Το ξέρεις ότι σΆ αγαπώ;
μη με ρωτήσεις πόσο,
γιατί δεν έχω τη σωστή
απάντηση να δώσω.
Πολύ ψηλά στον ουρανό
λάμπουνε τα αστέρια,
μα το δικό σου συνεχώς
λάμπει στα δυο μου χέρια.
Χωρίς νερό, χωρίς ψωμί
και δίχως οξυγόνο
μπορώ και ζω μα να ΅σαι εδώ
να σαι κοιτάζω μόνο.
Θεέ μου και να 'ταν δυνατό
δέκα φορές να ζούσα
δέκα φορές πιο δυνατά
εκείνη ν' αγαπούσα .
Καποιος μοδ μπωρει να το καθαρισει?
Ωσαν τα κρίνα του αγρού
που τη βροχή ποθούνε
έτσι ποθούν τα μάτια μου
τα μάτια σου να δούνε
Απτη ζωή στη τσόλαση
είναι ενα μονοπααατι
και από τον **** στο νιμού
2 δαχτυλα και τσααατι.
Γίνου κερά μου σύννεφο
κι εγώ θα γίνω μπόρα
να σμίγομε στον ουρανό
δέκα φορές την ώρα
Το Σάββατο επήγαμε θαλασσινή βαρκάδα
το πεος μου υψώθηκε πασχαλινή λαμπάδα
το έπιανες το έγλυφες με νάζι και με χάρη
και μαλατσία παίζανε ακόμα τσαι οι γλάροι...
Πολλά κομμάτια την καρδιά την έχω καμωμένη
μα έχω σε μια μελαχρινή την πιο πολύ δοσμένη
Απʼ όλα ταʼ άστρα τ΄ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει
κείνο που βγαίνει την αυγή κι όλα τα σκοτεινιάζει.
Τα δυο σου μάτια μοιάζουνε μʼ ένα ζευγάρι άστρα
και μου φωτίζουν τη ζωή, αγγελοξελογιάστρα.
Θα σου την δώσω την καρδιά για να ʽχεις δυο, κερά μου,
όταν θα στεναχωρηθείς, να κλαις με την δικιά μου.
Και να μαχαιρωθεί το σώμα μου το αίμα που θα χύσει
Κάθε σταγόνα θα γενεί καρδιά να σʼ αγαπήσει.
Κομμάτια μούʼ κανες την καρδιά, μα δεν παραπονούμαι
Και τα κομμάτια θα γενούν καρδιές κι αυτές να σʼ αγαπούνε
Πάρτη την καρδιά μου, πάρτηνε, με το δεξί σου χέρι
και σφάξε την αλύπητα με δίκοπο μαχαίρι...
Δε φτάνει μόνο μια καρδιά - ήθελα να' χω κι άλλη
και με τσι δυο να σ' αγαπώ και λίγο θα 'ναι πάλι.
Δότης θα γίνω της καρδιάς να μη ταφή στο χώμα
Να ζει αυτή να σʼ αγαπά κι ας είναι σε άλλο σώμα
Εσύ μου κάνεις τη ζωή χαρούμενη κι ωραία
Εσένα θέλω, αγάπη μου, παντοτινή παρέα
Πιο εύκολο μου φαίνεται τη θάλασσα νʼ αδειάσω
Να την πετάξω στη στεριά παρά να σε ξεχάσω.
Ωσάν τα κρίνα του αγρού που τη βροχή ποθούνε
έτσι ποθούν τα μάτια μου τα μάτια σου να δούνε
_Βρίσκω αθάνατο νερό να πιω να μη ποθάνω
μ' αφού δε πίνεις ούτε εσύ, ιντα θα ζω να κάνω
Μη φοβηθείς αν αισθανθείς κάτι στο πρόσωπό σου
Η σκέψη μου είναι και ζητά ένα χαμόγελό σου.
Συχνά μου φεύγει ο λογισμός και έρχεται μαζί σου
και σου κρατάει συντροφιά μην είσαι μοναχή σου
Με ʽένα μπιστόλι παίξε μου, μη λυπηθείς τις σφαίρες
Έτσι κι αλλιώς χωρίς εσένα είναι νεκρές οι μέρες
Παίξε μου χίλιες μαχαιριές μα πόνο δε θα νιώσω
τόσο πολύ που σ' αγαπώ δε θα το μετανιώσω
Είσαι για μένα η χαρά το νόημα του κόσμου
ζωή δε θέλω ούτε λεπτό χωρίς εσένα φως μου
Θεέ μου και να 'ταν δυνατό δέκα φορές να ζούσα
δέκα φορές πιο δυνατά εκείνη ν' αγαπούσα .
Θα κατεβώ στο Φόδελε να πάω να βρω τον Γκρέκο
για να σε κάνει ζωγραφιά πάντα μου να σε βλέπω
Χωρίς νερό, χωρίς ψωμί και δίχως οξυγόνο
μπορώ και ζω μα να ʽσαι εδώ να σαι κοιτάζω μόνο.
Στην αγκαλιά σου επιθυμώ μια νύχτα να περάσω
να νιώσω την αγάπη σου κι ύστερα να σε χάσω.
Κιο ο Θεός να μου το πει για πάντα να σ΄αφήσω
δεν ξαναμπαίνω σ΄εκλισσιά να τονε προσκυνήσω (Γ. Κοκολάκη)
Πολύ ψηλά στον ουρανό λάμπουνε τα αστέρια,
μα το δικό σου συνεχώς λάμπει στα δυο μου χέρια.
Τι μαντινάδα να σου πω, ψιμυδευτή μου βιόλα
Που ʽ να τα κάλλη σου πολλά και δεν τα βάνει όλα (Α. Χαιρέτης)
Το ξέρεις ότι σʼ αγαπώ; μη με ρωτήσεις πόσο,
γιατί δεν έχω τη σωστή απάντηση να δώσω.
Δε θέλω να τα ξαναδώ τα μάτια σου κλαμένα,
πες μου τονε τον πόνο σου να κλαίω εγώ για σένα .
Και συ φεγγάρι μπιστικός τσ αγάπης ταχυδρόμος πες της πως θα την αγαπώ, μέχρι να στέκει ο κόσμος
Κάποιες φορές σε σκέφτομαι
και κάθομαι και κλαίω,
κάποιες φορές σε αισθάνομαι
"μα τι κρίμα" λέω.
Μια παραίσθηση και αυτή,
μια αίσθηση καυτή,
το μυαλό μου το θολώνει,
το κορμί μου το παγώνει.
Μια τέτοια νύχτα με φεγγάρι,
κοντά σου να 'ρθω θέλω πάλι,
με φιλιά να σε γεμίσω,
με αγκαλιές να σου θυμήσω.
Πως για 'σένα εγώ πεθαίνω
και τις νύχτες σε προσμένω,
στο πλευρό μου να καθίσεις
τα όνειρά μου με την παρουσία σου να χτίσεις.
Η σκέψη μου πλημμύρισε,
με τη ζεστή αγκαλιά σου.
Αγάπη με γεμίζουνε,
τα μάτια τα δικά σου.
Αιώνες θα περίμενα,
για να 'ρθεις στη ζωή μου
μαζί σου αναστήθηκα,
ζωντάνεψε η ψυχή μου.
Νιώθω ότι ζω σε όνειρο
κι όλα ωραία μου μοιάζουν
χωρίς εσένα οι δρόμοι μου,
στο πουθενά με βγάζουν.
Όταν δεν είμαστε μαζί,
είμαι ένα άδειο σώμα
με στέλνει στον παράδεισο,
κάθε φιλί στο στόμα.
Ξέρω ότι ήρθα στον κόσμο αυτό,
για να σε συναντήσω
δε θέλω και δε γίνεται,
ξανά να αγαπήσω.
Αν μ' αγαπάς όμως κι εσύ
και μ' έχεις στην καρδιά σου,
στ' ορκίζομαι θα πέθαινα,
στη θεϊκή αγκαλιά σου...
εχεις μπει στο νοημα.