Πάνω σε ένα πλοίο βρίσκονται όλοι οι μεγάλοι μουσικοί. Μπαχ, Μπετόβεν,
Μότσαρτ, Καρβέλας κτλ.
Το πλοίο έπλεε κάπου στην Μεσόγειο και οι επιβάτες του απολάμβαναν την
κρουαζιέρα. Ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά ο μεγάλος πειρατής
Κοκκινογένης και συλλαμβάνει το πλοίο με τους επιβάτες του. Αφού μάζεψε
όλα τα λάφυρα ζήτησε να οδηγήσουν τους μουσικούς στην καμπίνα του.
- Εδώ, τους λέει, πρέπει να κάνετε όλοι από κάτι χρήσιμο για να
επιζήσετε. Στους τεμπέληδες κόβω το κεφάλι.
- Αρνούμαι να κάνω οτιδήποτε μου πεις. Θέλω να δω τον δικηγόρο μου,
απάντησε αμέσως ο δικός μας μεγάλος μουσικός.
- Ανταρσίες και αρνήσεις δεν ανέχομαι εδώ, του λέει ο Κοκκινογένης και
κάνει μία τσακ με το σπαθί του και του παίρνει το κεφάλι. Μετά λέει στον
ναύτη δίπλα του:
- Πάρε αυτόν, και δείχνει τον Μπαχ, και πήγαινε τον στην κουζίνα να
καθαρίζει πατάτες.
- Κύριε πειρατή, απαντά ο Μπαχ, δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Εγώ είμαι ο
μεγάλος μουσικός Μπαχ και τα χέρια μου τα έχω για να γράφω νότες!
- Δεν μπορείς; Τότε κι εγώ δεν μπορώ να σε ταΐζω τζάμπα. Και κάνει μια
τσακ με το σπαθί του ο Κοκκινογένης και παίρνει το κεφάλι του δύστυχου
του Μπαχ. Μετά λέει στον Μπετόβεν:
- Εσύ! Πάρε σκούπα και κουβά και γρήγορα να πλύνεις το κατάστρωμα!
- Κύριε, απαντά ο Μπετόβεν, Αυτό δεν μπορώ να το κάνω. Είμαι ο Μπετόβεν
και έχω διευθύνει τις καλύτερες ορχήστρες του κόσμου. Δεν μπορώ να πλένω
καταστρώματα!
- Δεν μπορείς; Εγώ μπορώ να σου κόψω όμως το κεφάλι, λέει ο
Κοκκινογένης και τσακ με το σπαθί, πάει και ο Μπετόβεν. Μετά απευθύνεται
στον
Μότσαρτ:
- Εσύ νεαρέ! Γρήγορα στο κατάρτι να βοηθήσεις στο άπλωμα των πανιών!
- Αυτό είναι αδύνατον, λέει ο
Μότσαρτ. Μόνο σε πιάνο έχουν εργαστεί τα
χέρια μου. Γιατί εγώ είμαι ο πασίγνωστος
Μότσαρτ!
- Κι εγώ σου κόβω το κεφάλι γιατί είμαι ο Κοκκινογένης.
Έτσι πάει και ο
Μότσαρτ. Με τον ίδιο τρόπο πέθαναν και οι υπόλοιποι
μεγάλοι μουσικοί που επέβαιναν στο κρουαζιερόπλοιο...
Ποιο είναι το συμπέρασμα της ιστορίας;
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. .
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
Η πειρατεία σκοτώνει την μουσική.
