Θέλει σκέψη αυτό που ρωτάς Lisa32.Δεν είναι καθόλου εύκολο να παραδεχτείς ότι, ακόμα και αν ένα άτομο σε έχει πληγώσει και έχει σημαδέψει τη ζωή σου με κάποια πράξη του,όταν δείχνει να έχει μετανοιώσει και να θέλει να επικοινωνήσει και πάλι μαζί σου,εσύ κατα βάθος χαίρεσαι γι'αυτό.Όλα αυτά που έχεις πεί,που έχεις αποφασίσει και..και...και..πάνε περίπατο στην ιδέα ότι θα ξαναμπεί στη ζωή σου ένα άτομο απο το παρελθόν και ας φοβάσαι μήπως επαναλάβει τα ίδια λάθη.Ειδικά αν αυτό το άτομο έχει συγγενική σχέση μαζί σου.Η γνώμη μου είναι να δοκιμάσεις να κάνεις ένα βήμα προς τα εκεί(κρατώντας τις επιφυλάξεις σου αρχικά)και στην πορεία θα δείξει.Όσον αφορά την κάλυψη του κενού,του χαμένου χρόνου,δυστυχώς δεν αναπληρώνεται με τίποτα.Είναι σαν να συναντάς έναν φίλο απ'τα παλιά και πρέπει να ξαναρχίσεις απο τη αρχή,χωρίς να σκέφτεσαι την αιτία που κάποια χρόνια το συγκεκριμένο άτομο έλειπε απ'τη ζωή σου.
Σκέψου το ενδεχόμενο αυτό το άτομο να πάψει να ζεί και να ξέρεις ότι κάποτε σου δόθηκε η ευκαιρία να αποκτήσεις επαφη μαζί του,παρ'όλα τα όσα είχαν γίνει μεταξύ σας,ενώ σε περίπτωση θανάτου όλα θα έχουν τελειώσει οριστικά.
Όσο είμαστε ζωντανοί,λοιπόν,αξίζει τον κόπο να προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα που δεν θα μετανιώνουμε ότι δεν κάναμε,όταν μας δόθηκε η ευκαιρία.
Αυτά στη θεωρία γιατί στην πράξη δεν ξέρω αν εφαρμόζονται.Βρίσκομαι σε ανάλογη θέση και δεν ξέρω πως να βάλω σε εφαρμογή τα όσα είπα.
Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα περισσότερο.
Να ζείς την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία σου.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : CROSS στις 10-03-2008 00:53 ]
