Ταχυδακτυλουργία vs μουσικη
Ο ''μεγας Τζακ'' , ενας από τους μεγαλύτερους ταχυδακτυλουργους της δεκαετιας του ' 70, βγαινει στην σκηνη μετα απο την εκφωνιση του ονοματός του απο τον παρουσιαστη και το θερμοτερο χειροκροτημα που μπορει να δωσει ενα κοινο...Αρχιζει τα κλασσικα ευκολα κολπα με τα περιστερια και το καπελο και προχωραει ολο και σε ποιο δυσκολα νουμερα....Εχει φτασει η ωρα να κανει το δυσκολοτερο του κολπο , την εξαφανιση του μπροστα στα ματια ολων των θεατων, και πριν ξεκινησει θα ζητησει απο εναν εθελοντη την βοηθεια του. ''Ποιος πιστευει οτι εχει την ''δυναμη'' και την ''μαγεια'' μεσα του ωστε να με εξαφανισει;;;;'' φωναξε κοιτωντας το κοινο. Μετα από λιγη ώρα κοιταξε τον 14χρονο Βινς και του ζητησε να ανεβει στην σκηνη. Ο μικρος Βινς τρομαγμενος ανεβηκε πανω στην σκηνη και τοτε ο ''μεγας τζακ'' του ψιθυρισε στο αυτι : ''φτανει να πιστεψεις στην μαγεια και τοτε θα καταφερεις να το κανεις''. Ο Βινς εκλεισε το κουτι που θα εμπαινε ο μεγας Τζακ το γυρισε μια περιστροφη και το ξανανοιξε...Φυσικα ο μεγας Τζακ ειχε εξαφανιστει και δεν χρειαστηκε παραπανω απο μια στιγμη για να εμφανιστει στον εξωστη του θεατρου!! Αυτο το νουμερο ηταν αρκετο για να κανει τον μικρο Βινς να αποφασισει οτι θα ασχοληθει με αυτην την τεχνη στο υπολοιπο της ζωης του.Ετσι και εγινε τελικα και εγινε βοηθος και μαθητης του μεγα Τζακ. Οσο περνουσε ο καιρος, μαθαινε απο τον δασκαλο του ολο και περισσοτερα κολπα ομως αρχισε να ξεχναει την μαγεια, και εκεινο τον συναισθημα το οποιο τον συνεπηρε και τον οδηγησε στην ταχυδακτυλουργια. Αρχισε να βλεπει τα κολπα οχι σαν μαγικα πλεον αλλα μονο σαν τεχνικες για να ξεγελασει το κοινο του.
Ο ''μεγας Τζακ'' εχει αποσυρθει θριαμβευτικα απο την ταχυδακτυλουργια και ο μικρος Βινς ειναι τωρα 25 ετών και εχει κανει μεγαλη φημη σαν ταχυδακτυλουργος μεσα απο τα δυσκολα κολπα του. Δεν εχει ομως ιχνος της μαγειας μεσα του οπως τοτε που ηταν 14αρων.
Ο ''Μεγας Βινς'' θα καταφερει να εντυπωσιασει τον κοσμο ομως δεν θα κανει κανεναν να πιστεψει στην μαγεια, οπως πιστεψε ο ιδιος οταν ειδε τον δασκαλο του, αλλα το κοινο θα δει τα κολπα του μονο σαν κολπα....Ετσι, δεν θα αργησει και η παρακμη της καριερας του.
1ο ερωτημα
Εχοντας συζητησει με αρκετους μουσικους εχω διαπιστωσει οτι αρκετοι εχουν την ιδια εντυπωση με εμενα: Οσο μαθαινεις την μουσικη και την καταλαβαινεις περισσοτερο χανεις την μαγεια της.Θυμαμαι μικροτερος ακουγα ενα κομματι και μου φαινοταν αδυνατο να το εχει δημιουργησει ανθρωπος..(κατι σαν τις πυραμιδες..).ενιωθα την μαγεια του... Οσο μαθαινα και σπουδαζα μουσικη με το περασμα των χρονων ακουγα τραγουδια, εκανα αναλυση, καταλαβαινα την αρμονια τους αμεσως και ενω παλιοτερα θα ''τα εκανα επανω μου'' ακουγοντας τετοια τραγουδια πλεον αρχισα να τα ακουω εντελως μηχανικα...Ομως, οταν ακουω πρωτογνωρες μουσικες, και μουσικες που δεν μπορω να κατανοησω ευκολα, τοτε νιωθω παλι την μαγεια.
Και θελω να ρωτησω εχετε κανει και εσεις ποτε αναλογες σκεψεις;;; Ποια ειναι η γνωμη σας πανω στις σκεψεις που σας εγραψα?
και ενα 2ο ερωτημα'
Μηπως εχουμε καταντησει και εμεις στην μουσικη να προσπαθουμε να βρουμε κολπα για να εντυπωσιασουμε και δεν προσπαθουμε να μεταδωσουμε την μαγεια της;; Μηπως για αυτο η μουσικη εχει παρει την κατω βολτα την τελευταια δεκαετία? Μπορουμε να συγκρινουμε την μουσικη του ''80 με την σημερινη μουσικη;; οχι βεβαια ....τοτε η μουσικη ειχε ''δυναμη'' μπορουσε να ξεσηκωσει, να ηρεμησει, να μεταδωσει ολα τα συναισθηματα και να εκφρασει ενα μεγαλο ποσοστο των ανθρωπων. Τώρα πια ολα ειναι μια προσκαιρη επιτυχια, ενα προσκυνημα στο μεγαλυτερο θεο που εχει υπαρξει στην γη......το ΧΡΗΜΑ.