Ποιηματακια...

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ!!!!!!

Ακου αυτά τα ποηματακια περικαλώ.

ΕΡΩΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

Έλα κοντά μου , δεν είμαι η φωτιά.
Τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια.
Τις πνίγουν οι νεροποντές.
Τις κυνηγούν οι βοριάδες.
Δεν είμαι , δεν είμαι η φωτιά.

Έλα κοντά μου δεν είμαι άνεμος.
Τους άνεμους τους κόβουν τα βουνά.
Τους βουβαίνουν τα λιοπύρια.
Τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί.
Δεν είμαι, δεν είμαι ο άνεμος.

Εγώ δεν είμαι παρά ένας στρατολάτης
ένας αποσταμένος περπατητής
που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς
ν' ακούσει το τραγούδι των γρύλων.
Κι αν θέλεις , έλα να τ' ακούσουμε μαζί.

Χαρά χαρά.

Δε μας νοιάζει

τι θ' αφήσει το φιλί μας

μέσα στο χρόνο και στο τραγούδι.

Αγγίξαμε

το μέγα άσκοπο

που δε ζητά το σκοπό του.

Ο Θεός

πραγματοποιεί τον εαυτό του

στο φιλί μας.

Περήφανοι εκτελούμε

την εντολή του απείρου.

'Ενα μικρό παράθυρο

βλέπει τον κόσμο.

'Ενα σπουργίτι λέει

τον ουρανό.

Σώπα.

Στην κόγχη των χειλιών μας

εδρεύει το απόλυτο.

Σωπαίνουμε κι ακούμε

μες στο γαλάζιο βράδι

την ανάσα της θάλασσας

καθώς το στήθος κοριτσιού ευτυχισμένου

που δε μπορεί να χωρέσει

την ευτυχία του.

'Ενα άστρο έπεσε.

Είδες;

Σιωπή.

Κλείσε τα μάτια.

Α! τι ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού
και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στυλωμένα,
αν είναι νάρθει θε ναρθεί, δίχως να νοιώσεις από πού,
και πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβημένα

θε να σου κλείσει απαλά με τ' άσπρα χέρια της τα δυο
τα ματια που κουράστηκαν τους δρομους να κυττάνε'
κι όταν, γελώντας, να της πεις θα σε ρωτήσει: "ποια είμαι εγώ;"
απ' της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια 'ναι.

Δεν ωφελεί να καρτεράς! Αν είναι νάρθει, θε ναρθει'
κλειστά όλα νάναι, αντίκρυ σου να στέκεται θα δεις ορθή
κι ανοίγοντας τα χέρια της πρώτη θα σ' αγκαλιάσει.

Αλλιώς, κι αν είναι όλοφωτο το σπίτι για να την δεχτείς
κι έτσι ως την δεις τρέξεις σ' αυτήν κι ομπρός στα πόδια της συρθείς,
αν είναι νάρθει θε ναρθει, αλλιώς θα προσπεράσει.

-----------------
The Music Is NEVER Over

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : rollinngstone στις 04-01-2010 21:15 ]

Σπίτι...............

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : reteos στις 02-02-2010 08:15 ]

ΧΑ!! Εντάξει ρε φίλε, την πλάκα μας κάνουμε.

Εξάλλου να σου πω ένα μυστικό: Οι μισοί εδώ μέσα - υποψιάζομαι - τα ποήματά μας κλεμμένα τα έχουμε.

ρε φιλε Dreicon, μια ερωτηση.

απο ποια ιστοσελιδα η βιβλιο τα αντιγραφεις τα ποιηματα;

(ξερεις γιατι σε ρωταω.μου τελειωσαν οι ιστοσελιδες και δεν ξερω απο που να αντιγραψω.)

goustarw-magioneza ΣΚΑΣΕ!!!!!!!!!!!!!

ειμαστε (μερικοι) ΤΡΕΛΑ ΕΡΩΤΕΒΜΕΝΟΙ (καλη ωρα σαν εμενα)
και θελουμε να εκφρασουμε ΕΒΓΕΝΙΚΑ μονο που εσυ εκφραζεζε ΧΩΡΙΣ 
να το θες και πολυ ΧΥΔΕΑ!!!!!!!!!!!!
αα οχι θα διαβασεις (ακουσεις) τον εξαψαλμο γιατι εσυ λες
ΜΑΛΑΚΙΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
γι' αυτο ΒΟΥΛΟΣΤΟΟΟΟΟ

παιδια σθμφονειτε μαζι μου???

ΑΠΟΛΥΤΩΣ

Καλώς ήρθες ξανά στην παρέα μας!!!!

αααααα.τοσο ωραια δηλαδη.

δεν ζειτησα τοσο μεγαλη διαδηκασια. το μονο που ρωτησα ειναι το απο που μπορω να αντιγραψω. 

Παράμερα,

σκόνη πολέμου μες τα μάτια,

φίλοι που περιμένουν γιατρικό,

Παράξενα ,

της ζωής τα μονοπάτια,

σ ένα παιχνίδι εχθρικό.

Αν ανοίξεις την καρδούλα μου
και θελήσεις να τη δεις,
δυο λογάκια θα αντικρίσεις
πρόσεξε και θα το δεις.

Από τη μια είναι γραμμένο
το όνομά σου το γλυκό
και από την άλλη
μια λεξούλα σ' αγαπώ.



Είσαι το άλλο μου μισό,
ο χτύπος στην καρδιά μου,
το αίμα μεσ' στο σώμα μου,
που τρέχει, ομορφιά μου!!!

Είσαι η μόνη σκέψη μου,
είσαι η αναπνοή μου,
είσαι ο μόνος άνθρωπός,
που θέλω στην ζωή μου...




Παράνομα σε πόθησα,
σε θέλησα κοντά μου,
λαχτάρησα τα χείλη σου,
έκαψα την καρδιά μου.

Τα βράδια μου ξενύχτησα
σκεφτόμουνα εσένα,
όλα τα λόγια τα γλυκά,
μάτια μου αγαπημένα.

Και το μυαλό μου μπέρδεψα,
με οδήγησε η ψυχή μου,
απ' την αιώνια λήθη μου
στην πλήρη λύτρωσή μου.

Μα τώρα ο χρόνος τελείωσε,
έχασα το παιχνίδι,
πάλι μονάχη έμεινα,
φωτιάς αποκαίδι.

Ίσως να μη σε ξαναδώ,
μα πάντα θα θυμάμαι,
πόσο σε ερωτεύτηκα
κι έτσι δεν θα λυπάμαι...




Τ' αστέρια υποκλίνονται
στη λάμψη των ματιών σου
και κάθε φλόγα χάνεται,
στη φλόγα των φιλιών σου...

Θαμπώνομαι στη λάμψη σου
καίγομαι στη φωτιά σου,
γίνομαι πυροτέχνημα
μέσα στην αγκαλιά σου!!!







Είσαι για μένα κάτι άλλο
ένα όνειρο μέγαλο,
μία αλήθεια ένα ψέμα
μία αρχή δίχως τέρμα.

Ψάξε λοιπόν στα όνειρά μου
κοίτα λίγο πιο κοντά σου,
είμαι εγώ κάπου εκεί
να σου δείχνω την ζωή.






Άλλοι σήμερα γιορτάζουν
άλλοι σήμερα κλαίνε,
άλλοι σήμερα δεν ξέρουν,
τι ζητάνε και τι λένε.

Έτσι είμαι και εγώ
μία από αυτούς,
που δεν ξέρει τι ζητά
και είναι στη δικιά σου τη καρδιά.

Μετανιωμένη γι' αυτό
σε ψάχνω και σε ζητώ
για να σου πω
πόσο πολύ σ' αγαπώ.

Όμως εσύ είσαι αλλού
σε άλλη καρδιά
και σ' άλλη αγκαλιά
μακριά από αυτή που σε ζητά!!!!






Αν αυτό που καίει πάνω μου είναι το κορμί σου,
άφησέ με σαν απαλό αεράκι να το δροσίσω
κι από τη φλόγα του να πάρω λίγο κι αν αντέξω
Να χαθώ μαζί σου...

Αν αυτό που κυλάει πάνω μου είναι το δάκρυ σου,
άφησέ με σαν απαλό μαντήλι να το σκουπίσω
κι από τον πόνο του να πάρω λίγο κι αν αντέξω
Να χαθώ μαζί σου...

Αν αυτό που χορεύει πάνω μου είναι η καρδιά σου,
άφησέ με σαν απλός παρτενέρ να τη συνοδεύσω
κι από το ταλέντο της να πάρω λίγο κι αν αντέξω
Να χαθώ μαζί σου...








Αγάπη μου, δεν ξέρω τι να κάνω,
σε σκέφτομαι συνέχεια, μαθήματα δεν κάνω.
Σηκώνομαι στ' αρχαία σε κάνω Σοφοκλή,
'Αλγεβρα όταν έχουμε σε παίζω στο χαρτί,
βαρόμετρο στη Φυσική, αιθέρα στη Χημεία,
κύτταρο σε κατάντησα και στη Βιολογία!





Είσαι η φλόγα της καρδιάς
η κόρη των ματιών μου,
μόνιμος κάτοικος στο νου
στον ύπνο το όνειρό μου.

Είσαι ο χτύπος της καρδιάς
το αίμα στο κορμί μου,
μοναδικός προορισμός
στο δρόμο της ζωής μου.

Και πως αλλιώς να σου το πω
πως σ' αγαπώ μικρή μου,
πως μου 'σαι απαραίτητη
σαν την αναπνοή μου;

Και του τσιγάρου μου ο καπνός
εσένα σχηματίζει,
φαντάσου πόσο σ' αγαπά
αυτός που το καπνίζει!






Ονειρεύτηκα να σε γνωρίσω,
να γνωρίσω κάποια σαν εσένα
τελικά έγινε και για σένα θα ζήσω
εμείς οι δυο σαν ένα.

Υπάρχει όμως κάτι που δεν μου αρέσει
κάτι που με απασχολεί,
είναι αυτό το σ' αγαπώ
που απ' το στόμα σου δεν λέει να βγει.

Μια φορά σου είπα "σ' αγαπώ"
χαρούμενος πίστευα θα σου αρέσει
όμως βιάστηκα πολύ να σου το πω
άραγε... τέτοια σχέση.. Θα αντέξει..;

Με κοίταξες με βλέμμα παγωμένο
δεν το κατάλαβες... Ναι... είχα πληγωθεί
τι σε κάνει να νιώθεις το σ' αγαπω απαγορευμένο;
γιατί καρδιά μου.. γιατί;

Αχ! και να ξέρες τι αισθάνομαι για σένα
μακάρι μια μέρα να το νιώσεις.
Αχ! και να ξερά τι αισθάνεσαι για μένα
ελπίζω κάποτε να μην με προδώσεις.

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι
μήπως πράγματι δεν μ' αγαπάς...;
Στην αγάπη προσπαθώ να κρατιέμαι..
αλλά στο ευαίσθητο σημείο πάλι με χτυπάς.

Είναι τόσο δύσκολο για σένα
να πεις ένα γλυκο "σ' αγαπω";
δεν θέλω πολλά.. μόνο ένα...
που θα με κάνει να αναστηθώ!

Μακάρι να μην αργήσεις ψυχή μου
την καρδιά σου να αφήσεις
είναι... πράγματι... ευχή μου
σύντομα να μ' αγαπήσεις.

Όταν διαβάσεις αυτές τις λέξεις
και πραγματικά τις προσέξεις
τότε μόνο θα καταλάβεις
πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της αγάπης...




Απόψε κλαίει ο ουρανός,
και η βροχή είναι πυκνή,
τα σύννεφα κρύβουν το φεγγάρι
κι ο αέρας τρέμει το κορμί...

Να 'σουν εδώ αυτό το βράδυ
στην αγκαλιά σου να κρυφτώ,
να μη φοβάμαι το σκοτάδι
όταν σφιχτά θα σε κρατώ...!




Φεύγεις από μένα μακριά
φεύγεις απ' αυτόν που σ' αγαπά
ξέρεις πως δεν έφταιξα εγώ
εσύ διάλεξες το χωρισμό,
γκρέμισες ότι είχα ιερό.

Τώρα πια δεν σ' αγαπώ
δεν μπορείς πια να ελέγξεις
τις καρδιάς μου τον παλμό.

Τώρα πια δεν λαχταρώ
η αγάπη που σου είχα
έχει πάψει από καιρό.

Διώχνεις κάθε σκέψη μου μακριά
ρίχνεις την καρδιά μου στη φωτιά
όρκους που δεν τήρησες κρατώ
λόγια που με ρίξαν στο κενό,
νόμιζες δεν θα αναστηθώ.




Στον ύπνο σου παρήγγειλα
ταξίδι να σε πάει,
σε τόπους άλλους μακρινούς
που ο νους δε τους χωράει.

Εκεί ζούνε τα όνειρα
που κάνω όταν χαράζει,
το πιο γλυκό από αυτά
θα δεις ότι σου μοιάζει!






Μου λείπεις και σ' αναζητώ
φώς μου παρηγοριά μου,
μα ίντα θα βγει που βρίχνεσαι
χιλιόμετρα μακριά μου.

Χιλιόμετρα απόσταση
είμαι μα δεν με νοιάζει,
έτσι κι αλλιώς η σκέψη μου
με 'σένα κουβεντιάζει.

Μην το θαρρείς πως σε ξεχνώ
όσο μακριά κι αν είσαι,
κάθε στιγμή κάθε λεπτό
μες το μυαλό μου είσαι...






θα γραψω μαλον και αλλα μετα γτ εχω να παω ταε-κβον-ντο και επειτα μπασκετ ββ σε ολους




Υ.Γ



ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!!!!!!!!!!!
(ΟΧΙ!!!!!!!!!!!!!!!ΠΡΟΣΤΙΧΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Κάτω στον κήπο τον πλατύ

δυο παιδιά ερωτευμένα

φιλί φιλί αγκάλι όλοι εκεί

με χέρια ενωμένα

κόκκινα τα τριαντάφυλλα

κόκκινα και τα χείλη

πόση αγάπη υπάρχει στη ζωή

το ξέρει μόνο κείνη

ψηλά πετάνε περιστέρια

με αγγελικές φωνές

που ψάλλουνε για θεία

και για του κόσμου ομορφιές

ο ήλιος λάμπει κόκκινος

την πλάση θε να κάψει

μα τέτοια φλόγα στην κάρδιά

ποιος τάχα να 'χει ανάψει;;

κάτω στον κήπο τον πλατύ

ανάμεσα στις νεραντζιές

δυο πουλιά ευφραίνονται

της ομορφιάς τις μυρωδιές.

Μέσα στη σκόνη του πολέμου

ο στρατιώτης περπατά

πράσινη η στολή του

τη ζωή αποχαιρετά

Γύρω γύρω τανκς κανόνια

πυρο βολισμοί και σκοτωμοί

δεν μένει χώρος για λόγια

παρά μόνο υποταγή

Τα ξέρει αυτά ο στρατιώτης

και το χέρι του σηκώνει

μα πριν σημαδέψει στην καρδιά

ένα βόλι τον λαβώνει

Πόσες ψυχές αφήνει πίσω του

πόσες αγάπες

που τις χαράμισε με μιας

γυρνώντας τους τις πλάτες

Μια κοπέλα όμορφη

με τον ήλιο στα μαλλιά της

και ένα παιδί ολομόναχο

πώς να αντέξει η καρδιά της;;

Άφησε πατέρα και γονιό

αδερφή και θείο

βαδίζοντας μονάχος

στου πολέμου το θηρίο

Αυτή είναι η ιστορία του στρατιώτη

βάλτε την στην καρδιά σας

και αν ποτέ νιώσετε ρίγος και μια ζάλη

είναι ο στρατιώτης με το ριγμένο το κεφάλι

********************************

Κάτω σε ένα ξέφωτο

στην άκρη του κοσμάκη

κάθισε να ξεκουραστεί

ένα μικρό αλητάκι

Τσιγάρο μες το στόμα του

καπνός μες το σακάκι

και σκεφτόμενο καημούς

λέει το μπερτάκι:

Γύρισα χώρες και χωριά

πόλεις και κωμοπόλεις

μα ποτέ δε γνώρισα

αγάπη που να λιώνεις

Μια ξανθιά αγάπησα

έλαμπε σαν χρυσός

αλλά την πήρε ο αέρας

και έμεινα μόνος και φτωχός

Μια μέρα έκλεψα

ένα ψωμί και ένα καρβέλι

και αμέσως με επικύρυξαν

λεφτά πολλά σε όποιον με εφέρει

Και γυρνώντας μες την νύχτα

σε βουνά και χιόνια

δεν έμαθα τίποτε μόνο τούτο

είναι βαριά τα χρόνια

Ναι βαριά πολύ

βάσανα γεμάτα

και αν ποτέ αντισταθείς

θα σου πούνε "κλάφτα!!"

Και έμεινα αλητάκος

πλανευτής της γης

να στέκομαι σε ένα ξέφωτο

μονάχος - τι να πεις!!

Αυτή είναι η ιστορία μου

σ΄αρέσω δε σ' αρέσω

είμαι αλητάκος μια φορά

όσο και να μην κλέψω.

**********************

Hρθα κι εγώ,

να πω κατι το πρόστοιχο ,

παρέα να σας κάνω,

σ αυτά που μου λέτε τα δίστιχα

και όμορφα να δημιουργώ....

δήθεν,

προσπαθώ...

πάντως ,γράφετε ωραία,

ποιητικά,περιέργα η μή,

εγω θα σας συμπεριφερθω σωστά....

ασχήμιες απο εμένα δεν θα ακούσεις,

καλά έχω μοναχά να πώ,

για όποιον εδώ μέσα,

προσπάθησε έτσι πρόστυχα,

να δείξει λίγη μπέσα.....

μέσα ειμαι κι εγώ ,

στο να δημιουργούμε,

τραγουδάκια όμορφα μόνο ρε παιδιά

πρέπει να προσπαθούμε,

να γράφουμε ενοώ.....

μ αυτα εδω που πάν χαμένα,

τα βλέπω μήνες τώρα κι άπορώ,

αν τα χετε καλογραμένα...

δηλαδή,

μήπως και τά χει κάποιος τραγουδοποιος,

που παίζει το μπαγλαμά αδιάφορος,

κι απ το ραδιόφωνο

 μας γίνεται γνωστός,

Εαν τα δώσατε.....οκ

συγνώμη που σας αφήνω τώρα

φίλοι μου,

ξέχασα το θερμουσιφουνο ανοιχτο

και το νερο άρχισε να καίει.....

συνεχίστε την καλή ,ποιητική διάθεση,

να σας παρακολουθώ,

κι άμα περνάω άσχημα γενικά,

να έρχομαι λιγάκι κι απο δώ.

φίλοι μου είστε ,αφου είστε ποιητές,

κι ας μην σας γνωρίζω απο κοντά,

πυροτεχνουργοί ,τεχνίτες Αρχοντες,

της καρδίας μας θερμαστές.....

έφυγα ,

FILIOSH

Εντάξει ρε drumsGerm57, αλλά γιατί κι εσύ δε μας γράφεις κάτι. Να ξελιπλώσεις το ποιητικό σου ταλέντο να πούμε;;;

Σκέψου λίγο και όλο και κάτι θα σου 'ρθει.

Αντε γιατί μόνο εγώ και λίγα άτομα ακόμα γράφουμε και στερήθηκα της εμπνεύσεως!!!!

Ευχαριστούμε ρε FILIOSH για τα λόγια σου. Μας αρέσει να γράφουμε ποιήματα και να γεμίζουμε τις σελίδες του topic. Eυτυχώς είναι εύκολο και με λίγη προσπάθεια όλα γίνονται.

Α, να σου πω σε μερικά ποιήματα η πηγή έμπνευσής μου έρχεται απο....αλλού, αλλά τώρα το αποφάσισα να γίνω ποιητής και γράφω ολόδικά μου ποιήματα.

Για το φίλο dreicon μην το ψάχνεις, πάνε ρώτα τον που βρίσκει τόση έμπνευση.

Τελειόνοντας θα ήθελα να πω ότι φίλε είσαι ελεύθερος να γράψεις τα ποιηματά σου κι αν ποτέ αισθανθείς έμπνευση ή ανάγκη να πεις τι σε κατατρέχει, η στήλη, θα σου φτιάξει το κέφι.