Από Νίκο Ξυλούρη...

Ποια είναι τα αγαπημένα σας κομμάτια από αυτά του Νίκου Ξυλούρη?

Προσωπικά εκτιμώ την μπαλάντα του Κυρ Μέντιου (γνωστή σε όλους):

Δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια
κούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδια
Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι οι αφέντες δούλοι
ούλοι δούλοι αφεντικό και μ' αφήναν νηστικό
και μ' αφήναν νηστικό

Ανωχώρι κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι
και με κάμα και βροχή ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή
Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι
κι έχτισα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά
του χωριού την εκκλησιά

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

Και ζευγάρι με το βόδι άλλο μπόι κι άλλο πόδι
όργωνα στα ρέματα τ' αφεντός τα στρέμματα
Και στον πόλεμο όλα για όλα κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαί
για τ' αφέντη το φαί

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο...

Κοίτα οι άλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει
άλλος ήλιος έχει βγει σ' άλλη θάλασσα άλλη γη

Η μουσική των τίτλων ενός παμπάλαιου σίριαλ της κρατικής τηλεόρασης που λεγόταν «οι έμποροι των εθνών». Πρόκειται για το πολύ γνωστό «ήτανε μια φορά μάτια μου και έναν καιρό….»!

Τωρα τι να πρωτοαναφερω; Σιγουρα το "Πως να σωπασω" του Σταυρου Ξαρχακου σε στιχους Κωστα Κινδυνη ειναι απο τα πιο αγαπημενα μου. Υπαρχει μαλιστα σε δυο διαφορετικες εκτελεσεις του Ξυλουρη. Δεν μπορω ομως να μην αναφερω και τα "Ωραιος που εισαι Αυγερινε", "Γεια σου χαρα σου Βενετια", "Ποτε θα καμη ξαστερια". Γενικα οποιο τραγουδι ερμηνευσε ο Ξυλουρης το εκανε να ακουγεται συγκλονιστικο!

τετοια φωνη οτι και να εχει πει ειναι πανεμορφο.ολα του ξυλουρη μ αρεσουν αλλα πιο πολυ το' εβαλε ο Θεος σημαδι'

Απο τα πιο ξεχωριστά είναι και το "Δεν αγαπάς" απο το "Σάλπισμα".

Ότι και να πει κανείς για τον Ξυλούρη,όσα βιβλία κι αν γραφούν,όσες συναυλίες κι αν γίνουν προς τιμήν του, τίποτα δε θα μπορέσει να υμνήσει το μεγαλείο αυτού του Ανθρώπου.Δεν υπάρχει τραγούδι που να έχω ακούσει από τη φωνή του και να μην θεωρήσω συγκλονιστικό....
Αλλά για μένα θα ξεχωρίσω το "Έβαλε ο Θεός σημάδι", το "Μπήκαν στη πόλη οι οχτροί", το "Χίλια μύρια κύματα", το "Ο ταχυδρόμος πέθανε" και το "Σαν έρθουν μάνα οι φίλοι μου", που ήταν και το προσωπικό αγαπημένο του....

1000 μύρια κύματα!

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα τραγούδι...Τόσο αυθεντικός που ΕΙΝΑΙ ο άνθρωπος...Μέχρι ζαβαρακατρανέμια τραγούδησε και ανατριχιάζουμε.

''Έβαλε ο Θεός σημάδι'',''Η μπαλάντα του κυρ-Μέντιου'' τα αγαπημένα μου....

Τα αγαπημένα μου-πως να σωπάσω,Ητανε μια φορά,Ο Πραματευτης,Γεννήθηκα.
Πως να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου...

Ποιό να ξεχωρίσω;

Δεν θα πρωτοτυπήσω:

Πως να σωπάσω;
Έβαλε ο Θεός σημάδι
Μπήκαν στην πόλη οι εχθροί
Ο πραματευτής
Χίλια μυρια κύμματα....

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα

Τιμή στον Αρχάγγελο του ελληνικού τραγουδιού


undefined

Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν,
δεν είναι αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής
χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν...

Οι πόνοι της Παναγιάς και το ζαβαρακατρανέμια...

Θεριά οι άνθρωποι δεν το μπορούν το φως να το σηκώσουν...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Jasmine στις 23-01-2008 01:34 ]

Εγώ δε μπορώ να ξεχωρίσω πολλά, αλλά αν το έκανα σίγουρα θα ήταν η ερμηνεία του "Το μεγάλο μας τσίρκο" και το " Ο ταχυδρόμος πέθανε" το οποίο ψάχνω να το βρω ολόκληρο και δε το βρίσκω πουθενά. Αν το έχει κάποιος ας μου το στείλει στο παρακάτω mail. hawkeyegeo@gmail.com Ευχαριστώ.

ΕΡΤ Αρχείο ψάχνεις για την εκπομπή του Παπαστεφάνου ασπρόμαυρη για τον Ξυλούρη...