Ευσταθία: Σκέφτηκα να βάλω λίγο γυμνό για να πουλήσουμε

Η ημίγυμνη φωτογραφία είναι αυτή που παραθέτεις Γιώργο ή την ¨επεξεργάστηκες¨ λίγο ;;

Η ζωή είναι ένα τραγούδι. Γι΄αυτό τραγούδησε το όσο ποιο δυνατά μπορείς. Γιατί λίγα πράγματα χρειάζεται κάποιος για να είναι ευτυχισμένος. Μια ψυχή να τον αγαπάει, μια καλοκαρδισμένη κιθάρα και όνειρα, πολλά όνειρα, όσα είναι τα αστερία στους γαλαξίες

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Brokenchord στις 18-01-2008 21:59 ]

Η ίδια της στα τραγούδια της κράζει το όλο σύστημα της κοινωνίας...Αυτό αρκεί νομίζω...

Προσωπικά ποτέ δεν τη συμπάθησα και μου φαίνεται και πολύ ''δήθεν''. Κατά τ' άλλα και η Μελίνα Κανά φωτογραφήθηκε με το μισό στήθος σε κοινή θέα. Μόνο που η Μελίνα Κανά είναι και όμορφη συν τοις άλλοις...

@Brokenchord
Όχι, δεν την επεξεργάστηκα.

Παράθεση: Το μέλος oulion στις 19-01-2008 στις 00:56 έγραψε... Η ίδια της στα τραγούδια της κράζει το όλο σύστημα της κοινωνίας...Αυτό αρκεί νομίζω...

Ευσταθια,Goin' Through...γεμισαμε κοινωνικους αγωνιστες.Οχι αλλοι ρε παιδια,σε λιγο δεν θα εχουμε υδραυλικους...

jorge με τέτοιους στίχους καλύτερα θα ήταν να εμφανιζόταν ολόγυμνη. Είναι πιο "αληθινό" και κυρίως όχι τόσο "αποκρουστικό"....


ΈΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!!!


Κάποτε: Στίχοι, Mουσική: Ευσταθία

Μου λες πως κάποτε εμείς αγαπιόμαστε
πως μεταξύ μας έπαιζε πάθος τρελό
αιώνια αγάπη ορκιζόμαστε
όμως ήταν κάποτε κάποτε κι αυτό

Κάποτε μωρό μου υπήρχε κι η δραχμή
κάποτε υπήρχε κι η Ολυμπιακή
το να βγάλεις διαβατήριο ήταν υπόθεση απλή
κι η βενζίνη ήταν πολύ πιο φτηνή
Κάποτε οι άνθρωποι δούλευαν οκτάωρο
κάποτε υπήρχε χρόνος και για φλερτ
υπήρχε ακόμα το βινύλιο
και ζούσε κι ο Cobain ο Kurt
Κάποτε υπήρχαν Σάββατα και Κυριακές
υπήρχαν και οι τέσσερις οι εποχές
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά που αγαπάω
προτού να φύγει το παγόβουνο απ΄την Αρκτική
και΄ρθεί σε μας

Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ΄αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει

Κάποτε υπήρχε χώρος για τους καπνιστές
υπήρχαν και τ΄ανέκδοτα με τις ξανθιές
τη βγάζαμε στο όρθιο στην πλατεία Μαβίλη
και τα΄χωνε η Μαλβίνα αγαπημένη φίλη
Κάποτε υπήρξε ο τόπος χαλαρός
υπήρχε και ο ύπνος ο μεσημεριανός
υπήρχε το λαϊκό το έντεχνο το ροκ
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά πριν γίνουν ποπ
Κάποτε η ντομάτα ήταν αληθινή
κάποτε κι ο ήλιος δεν έκαιγε τόσο πολύ
κάποτε υπήρχε και το δάσος της Πεντέλης
κι εσύ κάποτε μου έλεγες πόσο πολύ με θέλεις

Τι να μου πεις τι να σου πω και σένα
κάποτε υπήρχαν όλα αυτά τ΄αγαπημένα
Μη μου κολλάς λοιπόν για μία σχέση
γιατί μαζί της έχουν φύγει όσα μας είχαν δέσει

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : spiroos στις 19-01-2008 14:12 ]

Μήπως υπερβάλετε;

Σιγά την προκλητική φωτογραφία... και αλίμονο αν πραγματικά περίμενε να πουλήσει από αυτήν. Η δήλωση αυτή δεν ήταν παρά ένα ευφυολόγημα με ειρωνική διάθεση. Απορώ πως κάποιοι αμφιβάλουν γι' αυτό. Πάντως, αν κρίνω από αυτό το post, έριξε άδεια και έπιασε γεμάτα. Μη μου πει κανείς πως αν δεν είχατε διαβάσει αυτή τη δήλωση θα την κατηγορούσατε για προκλητική φωτογράφιση; Ήμαρτον, που λέει κι ο Γεωργίου.

Τέλος πάντων. 'Οσο για τους στίχους της, είναι πολύ ενδιαφέρον που δηλώνει ότι είναι αυτό που την παιδεύει περισσότερο. Νομίζω ότι πρέπει να παραδεχθούμε ότι έχει ένα ιδιάτερο προσωπικό ύφος, που σε μένα φαίνεται ειλικρινές, σε άλλους ίσως όχι. Σίγουρα πάντως, ακροβατεί μεταξύ της ευτέλειας και μιας σκωπτικής καταγραφής της πραγματικότητας, χωρίς ίχνος σοβαροφάνειας. Αυτό είναι ένα ρίσκο και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το παίρνει.

Στα άσχημα νέα τώρα, αν και δεν έχω ακούσει το νέο της δίσκο, τα λίγα που έχω ακούσει μέχρι στιγμής μου φαίνονται πολύ αδιάφορα σε σύγκριση με τον προηγούμενο δίσκο που πραγματικά μου άρεσε ολόκληρος.

spiroos

Κάποτε υπήρχαν Σάββατα και Κυριακές
υπήρχαν και οι τέσσερις οι εποχές
κάποτε υπήρξαν όλα αυτά που αγαπάω
προτού να φύγει το παγόβουνο απ΄την Αρκτική
και΄ρθεί σε μας

Πω πω!!!Που να κανει κανα δυο επιτυχιες ακομα(να της κανουν δηλαδη)τι εχει να λεει μετα....Αν και ισως "οι αυλοκολακες"ετσι της ειπαν να λεει...και η διαφημιση συνεχιζεται ακομα και απο εμας τους ιδιους....

Ευσταθία power!
Aν κράζουμε τη κοπέλα αυτη,
τι να πουμε και για τη Κανά,που οι (..και καλά) εντεχνάδες,πίνουν κρασί στο όνομά της.
Ποια?
Αυτη που στο αφιερωμα μνημης στο Σταυρο Κουγιουμτζη αλλά & στο αφιέρωμα στο Μάνο Λοίζο,βγηκε με πλάτες βυζιά φόρα παρτίδα,και μες τα λουλουδάκια,τα ροζάκια,& τα κοκκινάκια της.


Ποια σύνορα σού φτιάχνουν χάρτες ζωή μου,
τα χρόνια ή τα λάθη απ' το κορμί μου
Απ' άκρη σ'άκρη μού ζαλίζεις τη σκέψη,
μα τη σιωπή ταξιδευτή έχω θρέψει..

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : karelia στις 19-01-2008 18:33 ]

Ρε παιδια, διαβάζω τόση ώρα και κοντεύω να τρελαθώ... ΠΟΙΟ ΓΥΜΝΟ????
Πού το είδατε? Επειδή φαίνονται τα μπρατσάκια της?
Ακόμα να καταλάβετε οτι η Ευσταθία μιλάει πάντα με χιούμορ;
Πλάκα κάνει η κοπέλα... Στην εποχή που ζούμε, με τις αδήλωτες πόρνες που περνάνε όλη μέρα στις τηλεοπτικές εκπομπές (ως συμπαρουστριάστριες ή γλάστρες, τύπου Θέμου Αναστασιάδη)... αυτή η φώτο της Ευσταθίας είναι απλά μια χιουμοριστική και χαριτωμένη πόζα.
Και το πιο βασικό??? Η φώτο είναι μέσα στο CD και OXI στο οπισθόφυλλο. Άρα κανείς δεν μπορεί να την δεί πριν αγοράσει το CD!

Η κοπέλα έχει αντικείμενο και κατά τη γνώμη μου είναι ταλεντάρα.
Μακάρι να είχαμε μερικές Ευσταθίες ακόμα, να ξελασπώσουν το αραχνιασμένο ελληνικό τραγούδι και να φέρουν τον σύγχρονο λόγο στο στίχο όπως κάνει η Ευσταθία. Βαρέθηκα πια να ακούω τραγούδια που είναι ολόιδια και οι στίχοι είναι γραμμένοι με τις 50-100 γνωστές, βαρετές λέξεις...

Σύγχρονος λόγος στο στίχο;;;;;;;


Κάποτε η ντομάτα ήταν αληθινή
κάποτε κι ο ήλιος δεν έκαιγε τόσο πολύ
κάποτε υπήρχε και το δάσος της Πεντέλης
κι εσύ κάποτε μου έλεγες πόσο πολύ με θέλεις

Κι αυτό είναι μόνο ένα τραγούδι. Να ανεβάσουμε κι άλλα;

Εχω παει στην ευστα8ια
οταν ηταν με τον πλιατσικα στο λυκαβητο
ειναι τελεια
τελεια
τελειο στυλ ολα μ αρεσουν πανω της!!!!!!!!!!!!!!

Παράθεση: Το μέλος spiroos στις 19-01-2008 στις 19:40 έγραψε... Σύγχρονος λόγος στο στίχο;;;;;;; Κάποτε η ντομάτα ήταν αληθινή κάποτε κι ο ήλιος δεν έκαιγε τόσο πολύ κάποτε υπήρχε και το δάσος της Πεντέλης κι εσύ κάποτε μου έλεγες πόσο πολύ με θέλεις Κι αυτό είναι μόνο ένα τραγούδι. Να ανεβάσουμε κι άλλα;

γιαυτι ρε το εχω προβλημα μεγαλο δεν μου φτανεισ 8ελω κιαλλο ειναι καλυτερο??αυτο απο κοκκινου λεω

Ναι, καλύτερο είναι. Χωρίς ρε.

Πάντως βλέποντας την φωτογραφία, η φράση της Ευσταθίας ήταν μάλλον χιουμοριστική, και για να είμαστε ακριβείς μάλλον... αυτοσαρκαστική.
Εμένα αυτό δεν με επηρεάζει τόσο. Το σημαντικό είναι το περιεχόμενο του δίσκου. Θέλω να δω αυτά τα αστεία στιχάκια με τί μουσική τα έχει επενδύσει, μήπως δηλαδή είναι χαβαλεδιάρικο το τραγούδι και κρίνουμε με σοβαρά κριτήρια κάτι που έτσι κι αλλιώς είναι φτιαγμένο για να βγάλει γέλιο.

Απ' την άλλη, αν όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι έτσι, τότε συμφωνώ κι εγώ με το Γιώργο και τον Σπύρο.

Παράθεση: Το μέλος spiroos στις 19-01-2008 στις 19:40 έγραψε... Σύγχρονος λόγος στο στίχο;;;;;;; Κάποτε η ντομάτα ήταν αληθινή κάποτε κι ο ήλιος δεν έκαιγε τόσο πολύ κάποτε υπήρχε και το δάσος της Πεντέλης κι εσύ κάποτε μου έλεγες πόσο πολύ με θέλεις Κι αυτό είναι μόνο ένα τραγούδι. Να ανεβάσουμε κι άλλα;

Που είναι γραμμένο το ότι απαγορεύεται να περνάνε τα μεταλλαγμένα φαγητά, η άνοδος της θερμοκρασίας, οι πυρκαγιές και τα χαμένα δάση στο τραγούδι;;;

Στον κόσμο που ζω εγώ, αυτά είναι καυτά θέματα και πολύ σημαντικά...
Φαίνεται εσύ ζεις κάπου που όλα είναι ακόμα αγνά και παρθένα και έτσι μιλάτε μόνο με παλιομοδίτικη ποίηση!


ΠΟΣΕΣ φορές πια να ακούσουμε για τα χιλιογραμμένα ολόιδια πράγματα;
(γυαλούς, περβάζια, ψυχούλες, φεγγάρια, αρετούσες και εύκολες ρήμες που είναι σα να τις κατεβάζουν απο database με προκάτ-στίχους).

Μελέτησε τους στίχους του Τριπολίτη, των Active Member ή των Στίχοιμα για να σου δώσω τρια παραδείγματα για να καταλάβεις οτι αυτά που γράφει η Ευσταθία είναι κοινωνικοπολιτικοί στιχοι επιπέδου 15χρονου στιχουργού.

Το θέμα δεν είναι μόνο τι λες αλλά πως το λες. Εκεί υστερεί πάρα πολύ γιατί φαίνεται πως ΔΕΝ το κατέχει.

Στα άλλα σχετικά με ορισμένους "έντεχνους" στίχους, με βρίσκεις σύμφωνο.

Παράθεση: Το μέλος spiroos στις 19-01-2008 στις 21:10 έγραψε... Μελέτησε τους στίχους του Τριπολίτη, των Active Member ή των Στίχοιμα για να σου δώσω τρια παραδείγματα για να καταλάβεις οτι αυτά που γράφει η Ευσταθία είναι κοινωνικοπολιτικοί στιχοι επιπέδου 15χρονου στιχουργού. Το θέμα δεν είναι μόνο τι λες αλλά πως το λες. Εκεί υστερεί πάρα πολύ γιατί φαίνεται πως ΔΕΝ το κατέχει. Στα άλλα σχετικά με ορισμένους "έντεχνους" στίχους, με βρίσκεις σύμφωνο.

Φίλε Σπύρο,
γνωρίζω αρκετά καλά τους δίσκους και τους στίχους των Αctive Member και μου αρέσουν σε γενικές γραμμές αν και σε αυτούς βρίσκω μιά ουτοπική αθωότητα και παιδική ματιά (πράγμα που εμένα πάντως μου αρέσει).

Νομίζω ότι μάλλον σε ενοχλεί το ότι η Ευσταθία κάνει μουσική σε pop φόρμες.
Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να σου προκαλέσει κάποια αμηχανία. Στην Ελλλάδα δεν έχουμε pop δισκογραφία κι έτσι δεν έχουμε μάθει να ακούμε τις καθημερινές λέξεις μέσα στα τραγούδια.
Αυτό είναι κάτι αρκετά δύσκολο που -κατα τη γνώμη μου- μόνο η Μαριανίνα Κριεζή το έχει καταφέρει (και ίσως η Νικολακοπούλου στις αρχες της, πριν πάρει τον εαυτό της πολύ σοβαρά και καταλαβαίνει μόνο η ίδια τι γράφει). Επίσης ένα άλλο άσχημο είναι η απουσία χιούμορ στο τραγουδι, λες κι είναι κάτι κακό να χαμογελάμε... (κάποια στιγμή στα '90s με την άνοδο του έντεχνου σαν να απογορεύτηκε το χιούμορ στο τραγούδι... Θυμάμαι τεράστιες επιτυχίες όπως το ''Ροζ'' με τον Μηλιώκα και τη Μάνου, ή την ''Παλιοκατίνα", ή την ''Σερενάτα'' της Αρλέτας και πολλά άλλα pop τραγουδια)

Αν κοιτάξεις την ξένη δισκογραφία θα δεις ότι αυτό δεν έιναι ταμπού για άλλους λαούς.

Εδώ κολλήσαμε σε ένα στιλ στίχου όπως πχ αυτό του Γκάτσου (που και ο ίδιος παραδέχτηκε ότι έγραφε στίχους για βιοπορισμό). Θα δεις σε πολλούς στίχους του ότι απλά έφτιαχνε ρήμες δίχως απαραίτητα να έχουν νόημα (πχ: ''Άσπρο περιστέρι - Μαύρο μου φτερό - Κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ'' ή ''Η μάνα μου τις πρώτες τις φασκιές τις κέντησε με αλιφασκιές'' και πολλά άλλα τέτοια) και κάπως έτσι μάθαμε ότι το τραγούδι είναι μελοποιημένη ποίηση. Πράγμα εντελώς διεστραμένο! Η ποίηση ειναι για να διαβάζεται, ο στίχος για να τραγουδιέται.

Τώρα, για τους στίχους της Ευσταθίας, δεν μπορώ να δω αυτό που λες για 15χρονους.

Έχεις meeting - Δεν μπορείς να μου μιλήσεις
Έχεις meeting - Δεν μπορείς να μ' αγαπήσεις
Έτσι απλά, η εταιρία δεν γουστάρει την λατρεία που σου έχω - Δεν αντέχω!

(σου παραθετω αυτό γιατί είναι ένας στίχος που με έπνιξε με την απλότητα και τη σοβαρότητα του... έχω υποφέρει απο μια τέτοια κατάσταση τα τελευταια χρόνια κι έχω μια ευαισθησία με τις καριέρες που καταπίνουν τις προσωπικές ζωές)

Και για κάποιον πιο πάνω που ρώτησε άν ο δίσκος της Ευσταθίας είναι χιουμοριστικός ή όχι, να πω ότι μουσικά δεν είναι και τόσο ελαφρύ άλμπουμ... μάλλον μελαγχολικό περισσότερο, και πιό ροκ από το προηγούμενό της. Άλλα έχει κι ενα 'χαμόγελο' σε 2-3 τραγούδια, όπως στο ''Μικρό Ροκα'' που λέει με τον Μεντζέλο. Ειναι πολύ όμορφη δουλειά. Ειχα καιρό να βρω ένα ελληνικό cd που να αξίζει τα λεφτα του -λίγο-πολύ όλα τα τραγουδια έχουν λόγο ύπαρξης.

Ουφ. 'εγραψα πολλα...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Toad στις 20-01-2008 17:11 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Toad στις 20-01-2008 17:46 ]

Διαφωνώ ολοκληρωτικά μαζί σου, αλλά χαίρομαι για αυτό γιατί είναι κάτι υγιές.

Κατ' αρχήν ως προς το στίχο με καθημερινές λέξεις και χιουμορ, είναι εκατοντάδες τα επιτυχημένα παραδείγματα από τους παλαιότερους Κατσιμιχαίους (για να μην πάω πολύ πίσω) μέχρι τους νεότερους Ρόδες, Δανάη Παναγιωτοπούλου κ.α

Άρα δεν ισχυει οτι στην Ελλάδα δεν έχουμε εξοικοιωθεί με αυτά.

Ως προς τον Γκάτσο, δεν νομίζω οτι ισχύόυν τα όσα γράφεις. Το ότι έδινε στίχους για βιοπορισμό δε σημαίνει οτι δουλευε με λεξικό ομοιοκαταλήκτων. Οι στίχοι του αν τους δεις προσεκτικά και όχι μεμονωμένα ,όπως επιχείρησες, σε ένα ποσοστό 80% όχι απλά έχουν νόημα αλλά τι να λέμε τώρα....

Το να γράφεις απλους στίχους είναι μεγάλο επίτευγμα και εξαιρετικά δύσκολο. Το να γράφεις όμως απλοικούς όπως η Ευσταθία είναι άλλο πράγμα, είναι έλλειψη ταλέντου. Με άλλα λόγια, πιστεύω πως το να γράφουμε όπως μιλάμε δεν είναι στίχος για τραγούδι αλλά κουβεντολόι.

Προσπάθησε να διαχωρίσεις αυτά τα δυο.

Απλός αλλά "καίριος" στιχος είναι πχ το: "Νύχτωσε νύχτα νύχτωσε και παρηγόρησέ με"

ενώ αφελείς και πρωτόλειοι είναι οι

"Θυμάμαι που έκλαιγα χτυπιόμουνα πολύ
και έλεγα πώς είναι δυνατόν αυτό να μου συμβεί
νόμιζα το κέρατο μια συμφορά μεγάλη
που δε θα φορεθεί σε μένα μα σε κάποια άλλη
Τα γεγονότα πέρασαν και να΄μαι ζωντανή
ωραία φρέσκια και προπάντων δυνατή
κι αφού λοιπόν ξελάφρωσα απ΄όλους τους καημούς
καλά είμαι και χαίρομαι να τραγουδάω στο ντους"

(Ευσταθία, Όλα αλλάζουν)


ενώ κοίτα ποσο διαφορετικοί είναι οι Ρόδες, αν και γράφουν με τα ίδια υλικά:

"Στη γυναίκα σου αφήνεις το βάρος στεγνά και που δε μοιάζει στη μαμά σου
πρέπει να φταίει αναγκαστικά…
Λογαριασμούς, πιστωτικές και γαμησιάτικα τα συμμαζεύει με κουράγιο και με κατινιά
κάνει κουμάντο σιωπηλά και φαντασιώνεται υγρά δειλινά
στο Γολγοθά της με το Χριστό αγκαλιά"

(Ρόδες, Άλλη μια στατιστική)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : spiroos στις 20-01-2008 04:34 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : spiroos στις 20-01-2008 11:56 ]