Iron Maiden ή Metallica;

Το μέλος freakhood στις 16-05-2008 στις 03:14 έγραψε...

Αμ εκεί είναι η ουσία της υπόθεσης μάγκα μου. Μήπως θα έπρεπε να σκεφτείς πως ένα συγκρότημα που θέλει να δηλώνει συνειδητοποιημένο (όπως οι maiden και οι λεφτάλικα έχουν δηλώσει κατά καιρούς..) και να ονομάζονται καλλιτέχνες, θα πρέπει να εννοούν και αυτά που γράφουν στους στίχους στους? Δεν είναι μόνο οι νότες λοιπόν φίλε μου. Είναι και οι στίχοι οι οποίοι για μένα είναι εξίσου το ίδιο σημαντικοί. Τωρα, αν εσυ πιστεύεις πως οι στίχοι υπάρχουν απλά και μόνο για να συμπληρώσουν την μελωδία, εδώ διαφωνούμε. Όπως είχε πει και ο μέγας Paul Di Anno (ο πρώτος τραγουδιστής των maiden) "έχω σιχαθεί τον λαό μας, την θάτσερ και την βασίλισσα. Εμείς αυτά εκφράζουμε κατα κύριο λόγο στους στίχους μας. Όχι, δεν είμαστε Punk. Metal είμαστε. Μη μας μπερδεύετε" (που να ήξερε ο κακομοίρης Paul Di Anno ποιά ήταν η σκληρή πραγματικότητα στο γκρουπ...ήταν ρομαντικός βλέπετε..)

Παρόλα αυτά υπάρχουν κομμάτια που΄θεωρώ αριστουργηματικά και με τον Dickinson, όπως το "the prisoner" πχ. (αλήθεια, γνωρίζει κανείς από που είναι "κλεμμένη" η εισαγωγή του κομματιού αυτού?)

O ίδιος ο Dickinson όταν πρωτοπήγε στους maiden, είχε δηλώσει κάργα αντισυμβατικός. Συγκεκριμένα τότε, θυμαμαι που είχε δηλώσει πως μικρότερος, είχε κατουρήσει στο ποτήρι του διευθυντή του! Μαθητικές αμφισβητήσεις! (απόδοση από το περιοδικό ποπ & ροκ εκείνης της περιόδου). Αυτό με έκανε να τον συμπαθήσω παρόλο που ο Di Anno ήταν και είναι σαφώς πιο συνειδητοποιημένο και ψαγμένο άτομο (και γι'αυτό εξάλλου έφαγε πόδι νωρίς...)

Η συνέχεια απέδειξε πως οι Maiden μονο συνειδητοποιημένα άτομα δεν ήταν (τουλάχιστον για αυτά που δήλωναν..η εποχή των 80's ευνοοούσε τους αμφισβιτίες βλέπετε...και οι maiden αποδείχτηκαν μούφα αμφισβιτίες...τελικά ήταν για τα μάτια του κόσμου...)

Το στυλακι άλλαξε στην πορεία. Εύλογο ήταν. Και αρκετά χρόνια αργότερα σκέφτηκα πόσο ηλίθιος ήμουν, και πόσο έξω είχα πέσει για τους Maiden και ειδικά για τον Dickinson που τελικά αποδείχθηκε σούπερ σωβινιστής. Όποιος είχε βρεθεί στο γήπεδο του Ατρομήτου εκείνη την μερα πριν 7 ή 8 χρονάκια (άν θυμάμαι καλά), σίγουρα έχει καταλάβει τι εννοώ.Συνέβει κάτι τότε. Ενα συμβάν που με έκανε να καταλάβω πολλά...

Έπρεπε να το είχα τσακώσει το νόημα από την εποχή του: 2 Minutes to midnight και του aces high. Τότε δεν γνώριζα πολύ καλά αγγλικά όμως. Τέσπα. Ούτε με είχε προβληματίσει ο Γιάννης Μαλαθρώνας (ποπ & ποκ μέσα δεκαετίας 80) που έιχε γράψει τότε: "προσοχή! αυτοί εδώ οι τύποι δεν είναι μόνο ύπουλοι. Είναι και επικίνδυνοι" (στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα..)

Το τελευταίο live που έτυχε να τους δω (για λιγο ευτυχώς), ήταν αυτό του άγιου κοσμά όπου επιβεβαιώθηκα και σημειολογικά. Μιλάμε για τσίρκουλα!

Τωρα για τους λεφτάλικα τι να πρωτοπούμε? Ασε καλύτερα. Ας έχω να θυμαμαι το kill em all και τις συγκινήσεις εκείνης της εποχής. Ηταν φοβεροί. Στίχοι, μουσική (και κυρίως α-υ-θ-ε-ν-τ-ι-κ-ό-τη-τ-α). Ας τους θυμάμαι μόνο τότε διοτι πραγματικά στεναχωριέμαι όταν βλεπω τετοια κατάντια...

Το μέλος RoCkLiViN2 στις 16-05-2008 στις 13:23 έγραψε...

Θελω να θυμισω, οτι η πλειοψηφια της νεολεας απο τοτε μεχρι και σημερα, ειναι απο τη φυση της επαναστατικη. Να θυμισω, σε οσους ειναι σε Πανεπιστημια και ΤΕΙ, τι γινεται μεσα στις σχολες και ποσοι φοιτητες βγαινουν στους δρομους για να υπερασπιστουν τα δικια τους. Αυτο γινοταν παντα...Και μολις τελειωσουν τη σχολη, τα αγορια πανε φανταροι, οι κοπελες βρισκουν δουλεια και αρχιζουν και σκεφτονται το γαμο. Και μολις παντρευτεις και κανεις παιδια αρχιζεις μια αναγκαστικα συμβατικη ζωη, που το μονο που σε ενδιαφερει ειναι η οικογενεια σου, η δουλεια σου και ποτε θα κανεις διακοπες.