Νομίζετε ότι η Tέχνη γενικά περνάει κρίση;

Το μέλος Mesogeios στις 23-03-2008 στις 23:38 έγραψε...

Αν διαπιστώνονται σημάδια παρακμιακά στις εκφράσεις της Τέχνης τότε θα πρέπει να βρούμε ποια είναι εκείνα τα στοιχεία από την κοινωνική πραγματικότητα που αντανακλώνται στις εκφράσεις της και τα οποία βρίσκονται, όντως, σε κρίση.

Το μέλος Peace18 στις 24-03-2008 στις 16:38 έγραψε...

Η Τέχνη! Γκουχ γκουχ! Ποιά τέχνη? Η μουσική? Ο Χορός? Η ζωγραφική? Η τέχνη του τσαγκάρη? Όλες τέχνες είναι! Πολύ γενική ερωτηση για να επιδέχεται συγκεκριμένη απάντηση... Αλλά το θέμα δεν είναι κατα πόσο περνάει η τέχνη κρίση, αλλά κατα πόσο ανταποκρίνεται το φιλοθεάμων κοινό σ'αυτήν...

Δλδ: Δεν ξέρω κλαμπ και σκυλάδικο που να μην είναι τέρμα γεμάτο κάθε βράδυ!
Δεν ξέρω κάποιον που να ξεχωρίζει το "τεχνικά" καλό γκράφιτι από το κακό! (Απλώς υπάρχουν αυτοί που το θεωρούν μουτζούρα στον τοίχο και τα 16χρονα που το θεωρούν τεράστιο κατόρθωμά τους και επαναστατική πράξη!).
Δεν ξέρω κάποιον που να τρέχει στα Μπολσόι, ενώ υπάρχουν άλλοι που σκοτώνονται για να βλέπουν 2-3 γκομενίτσες ημίγυμνες να κουνιούνται άχαρα πάνω σε στάντ!
Δεν ξέρω κάποιον που να διαβάζει φανατικά ποιήση και λογοτεχνία, αλλά τα κόμιξς τα ξετινάζουμε όλοι (και αυτό είναι πολύ όμορφο αλλά δεν αρκεί).
Δεν ξέρω Αμερικάνικη ταινία που να μην την έχει δει τουλάχιστον το 90%, ενώ τη τελευταία ταινία του Αλμαδόβαρ ή του Σκούρτη ούτε καν ξέρουν ότι υπάρχει...
Δεν ξέρω άνθρωπο που να μην έχει δει επιθεώρηση του Σεφερλή ή του Τόνι Άντονι, ενώ αν τύχει και τον σύρουν σε παράσταση του Τσέχοφ ή του Ίψεν τραντάζει με το ροχαλιτό του όλο το θέατρο!

Γι' αυτά και γι' άλλα πολλά δεν θεωρώ ότι παίζει και μεγάλο ρόλο το αν η "Τέχνη" περνάει κρήση! Αλλά το κατα πόσο εμείς ανταποκρινόμαστε σ'αυτό!

Το μέλος Mesogeios στις 23-03-2008 στις 23:38 έγραψε...

Η Τέχνη (όλες οι Τέχνες και η μουσική) αποτελεί σπουδαίο μέρος και ιδιαίτερη μορφή της Κοινωνικής συνείδησης και της ανθρώπινης δραστηριότητας, είναι ένας σημαντικός τρόπος αισθητικής αφομοίωσης του κόσμου και εκφράζει την αντανάκλαση της πραγματικότητας στις καλλιτεχνικές μορφές. Κάτω από αυτό το σκεπτικό και στο βαθμό που αυτό είναι σωστό (νομίζω πως είναι) τότε η Τέχνη, «καταραμένη» όπως είναι να αντανακλά κάθε φορά τη κοινωνική ζωή, δεν μπορεί να περνάει κρίση.

Αυτό που συμβαίνει στην παραγωγική – οικονομική βάση της κοινωνίας και η σύνδεση των αποτελεσμάτων και μεταβολών της με παράλληλες πλευρές της κοινωνικής συνείδησης όπως η επιστήμη, η ιδεολογία (με τις συγκρούσεις της), η αισθητική, η ηθική κλπ. εκφράζεται άριστα από τη Τέχνη.

Αν διαπιστώνονται σημάδια παρακμιακά στις εκφράσεις της Τέχνης τότε θα πρέπει να βρούμε ποια είναι εκείνα τα στοιχεία από την κοινωνική πραγματικότητα που αντανακλώνται στις εκφράσεις της και τα οποία βρίσκονται, όντως, σε κρίση.

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την ωρίμανση των συνθηκών που γεννούν επίμονα την ανάγκη εκτεταμένων μεταβολών και ταυτόχρονα την ανειρήνευτη σύγκρουση του παλιού (που αναδύει έντονα τη μυρωδιά της σαπίλας και βρίσκεται σε κρίση) με το καινούργιο (που νιώθει την ανάγκη των αλλαγών αλλά βρίσκεται καταπιεσμένο σε θέση υποταγής από τη μία ενώ δυσκολεύεται να βρει τις πραγματικές διεξόδους που θα το οδηγήσουν σε νικηφόρα επικράτηση).

Ολη αυτή η κινητικότητα εκφράζεται στη Τέχνη. Και το παλιό και σάπιο, αλλά κυρίαρχο, και η ανάγκη του καινούργιου αλλά αδύνατου ακόμα, και η προσπάθεια του παλιού να παρουσιάσει πλευρές του σαν καινούργιες αποδυναμώνοντας έτσι κάθε τι που το βάζει σε αμφισβήτηση…

Υπάρχει όμως ένα σοβαρό πρόβλημα δυσαρμονίας ανάμεσα στην αναγκαιότητα έκφρασης του καινούργιου που βρίσκεται σε μειονεκτική θέση και του μικρού μερίδιου του χώρου που έχει συνολικά, στην παραγόμενη Τέχνη…

Το μέλος sitzoune81 στις 24-03-2008 στις 15:40 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος Mesogeios στις 23-03-2008 στις 23:38 έγραψε... Αν διαπιστώνονται σημάδια παρακμιακά στις εκφράσεις της Τέχνης τότε θα πρέπει να βρούμε ποια είναι εκείνα τα στοιχεία από την κοινωνική πραγματικότητα που αντανακλώνται στις εκφράσεις της και τα οποία βρίσκονται, όντως, σε κρίση.

Μηπως δεν ειναι ετσι?!?!

Για να θυμηθουμε το '69 -και επειτα- σε τι χαλια κατασταση εμπαινε η (παγκοσμια) κοινωνια και ποσο αξιολογοι καλλιτεχνες βγαιναν?

Στην εποχη της Αναγεννησης ισως?!?!

Ολα αυτα τα κλασσικα εργα μουσικης , οι ποιητες και οι κλασσικοι ζωγραφοι μεγαλουργησαν στη διαρκεια ΣΚΟΤΕΙΝΟΤΑΤΩΝ ετων, με την προκαταληψη και τις δυσειδεμονιες να βασιλευουν....! Αν μη τι αλλο, εχθρικες κοινωνιες ως προς τις τεχνες!

Καπου διαβασα πως τωρα που ειναι ολα πιο ευκολα και πιο ελευθερα, οι ανθρωποι των τεχνων ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ οπως παλιοτερα να δημιουργησουν, να καινοτομησουν, να προκαλεσουν αισθηση.

"Πενία τέχνας κατεργάζεται" (δεν ειμαι σιγουρος αν το εγραψα σωστα! Sorry!)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : sitzoune81 στις 24-03-2008 17:09 ]

Το μέλος Peace18 στις 24-03-2008 στις 16:38 έγραψε...

Η Τέχνη! Γκουχ γκουχ! Ποιά τέχνη? Η μουσική? Ο Χορός? Η ζωγραφική? Η τέχνη του τσαγκάρη? Όλες τέχνες είναι! Πολύ γενική ερωτηση για να επιδέχεται συγκεκριμένη απάντηση... Αλλά το θέμα δεν είναι κατα πόσο περνάει η τέχνη κρίση, αλλά κατα πόσο ανταποκρίνεται το φιλοθεάμων κοινό σ'αυτήν...

Δλδ: Δεν ξέρω κλαμπ και σκυλάδικο που να μην είναι τέρμα γεμάτο κάθε βράδυ!
Δεν ξέρω κάποιον που να ξεχωρίζει το "τεχνικά" καλό γκράφιτι από το κακό! (Απλώς υπάρχουν αυτοί που το θεωρούν μουτζούρα στον τοίχο και τα 16χρονα που το θεωρούν τεράστιο κατόρθωμά τους και επαναστατική πράξη!).
Δεν ξέρω κάποιον που να τρέχει στα Μπολσόι, ενώ υπάρχουν άλλοι που σκοτώνονται για να βλέπουν 2-3 γκομενίτσες ημίγυμνες να κουνιούνται άχαρα πάνω σε στάντ!
Δεν ξέρω κάποιον που να διαβάζει φανατικά ποιήση και λογοτεχνία, αλλά τα κόμιξς τα ξετινάζουμε όλοι (και αυτό είναι πολύ όμορφο αλλά δεν αρκεί).
Δεν ξέρω Αμερικάνικη ταινία που να μην την έχει δει τουλάχιστον το 90%, ενώ τη τελευταία ταινία του Αλμαδόβαρ ή του Σκούρτη ούτε καν ξέρουν ότι υπάρχει...
Δεν ξέρω άνθρωπο που να μην έχει δει επιθεώρηση του Σεφερλή ή του Τόνι Άντονι, ενώ αν τύχει και τον σύρουν σε παράσταση του Τσέχοφ ή του Ίψεν τραντάζει με το ροχαλιτό του όλο το θέατρο!

Γι' αυτά και γι' άλλα πολλά δεν θεωρώ ότι παίζει και μεγάλο ρόλο το αν η "Τέχνη" περνάει κρήση! Αλλά το κατα πόσο εμείς ανταποκρινόμαστε σ'αυτό!

Το μέλος Peace18 στις 24-03-2008 στις 16:38 έγραψε...

Η Τέχνη! Γκουχ γκουχ! Ποιά τέχνη? Η μουσική? Ο Χορός? Η ζωγραφική? Η τέχνη του τσαγκάρη? Όλες τέχνες είναι! Πολύ γενική ερωτηση για να επιδέχεται συγκεκριμένη απάντηση... Αλλά το θέμα δεν είναι κατα πόσο περνάει η τέχνη κρίση, αλλά κατα πόσο ανταποκρίνεται το φιλοθεάμων κοινό σ'αυτήν...

Δλδ: Δεν ξέρω κλαμπ και σκυλάδικο που να μην είναι τέρμα γεμάτο κάθε βράδυ!
Δεν ξέρω κάποιον που να ξεχωρίζει το "τεχνικά" καλό γκράφιτι από το κακό! (Απλώς υπάρχουν αυτοί που το θεωρούν μουτζούρα στον τοίχο και τα 16χρονα που το θεωρούν τεράστιο κατόρθωμά τους και επαναστατική πράξη!).
Δεν ξέρω κάποιον που να τρέχει στα Μπολσόι, ενώ υπάρχουν άλλοι που σκοτώνονται για να βλέπουν 2-3 γκομενίτσες ημίγυμνες να κουνιούνται άχαρα πάνω σε στάντ!
Δεν ξέρω κάποιον που να διαβάζει φανατικά ποιήση και λογοτεχνία, αλλά τα κόμιξς τα ξετινάζουμε όλοι (και αυτό είναι πολύ όμορφο αλλά δεν αρκεί).
Δεν ξέρω Αμερικάνικη ταινία που να μην την έχει δει τουλάχιστον το 90%, ενώ τη τελευταία ταινία του Αλμαδόβαρ ή του Σκούρτη ούτε καν ξέρουν ότι υπάρχει...
Δεν ξέρω άνθρωπο που να μην έχει δει επιθεώρηση του Σεφερλή ή του Τόνι Άντονι, ενώ αν τύχει και τον σύρουν σε παράσταση του Τσέχοφ ή του Ίψεν τραντάζει με το ροχαλιτό του όλο το θέατρο!

Γι' αυτά και γι' άλλα πολλά δεν θεωρώ ότι παίζει και μεγάλο ρόλο το αν η "Τέχνη" περνάει κρήση! Αλλά το κατα πόσο εμείς ανταποκρινόμαστε σ'αυτό!

Το μέλος deathminor88 στις 24-03-2008 στις 17:26 έγραψε...

Παράθεση: Το μέλος Peace18 στις 24-03-2008 στις 16:38 έγραψε... Η Τέχνη! Γκουχ γκουχ! Ποιά τέχνη? Η μουσική? Ο Χορός? Η ζωγραφική? Η τέχνη του τσαγκάρη? Όλες τέχνες είναι! Πολύ γενική ερωτηση για να επιδέχεται συγκεκριμένη απάντηση... Αλλά το θέμα δεν είναι κατα πόσο περνάει η τέχνη κρίση, αλλά κατα πόσο ανταποκρίνεται το φιλοθεάμων κοινό σ'αυτήν... Δλδ: Δεν ξέρω κλαμπ και σκυλάδικο που να μην είναι τέρμα γεμάτο κάθε βράδυ! Δεν ξέρω κάποιον που να ξεχωρίζει το "τεχνικά" καλό γκράφιτι από το κακό! (Απλώς υπάρχουν αυτοί που το θεωρούν μουτζούρα στον τοίχο και τα 16χρονα που το θεωρούν τεράστιο κατόρθωμά τους και επαναστατική πράξη!). Δεν ξέρω κάποιον που να τρέχει στα Μπολσόι, ενώ υπάρχουν άλλοι που σκοτώνονται για να βλέπουν 2-3 γκομενίτσες ημίγυμνες να κουνιούνται άχαρα πάνω σε στάντ! Δεν ξέρω κάποιον που να διαβάζει φανατικά ποιήση και λογοτεχνία, αλλά τα κόμιξς τα ξετινάζουμε όλοι (και αυτό είναι πολύ όμορφο αλλά δεν αρκεί). Δεν ξέρω Αμερικάνικη ταινία που να μην την έχει δει τουλάχιστον το 90%, ενώ τη τελευταία ταινία του Αλμαδόβαρ ή του Σκούρτη ούτε καν ξέρουν ότι υπάρχει... Δεν ξέρω άνθρωπο που να μην έχει δει επιθεώρηση του Σεφερλή ή του Τόνι Άντονι, ενώ αν τύχει και τον σύρουν σε παράσταση του Τσέχοφ ή του Ίψεν τραντάζει με το ροχαλιτό του όλο το θέατρο! Γι' αυτά και γι' άλλα πολλά δεν θεωρώ ότι παίζει και μεγάλο ρόλο το αν η "Τέχνη" περνάει κρήση! Αλλά το κατα πόσο εμείς ανταποκρινόμαστε σ'αυτό!

Kαι ποιος ορίζει την ποιότητα στην τέχνη? Εσύ?
Γιατί είναι απαραίτητα κακό, να πηγαίνουν στα club και στα σκυλάδικα? Μπορεί στο δρόμο προς αυτά να ακούνε Mozart.
Kάποιος που βλέπει σπάνια γκραφίτι, πώς θες να ξεχωρίζει τα καλά και τα κακά? Είναι αυτό έλλειψη κριτικής ικανότητας?
Γιατί δεν ξέρεις κάποιον που να διαβάζει ποίηση και λογοτεχνία φανατικά? Εσύ το κάνεις? Παρεμπιπτόντως εγώ ξέρω πολύ κόσμο που διαβάζει, και λογοτεχνία και κόμικ και είναι μια χαρά, και ξέρει τι κάνει και γιατί το κάνει. Αλλά ακόμα και εδώ θα μπορούσες να μου πεις τι λογοτεχνία διαβάζει ο καθένας. Θα έλεγες ότι διαβάζει ποιοτικά άσχημα έργα. Και εγώ θα έλεγα ότι θεωρώ το Νέμεσις του Ασίμωφ πολύ καλύτερο έργο από το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι και ας μου λέγανε όλοι ότι είναι κορυφαίο. Και φυσικά το ίδιο ισχύει και για τις ταινίες. Δεν θα κάτσω να αναλύσω.
Εγώ δεν νομίζω ότι περνάει η τέχνη κρίση. Οι άνθρωποι περνάνε που ότι τους δίνουν το καταπίνουν χωρίς να το μασήσουν. Μπορεί να είναι μέτριο μεν αλλά είναι διαφορετικό να καταλάβουν ότι επέλεξαν να το μασήσουν.

ΥΓ Και κάτι ξευτοκουλτουριάρηδες είναι στα ίδια χάλια με τους παραπάνω. Προσωπική άποψη 0.

Το μέλος gusfunn στις 28-03-2008 στις 11:52 έγραψε...



μεσόγειος συμφωνώ με αυτά που λες όμως νομίζω σαν μια πρώτη ματιά για να αντανακλά η τέχνη την ζωή δεν πρέπει ο καλλιτέχνης να είναι ανεπηρέαστος; έναν ταλαντούχο μουσικό π.χ. τον βρίσκουν τον πανε να ηχογραφήσει τα τραγούδια του και σε κάποια φάση του λενε
μμ άλλαξε αυτόν τον στίχο δεν είναι πολύ ευχάριστος
το διάβασες ; οκ μπορείς να συνεχίσεις να χτυπάς το κεφάλι σου θα αρχίσω και γω σε λίγο

οκ μπορείς να συνεχίσεις να χτυπάς το κεφάλι σου