Η κρητική μουσική είναι πλούσια σε ακούσματα και σε ήχους .Είναι κρίμα να είναι τόσο παραμελημένη .
Πρόσφατα βρέθηκα στην Ουάσινγκτον και με κάλεσαν να παίξω με τον αδερφό μου σε ένα σχολείο με μαθητές από όλο τον κόσμο.
Αυτό που έζησα ήταν τόσο συγκινητικό, με ένα απλό σιγανό όλα τα παιδιά σηκώθηκαν και χόρευαν σε ένα τεράστιο κύκλο.
Μπορεί η μουσική να ενώνει και να σπάει τα φράγματα κάθε διαφορετικότητας.
Δεν μπορούσα να περιμένω τόση ανταπόκριση και κυρίως από άτομα που ποτέ ώς τώρα δεν είχαν ακούσει κρητικά.
Ήταν τόσο αυθόρμητο και τόσο αληθινό που με συγκίνησε όπως επίσης και όσους βρισκόνταν εκεί.Οι καθηγητές ενώ μας είχαν δώσει συγκεκριμένη ώρα και το μουσικό σεμινάριο σήκωσαν τα χέρια ψηλά και έκπληκτοι καθώς ήταν μας παρότρυναν να συνέχισουμε να παίζουμε και να ενώνουμε τις καρδιές αυτών των παιδιών .
Σημείωστε ότι ήταν από όλο τον κόσμο και κυριώς παιδιά γόνοι πλούσιων οικογενειών .
Ο ήχος από την λύρα τους ξεσήκωσε και τους ένωσε όλους .
...κρατάς δεξιά μιαν Ήπειρο
αριστερά μιαν άλλη,
τους παίζεις τη Βροντόλυρα
για να χωρέψουν πάλι......
Εϊναι παραμελημένη αλλά επειδή είναι Παραδοσιακή μουσική. Κάθε παραδοσιαή μουσική βρίσκεται στην ίδια μοίρα, άλλη σε μικρότερο κι άλλη σε μεγαλύτερο βαθμό. Αυτό που έζησες στην Ουάσιγκτον ήταν αποτέλεσμα της Μουσικής όποια κι αν είναι αυτή!!!!
Η αλήθεια είναι πως είναι κάπως "δύσκολη" η κρητική μουσική και αυτός νομίζω πως είναι και ο λόγος που είναι παραμελημένη. Θέλει "εκπαιδευμένα" αυτιά...δυστυχως,δύσκολα θα μπορέσει κάποιος που δεν έχει σχετικά ακούσματα να την εκτιμήσει...
Κάποιος μου είπε κάποτε ..."Μα τι ακούς από αυτα (τα κρητικά)...είναι σαν ακούω κουνούπι (για τη λύρα)" Δεν θύμωσα (παραδόξως ) λυπάμαι όμως γιατί δεν θα ακούσει ποτέ μελωδίες όπως αυτές του Ροδινού, του Κλάδου και τόσων άλλων, παλιών και νεότερων...
Το θέμα της κρητικής μουσικής είναι τεράστιο και δεν μπορεί να εξαντληθεί σε ένα post. Ωστόσο δε θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας. Παραγωγή κρητικής μουσικής υπάρχει και εντός Κρήτης αλλά και έξω από αυτήν. Το ζητούμενο είναι αν τα παραγόμενα ακούσματα είναι τέτοια που να μπορούν να κάνουν κάποιον ανεξάρτητα από την καταγωγή του, να τους δώσει σημασία. Αξίζει δε να πω, πως όταν γίνεται σοβαρή δουλειά, οι άνθρωποι που δίνουν σημασία στην εν λόγο μουσική, κινούνται στα μήκη και στα πλάτη όχι πλέον της Ελλάδας αλλά και έξω από αυτή. Παράδειγμα, συγκροτήματα όπως οι «Χαϊνιδες» ή ακόμα και μεμονωμένοι μουσικοί όπως ο Μιχάλης Τσουγκανάκης ή ο Ψαραντώνης οι οποίοι όπως καλά γνωρίζεται, χαίρουν της εκτίμησης πολλών ψαγμένων ακροατών σε όλη τη χώρα. Το ζητούμενο ωστόσο είναι αν η παραγόμενη μουσική είναι τέτοια που να αξίζει την προσοχή μυημένων και μη. Σε ότι αφορά τον ήχο της λύρας, πράγματι αν δεν τον έχεις βιώσει είναι δύσκολο να τον συνηθίσεις και βεβαίως να τον αγαπήσεις. Όμως το ίδιο δεν συμβαίνει και με άλλα παραδοσιακά ελληνικά όργανα; Σε πόσους κρητικούς ας πούμε, αρέσει η ποντιακή λύρα και πόσοι μπορούν να την ακούν για πολύ ώρα. Πόσοι κρητικοί χαίρονται όταν ακούν κλαρίνο ή ζουρνά που είναι όργανα που δεν έχουν σχέση με την μουσική πολιτισμική ταυτότητα των Κρητών. Καλό λοιπόν θα ήταν να βλέπουμε την παραδοσιακή μουσική συνολικά, να τις δίνουμε ευκαιρίες αλλά και να διαλέγουμε μόνο ότι αξίζει για να αποθαρρύνουμε όλους αυτούς που σπεκουλάρουν πάνω στα παραδοσιακά ελληνικά ακούσματα.
Το ζητούμενο είναι αν τα παραγόμενα ακούσματα είναι τέτοια που να μπορούν να κάνουν κάποιον ανεξάρτητα από την καταγωγή του, να τους δώσει σημασία.
Παραγόμενα ακούσματα υπάρχουν και αξιόλογα και μή...το τι θα επιλέξει να ακούσει ο καθένας είναι το θέμα...και δυστυχώς οι περισσότεροι "επιλέγουν" να ακούνε αυτά που προωθούν οι εταιρίες...
Παράθεση:
Παράδειγμα, συγκροτήματα όπως οι «Χαϊνιδες» ή ακόμα και μεμονωμένοι μουσικοί όπως ο Μιχάλης Τσουγκανάκης ή ο Ψαραντώνης οι οποίοι όπως καλά γνωρίζεται, χαίρουν της εκτίμησης πολλών ψαγμένων ακροατών σε όλη τη χώρα.
Αυτοί που αναφέρεις-με μικρή εξαίρεση τον Ψαραντώνη - δεν παίζουν πλέον αμιγώς κρητική μουσική και προφανώς αυτός είναι και ο πρώτος λόγος (αν και ιδιαίτερα αξιόλογοι μουσικοί κατά τη γνώμη μου) που χαίρουν αποδοχής και εκτίμησης από ανθρώπους που δεν είναι Κρητικοί ή δεν ακούνε κρητική μουσική
Παράθεση:
Σε ότι αφορά τον ήχο της λύρας, πράγματι αν δεν τον έχεις βιώσει είναι δύσκολο να τον συνηθίσεις και βεβαίως να τον αγαπήσεις. Όμως το ίδιο δεν συμβαίνει και με άλλα παραδοσιακά ελληνικά όργανα; Σε πόσους κρητικούς ας πούμε, αρέσει η ποντιακή λύρα και πόσοι μπορούν να την ακούν για πολύ ώρα. Πόσοι κρητικοί χαίρονται όταν ακούν κλαρίνο ή ζουρνά που είναι όργανα που δεν έχουν σχέση με την μουσική πολιτισμική ταυτότητα των Κρητών.
Εδώ μπαίνει το μεγάλο θέμα του τοπικισμού και των "σφραγισμένων αφτιών" ! Αλλά δε μιλώ άλλο γιατί φοβούμαι μη γίνει βεντέτα
Και μια μικρή φιλική παρατήρηση(όχι οτι οι άλλες ήταν εχθρικές)...το όνομα είναι Τζουγανάκης
Βεντέτα με μένα; Γιατί καλή μου; Έχουμε να μοιράσουμε τίποτα; Είπα την άποψή μου και εσύ τη δική σου. Για αυτό δεν είμαστε εδώ; Για να ανταλλάσουμε τις απόψεις μας και να πάμε από τη μεριά του ο καθένας τη μουσική ένα βηματάκι εμπρός. Σε ότι αφορά τον σχολιασμό σου έχω την αίσθηση ότι μάλλον το ίδιο πράγμα λέμε. Ίσως αν διαβάσεις το κείμενό μου λίγο καλύτερα, να το καταλάβεις.
Το μέλος tago στις 26-01-2008 στις 19:50 έγραψε...
Α, μη το ξεχάσω. Σε ευχαριστώ για τη διόρθωση στο όνομα.
Παρακαλώ
Η βεντέτα δεν αφορούσε εσένα προσωπικά...γενικά μιλάω...
Ο σχολιασμός μου ήταν απλώς σχολιασμός...δεν ήταν κόντρα στα λεγόμενά σου (ναι, σχεδόν το ίδιο πράγμα λέμε!)
τι παει να πει παραμελημενη? παραμελημένη απο ποιους? μηπως απο τους "γνωστες" και τους εκαστοτε κριτικους?
ε τοτε ας μεινει παραμελημενη μακρια απο ολα αυτα. Να ακουμε εμεις που την νιωθουμε και μας εκφραζει. Οποιος πραγματικα αγαπαει τη μουσικη οτι και να ακουει (ζουρνα, κλαρινο,τζαζ, ρεγγε) θα την αγαπησει μολις καταλαβει τι εχει να του προσφερει
Υ.Γ το ωραιο πολλες φορες ειναι καλυτερα να μην το θαυμαζουν πολλοι γιατι χανει τη μαγεια του
Το μέλος efi_kon στις 25-01-2008 στις 22:00 έγραψε...
Η αλήθεια είναι πως είναι κάπως "δύσκολη" η κρητική μουσική και αυτός νομίζω πως είναι και ο λόγος που είναι παραμελημένη. Θέλει "εκπαιδευμένα" αυτιά...δυστυχως,δύσκολα θα μπορέσει κάποιος που δεν έχει σχετικά ακούσματα να την εκτιμήσει...
Τι είναι αυτά που λες; Τούτη η μουσική δεν ακούγεται με τα αφτιά. Με τα σωθικά και τη καρδιά ακούγεται.
Μόνο που θέλει να σ’ έχει λούσει ο ήλιος χαϊδεύοντας την αρμύρα πάνω σου.
Κι από κοντά όπως έχεις κατέβει γρηγοροπερπατώντας τις κακοτράχαλες κατηφοριές, με τα πνευμόνια ανοιγμένα, σαν τύχει και σε κοιτάξουνε δυο μαύρα μάτια μεγάλα σαν αμύγδαλα, τότε τη λύρα την ακούν και τα ποδάρια σου…
Θα κέρναγα δυο τσικουδιές αλλά δεν έχουμε ακόμα!!!
Το μέλος mellia στις 16-02-2008 στις 00:45 έγραψε...
...περιμένουμε καζάνι?????
Όχι, όχι. Δυστυχώς δεν φτάνω μέχρι εκεί…
Το σχόλιο αναφερόταν στις φατσούλες που κερνάνε μπύρες. Σε παλιότερη συζήτηση είχε «επισημανθεί» η ανάγκη της παρουσίας μιας φατσούλας με… τσικουδιά!!!
) λυπάμαι όμως γιατί δεν θα ακούσει ποτέ μελωδίες όπως αυτές του Ροδινού, του Κλάδου και τόσων άλλων, παλιών και νεότερων...
