ελληνική μουσική
    681 online   ·  210.851 μέλη

    Philip Glass, Leonard Cohen τον Ιούλιο στην Αθήνα

    jorge
    28.02.2008, 08:12
    PHILIP GLASS' LEONARD COHEN
    Book of Longing

    8-12 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ BADMINTON

    «Ξέρω πως θα έρθει, Ξέρω πως θα κοιτάξει κι αυτό είναι πόθος που γίνεται βιβλίο»

    Ένα νέο έργο του Philip Glass βασισμένο στην ποίηση και τα σχέδια του Leonard Cohen



    The Book of Longing
    Ένα νέο έργο του Philip Glass
    Βασισμένο στην ποίηση, στα σχέδια και ζωγραφιές του Leonard Cohen
    Η πιο ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική σύμπραξη της περασμένης χρονιάς έρχεται στην
    Αθήνα αφήνοντας τη σφραγίδα της στο πολιτιστικό ημερολόγιο του 2008. Δύο τρανταχτά ονόματα, δύο μοναδικές πορείες στο τραγούδι, την ποίηση και τη μουσική σύνθεση.
    Tα δυο ιερά τέρατα Philip Glass και Leonard Cohen, γνώριμοι και αγαπητοί στο
    ελληνικό κοινό, ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια βραδιά μουσικών αναζητήσεων και ποιητικών διαλογισμών με φόντο τις εικαστικές δημιουργίες του μελαγχολικού Καναδού τροβαδούρου. Σκίτσα με αυτοπροσωπογραφίες, τοπία, πορτρέτα αγαπημένων προσώπων, κυρίως γυναικών προβάλλονται στο πίσω μέρος της σκηνής με ειδικούς φωτισμούς. Πηγή της έμπνευσης για τη βραδιά αυτή το «Book Of Longing», το βιβλίο του πόθου και της νοσταλγίας, μια συλλογή 167 ποιη-μάτων και περίπου 40 σκίτσων του Cohen συγκεντρωμένα στην πάροδο των τελευταίων 20 χρόνων. Δουλειά που αποτελεί ουσιαστικά ένα είδος προσωπικού ημερολογίου
    με καταγραφές από την εποχή που πέρναγε τη ζωή του είτε στο μοναστήρι Mount Baldy έξω από το Λος Άντζελες, είτε στην Ύδρα, είτε στην Ινδία. Το Book of Longing σαν «παιδί» του Cohen έχει όλα τα χαρακτηριστικά του πολύπλευρου καλλιτέχνη. Είναι στοχαστικό, παιχνιδιάρικο, ερωτικό, προκλητικό. To «Book of Longing» είναι το πρώτο βιβλίο του Cohen μετά τη συλλογή του 1993 με τίτλο «Stranger Music: Selected Poems and Songs» και το πρώτο με καινούριο υλικό μετά το «Book of Mercy», το 1984.
    Επιλέγοντας 22 από αυτά τα ποιήματα ο Philip Glass συνθέτει ένα κονσέρτο που συνδυάζει μουσικά σύνολα σόλο ερμηνείες, λέξεις και ζωγραφική. Τα ποιήματα του Cohen δεν ανήκουν όλα στην ίδια κατηγορία. Είναι ερω τικές μπαλάντες, αυτοβιογραφικά ντοκουμέντα, κομμάτια υπερβατικού διαλογισμού ή ακόμα και μικρά σατιρικά ποιήματα που ακούγονται μαγνητοφωνημένα στη διάρκεια της παράστασης, από τη βραχνή μπάσα φωνή του 72χρονου πια Cohen.

    Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

    Για τον ίδιο τον Glass αυτή η συνεργασία ανοίγει νέους ορίζοντες στο έργο του έως τώρα, αποτελώντας και την εκπλήρωση ενός καλλιτεχνικού του ονείρου. Πράγματι η μουσική του πάνω σε 22 επιλεγμένα ποιήματα της συλλογής «Book of Longing» διαφοροποιείται αρκετά από τις προηγούμενες δουλειές του, γίνεται πιο «απαλή» και σε κάποια σημεία ο ρυθμός και το μέτρο της θυμίζουν μελωδίες του Cohen.

    Εκτός από τον Glass ως δεύτερο κιμπορντίστα, στη μουσική αυτή πανδαισία συμμετέχει ένα σύνολο από εξαιρετικούς μουσικούς, που παίζουν με επιδέξια εκφραστικότητα ηλεκτρονικά πλήκτρα/κρουστά (Mick Rossi), φλάουτο/ κλαρινέτο/σαξόφωνο/τρομπέτα (Andrew Sterman), βιολί (Timothy Fain), τσέλο (Wendy Sutter), κόντρα μπάσο (Eleonore Oppenheim) και όμποε/κόρνο (Megan Marolf). Η μουσική διεύθυνση ανήκει στον κάτοχο δύο βραβείων Grammy Michael Riesman, έμπιστο συνεργάτη του Philip Glass για πολλά χρόνια και δεξί του χέρι σε όλες τις γνωστές ηχογραφήσεις του για τον κινηματογράφο.

    Οι τέσσερις τραγουδιστές- Dominique Plaisant, σοπράνο, Tara Hugo, μέτζο σοπράνο, ο τενόρος Will Erat και ο Daniel Keeling, βαρύτονος - συμμετέχουν στη παράσταση με χαρισματική προσαρμοστικότητα στην απαιτητική μουσική του Glass. Πατώντας πάνω στους μελαγχολικούς στίχους των ποιημάτων του Cohen, ερμηνεύουν διαδοχικά σε σόλο, κουαρτέτα αλλά και σε αριθμητικά μεγαλύτερες ομαδικές εκτελέσεις, χωρίς να εγκαταλείπουν ποτέ τη σκηνή.

    Η τελειομανία του Glass είναι γνωστή και γι' αυτό τίποτα δεν εγκαταλείπεται στην τύχη. Ακόμα και ο τρόπος που στέκονται οι τραγουδιστές και οι μουσικοί πάνω στη σκηνή είναι αποτέλεσμα συνεργασίας με τη Susan Marshall, γνωστή χορογράφο και έμπειρη διευθύντρια σκηνής. Μαζί της ο Glass δημιούργησε το 1997 την όπερα Les Enfants Terribles για την οποία η Marshall πήρε και βραβείο (New York Dance and Performance Award).

    Το σκηνικό της παράστασης σχεδιάστηκε από την Christine Jones, γνωστή για τη δουλειά της σε θέατρα του Broadway αλλά και σε ανεξάρτητες παραγωγές. Για τα κουστούμια υπεύθυνη είναι η Kasia Walicka Malimone, παλιά συνεργάτης του Glass, ενώ τους θεατρικούς φωτισμούς επιμελήθηκε ο Scott Zielinski.


    ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

    Η συνεργασία τους πολυαναμενόμενη. Για πολλούς τόσο φυσική που απορούν γιατί οι δύο καλλιτέχνες δεν είχαν ενώσει τις μουσικές τους ιδιοφυΐες μέχρι τώρα. Έπρεπε και οι δύο να πατήσουν τα 70 για να ολοκληρώσουν μια ιδέα μουσικής, εικαστικής και ποιητικής σύνθεσης, η οποία έπεσε στο τραπέζι για πρώτη φορά ένα συνηθισμένο απόγευμα στο Λος Άντζελες όπως μαρτυρεί ο Philip Glass. «Ο Leonard και εγώ μιλήσαμε πρώτη φορά για μια σύνθεση μουσικής και ποίησης περισσότερο από 6 χρόνια πριν. Συναντηθήκαμε στο Λος Άντζελες, ο Cohen είχε μαζί του ένα χειρόγραφο που έγινε η βάση γι' αυτό που αργότερα θα εκδιδόταν ως συλλογή ποιημάτων με τον τίτλο ΄΄Το βιβλίο του πόθου΄΄. Κατά τη διάρκεια του απογεύματος έως το βράδυ, μου διάβασε όλο το βιβλίο του. Βρήκα τη δουλειά του τρομερά όμορφη και προσωπική και με ενέπνευσε ιδιαίτερα. Αμέσως του πρότεινα ένα μακροσκελές έργο με ποίηση, μουσική και εικόνες βασισμένες στη δουλειά του που θα διαρκούσε ένα ολόκληρο βράδυ! Του άρεσε η ιδέα μου και συμφωνήσαμε να ξεκινήσουμε. Τώρα, έξι χρόνια μετά, οι πορείες μας συναντήθηκαν, το βιβλίο εκδόθηκε και εγώ έχω συνθέσει τη μουσική.»

    Τελικά η ολοκληρωμένη δουλειά ΄΄Book of Longing΄΄ έκανε πρεμιέρα στο Luminato Festival του Τορόντο την 1Η Ιουνίου του 2007 . Η ίδια παράσταση που έρχεται τον Ιούλιο στο Badminton μπορεί να μην κρατάει μια ολόκληρη νύχτα όπως είχε αρχικά φανταστεί ο συνθέτης, αλλά είναι καλλιτεχνικά ολοκληρωμένη, πρωτότυπη και εξίσου τολμηρή με τις προηγούμενες δουλειές του Glass.

    «Ακούγοντας τη δουλειά που έχει κάνει ο Phil, με κατέκλυσε μια σπάνια ικανοποίηση.Είναι σαν να σου ζητάει ο Μπαχ να χρησιμοποιήσει τους στίχους σου.» Leonard Cohen



    Κριτικές
    «To "Book of Longing" δεν είναι τόσο μια εικονογραφημένη
    συλλογή με ποιήματα, όσο μια διαμορφωμένη αυτοβιογραφία.»
    Globe and Mail
    «Eπαναβεβαιώνει το μυστήριο του Cohen χωρίς να απογοητεύει
    τους πιστούς θαυμαστές του.»
    Austin Chronicle
    «Aυτό ήταν το καλοκαίρι που ανακαλύψαμε ξανά τον κύριο Cohen,
    αν και για πολλούς από εμάς, ποτέ δεν είχε ξεχαστεί.»
    The New York Times
    «Ένας φοβερός Cohen. αναδεικνύει και πάλι το πικρό χιούμορ
    και το μυστικισμό που γνωρίζουμε.»
    Sunday Telegraph
    «Η καινούρια δουλειά του Glass είναι ένα όμορφος, λυρικός κύκλος
    ποιημάτων με θεατρικά μοτίβα. Είναι επίσης μια αδιάσειστη
    απόδειξη του αστείρευτού του ταλέντου.»
    Charleston Post and Courier
    «Η γραφή του Cohen είναι γεμάτη αναταράξεις, αμφιθυμία και
    αυθάδη αυτό-αποκάλυψη. Η προβολή των εκπληκτικών του
    σκίτσων έχουν προσθέσει "νεύρο". Όλα αυτά έχουν εμπνεύσει
    μια από τις πιο αισθησιακές, θεατρικές μουσικές του Glass.Mία
    παράτολμη δουλειά που μαγνητίζει.»
    Chicago Sun-Times


    Philip Glass` Book of Longing
    Η νέα δουλειά του Philip Glass βασισμένη στα ποιήματα και τα σχέδια του Leonard Cohen.





    8 - 12 Ιουλίου 2008
    Θέατρο Badminton - Άλσος Στρατού-Γουδή

    Εναρξη προπώλησης: 1 Μαρτίου 2008

    Εναρξη προπώλησης για μέλη: 18Φεβρουαρίου 2008

    Εισιτήρια:
    Α ζώνη - 85 ?
    Β ζώνη - 75 ?
    Γ ζώνη - 60 ?
    Δ ζώνη - 45 ?
    Ε ζώνη - 30 ?
    Φοιτ. - 20 ?
    JULIOS
    28.02.2008, 13:18
    Αμάν,μας βάζεις στην πρίζα..........





    Θα μαι εκεί.................
    koini_maria
    28.02.2008, 15:23
    Αυτό ακούγεται όντως πολύ-πολύ ενδιαφέρον!
    Ελπιδοφόρα - για το αποτέλεσμα - σύμπραξη!
    Και , αν θυμάμαι σωστά , ο κύριος Philip Glass τελευταία φορά που είχε έρθει στην Ελλάδα ήταν τον Ιούλιο του 2006 στο Ηρώδειο , ε ;

    Θα πάω!
    CROSS
    28.02.2008, 16:16
    Αυτό δεν το είχα ξανακούσει.Εννοώ την σύγκριση που έκανε ο Κοέν ανάμεσα στον Γκλάς και τον Μπάχ! Είπαμε,καλός ο Φίλιπ,αλλά όχι να συγκρίνεται καί με τον Μπάχ,αν είναι δυνατόν.Χωρίς Φίλιπ Γκλάς θα υπήρχε μουσική..χωρίς Μπάχ όμως θα υπήρχε?Σ'αυτόν βασίζεται όλη η μουσική.Μου φαίνεται ότι ο Κοέν την γυροφέρνει την άνια,αν και είναι σχετικά νωρίς....Τέλος πάντων( )αν και με εκνέυρισε λιγάκι ο κύριος Λέοναρντ,δεν αλλάζει φυσικά η επιθυμία μου να πάω στη συναυλία.
    Άλλωστε ο Φίλιπ Γκλάς είναι μέσα στις μουσικές επιλογές μου γενικά,και δεν φταίει που κάποιος τον παρομοίασε με την μεγαλύτερη προσωπικότητα της μουσικής.