάται πολύ εύκολα τα λόγια και μπερδεύεται όταν πρόκειται να συγκρατήσει έναν ήχο… Αναφέρομαι πάντα στην πλειοψηφία των ανθρώπων…
Όσο αφορά εμένα, η υπόθεση μουσική ή στίχος είναι σαν το αβγό με την κότα.. δεν έχω καταλήξει ακόμα αν είναι μόνο η μουσική ή μόνο ο στίχος που μου δημιουργεί την ευφορία ακούγοντας ή τραγουδώντας ένα τραγούδι. Σαν ερμηνεύτρια θέλω ένα καλό στίχο που θα με εμπνεύσει να τον «ξεστομίσω». Άπ’ την άλλη όμως θέλω και μια ιδιαίτερα ωραία μουσική.. δε βρίσκω νόημα στο να ερμηνεύω fa-sol-άδες… Το σοφό είναι έχεις έναν καλό συνδυασμό και των δύο.. Ή μάλλον των τριών γιατί υπάρχει πάντα η περίπτωση να ακούσεις αρχικά μια ωραία μουσική εισαγωγή – να πεις : τι γίνεται εδώ; καλό μου ακούγεται - και μόλις ακούσεις τη φωνή, να υποφέρεις.. να κάνεις λίγη υπομονή και να παρατηρήσεις ότι το τραγούδι έχει πολύ ωραίο στίχο… Τι κάνεις μετά;;;; Άρα μήπως δεν είναι απλά ένας διχασμός αλλά τρι-χασμός;;; Καταλήγω τελικά στο ότι οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τη μουσική σαν ένα σύνολο πολλών παραμέτρων και να την κρίνουμε σφαιρικά. Γιατί όπως λέει και ένας φίλος μου , τα κομμάτια του Χατζιδάκι δε θα ήταν τόσο σπουδαία αν δεν έβαζε να τα παίξουν οι καλύτεροι μουσικοί της εποχής…

aΣΧετα με το τι πρεπει ισχυει οτι ολοι κοιταν και ελκυονται απο τη μουσικη
και αυτο τουσ κανει να κοιταξουν τουσ στιχουσ!!!

αλλα ρε παιδια ειναι κπ τραγουδια ο εχουν τοσο χαλια στιχουσ
πχ''εχω προβλημα μεγαλο δεν μ φτανεισ 8ελω κιαλο εχω προβλημα σ λεω μονη μ κα8ομαι και κλαιω''


ελεος και να γινεται κ χρυσος κ πλατινενιος

και να μν γινεται η γιορτη απο τις τρυπες
αδικια!!!ε???

ελεος!!!!

Παράθεση: Το μέλος pokopik στις 12-01-2008 στις 21:09 έγραψε... Σιγουρα ο συνδιασμος και των δυο ειναι το ιδανικο..Αν ομως δεν ειναι το ζητουμενο ο χορος,αλλα η αξια της εμπνευσης δινω .. 60% στιχος και 40% μουσικη!

Σιγουρα ο συνδυασμος κ των 2 ειναι το καλυτερο που μπορει να υπαρξει.....Αλλα πλεον κυριως η μουσικη εχει τον πρωταρχικο λογο γιατι πρωτα αυτην ακουμε σε ενα τραγουδι..βασικα πιστευω οτι η μουσικη ειναι αυτη που μπορει να σε αγγιξει περισσοτερο.. τωρα εξαρταται κ το ειδος της μουσικης βεβαια....

Η Μουσικη+ ο Στιχος ειναι σαν το γαμο!Αν το ενα συμπληρωνει και δενει το αλλο ειναι υγειης και αριστουργημα ,αν οχι ειναι σαν το διαζυγιο !

Θα συμφωνήσω με τον αγαπητό Forte Casa
Μόνο που θα το θέσω λίγο διαφορετικά. Το τραγούδι είναι σαν το ζευγάρι άλλο είναι το θηλυκό άλλο το αρσενικό (μην πει κανείς για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια... , δεν έχω τπτ με αυτά απλά αναφέρομαι στο φυσιολογικό) άλλη χάρη και άλλα χαρακτιριστικά έχει το θηληκό και άλλα προσφέρει σε αυτή τη σχέση και άλλα το αρσενικό. Η συνεισφορά και των δύο θα προσδώσει σαν αποτέλεσμα ένα ταιριαστό, όμορφο και ευτυχισμένο ζευγάρι, δε θα πει κανείς ότι το αποτέλεσμα οφείλεται πιο πολυ στον έναν η στον άλλον.

Ε και για τις περιπτώσεις που λέτε πχ ότι ακούτε φοβερή μουσικη και μόλις ακούγονται οι στίχοι ξενερώνετε ή και αντίθετα, είναι αυτό που λέμε,"Τι του βρήκε αυτού του μπίχλα του Μαλ..μπιπ..... μπιπ... μπιπ... αυτή η κουκλάρα???"

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου...... Κ αν υπήρχε η αναγκαστική επιλογή, θα έλεγα πρώτα τη μουσική, επειδή είναι αυτή που σου δίνει το έναυσμα για να προσέξεις τους στίχους......

Πιστευω πως η αρμονικη συμφωνια και των δυο δινει το σοστο αποτελεσμα.....
Αν και ειναι υποκειμενικο γιατι ο καθε ανθρωπος εχει το δικο του γουστο πιστευω πως το ριτο τον αρχαιων παν μετρων αριστων ταιριαζει καθως πρεπει καθε τραγουδι να βασιζεται σε συγκεκριμενο βαθμο στους στιχους και σε σιγκεκριμενο βαθμο στη μουσικη.....