Παιδιά ας μη γελιόμαστε, και βέβαια υπάρχουν σκυλάδικα που είναι κομματάρες..
και όσο έντεχνοι ή απόλυτοι στις μουσικές μας προτιμήσεις κι αν είμαστε,
σίγουρα ζήσαμε κάποια στιγμή που «χτυπήσαμε κόκκινα»
ακούγοντας ένα σκυλάδικο του τύπου : έτσι ξαφνικά θα φοβάμαι μη σε χάσω….
ή ποια θυσία έχει κάνει αυτή για σένα… ή φυσάει βοριάς απ’ το σπασμένο μου το τζάμι…
και πάει λέγοντας…
όπως λέει κι ένας φίλος μου: τον πόνο σου, μόνο μ’ ένα καλό σκυλάδικο
μπορείς να τον εκφράσεις…
χωρίς να συμφωνώ απόλυτα.. αλλά εν μέρει έχει δίκιο..
Θα ειδοποιησω 
