Iron Maiden ή Metallica;

Είχα βγει χθες με μια κοπέλα που είχε πόρωση με τον Hetfield (και σαν τραγουδιστή και σαν άντρα) ...Χμμ... αφού αρέσει αυτό το πράγμα στις γυναίκες... τοτε όλοι έχουμε ελπίδες!!! χαχα! (να κάνουμε και λίγο πλάκα!)

(πέρα από τη πλάκα να και μια καλή φωτό!)

(το Hetfield περιμένατε??? χαχαχα!)

Metallica ALL THE WAY!!!!

Rotting Christ . . . THE GREEK WAY!!!!

r paidia..mn sugrinete diaforetika pragmata!!

kamia epafh t ena sugrothma m t allo...t mono pou sundeei afta t duo sugrothmata einai oti k t duo einai apistefta eborika!xwris pare3igish...exoun teleio pai3imo k oi duo bades alla exoun katadisei toso eborikoi..

Το CNN την Κυριακή είχε μια ωρα αφιερωμα στους maiden! Κατα τα αλλα το metal είναι πολυ αντιεμπορικό είδος. Χαχα! Δεν σχολιαζω παραπάνω το συγκεκριμενο ζητημα όσον αφορα το CNN. Εξάλλου εχω δηλωσει την αρνητική αποψη μου και για τους δυο γελοιους και ξεφτιλισμένους πλέον. Εννοω τους λεφτάλικα και τους maiden.

υγ: Κριμα, διοτι στα 80's άλλα έδειχαν και άλλα δήλωναν αλλά έτσι είναι το marketing της μουσικής βιομηχανίας. Κριμα γιατι το Kill em all και το killers ήταν αξιόλογα (και όχι μόνο). Απλά κρίμα. Είχε δικιο ο jello biafra και οι dead kennedys (τότε).

Δεν νομιζεις οτι μιλας βαρια για δυο τετοιες μπαντες? "Ξεφτιλισμενους"?? Ε μν τα ισοπεδονουμε ολα !!!

Διαβάζεις αυτά που γράφω, ή στέκεσαι μόνο στους χαρακτηρισμούς? Έχω πάρει συνέντευξη από τον Steve Harris κατά την δεκαετία του '90 και έχω βρεθεί στην πρώτη συναυλία των λεφτάλικα στην Ελλάδα ως guest (το 1993) όπως και στην πρώτη αντίστοιχη των maiden. Αυτά δεν τα γράφω για να σου αποδείξω πόσο ψαγμένος είμαι (που δεν είμαι), αλλά για να σου δώσω να καταλάβεις ότι δεν ξύπνησα μια μέρα έτσι ξαφνικά και είπα: αχ, οι maiden είναι καραγκιόζηδες. Όπως βλεπεις εξάλλου, μιλάω και με επιχειρήματα.

Δεν ειπα οτι εχεις αδικο...συμφωνω με τα περι marketing και τα σχετικα..εγω σταθηκα απλα στους χαρακτιρισμους "γελοιους¨και "ξεφτιλισμενους"!

Ρε παιδιά οκ... Και οι metalica έχουν γίνει λεφτάλικα και οι maiden είναι πάνω απ όλα businessmen αλλα δεν εξακολουθούν να είναι καλοί μουσικοί?? Το τελευταίο τους CD δεν σ'άρεσε freakhood??? Αν το δούμε καθαρά μουσικά οι συνθέσεις είναι νομίζω χαρακτηριστικές του επιπέδου των maiden... Μπορούμε να λέμε οτι θέλουμε περι ξεπουλήματος των καλλιτεχνών και για ζάμπλουτα συγκροτήματα, δεν υπάρχει κάποιο σημείο όμως που μπορούμε να αρχίσουμε να κρίνουμε μόνο τη μουσική???

Μεταξύ μας, οι maiden πότε ήταν αναρχικοί και υπεράνω χρημάτων??? Λένε τίποτα τέτοιο οι στίχοι τους?? Τη ζωή και το θάνατο και το ταξίδι στο χρόνο δεν εψάχναν??? Πάντα στο σταριλίκι πρώτοι ήταν... Και αυτο είναι κάτι που τους δίνει ένα χαρακτήρα ενος συγκροτήματος που είναι κοντά στο κοινό του...

Πως ετυχε κ πηρες συνεντευξη απο το Harris??

Πόσο ήσουν?? 3?

Deathnick αν θες να ειρωνεύεσαι, είναι δικαίωμα σου. Όμως εδώ υποτίθεται πως κάνουμε κάποιου είδους σοβαρή κουβέντα.  

Βruce_Dickie13 σου απαντώ. Ήταν όταν οι maiden είχαν τον Βailey στα φωνητικά. Η συζήτηση έγινε σε γνωστό ξενοδοχείο της πλατείας συντάγματος. Τοτε ημουν παραγωγός σε Αθηναικό ραδιοφωνικό σταθμό. Αυτά που είπε ο Harris με απογοήτεψαν πλήρως. Αυτός ο ανθρωπος νοιάζεται μοναχα για τους maiden και το ποδοσφαιρο. Τιποτ'αλλο. Ζωο δηλαδη. Μια απο τις χειροτερες συνεντευξεις που εχω παρει.

Janick σου απαντώ στο προπροηγούμενο Post σου. Πήγαινε και τσέκαρε τι δηλωσεις έχουν κανει κατά καιρούς οι maiden (ειδικά την δεκαετία του '80). Θα κουφαθείς. Αλλά τότε είμασταν  μικροί και τρωγαμε την παραμυθα στην μαπα. Μουσικά, αν μπορούσες να βρεθείς στην πρώτη συναυλία που είχαν δώσει οι maiden στην Ελλάδα, θα καταλάβαινες την διαφορά. Τότε ήταν αυθεντικοί (πάνω στην παρακμή τους..)

Για τα υπόλοιπα και για να μην επαναλαμβάνομαι, πηγαινε στις προηγούμενες σελίδες αυτου του topic και θα διαπιστωσεις πως έχω γραψει αρκετά και για τους λεφτάλικα...

freakhood πιστευω οτι υπερβαλλεις γενικα. Οσον αφορα την ερωτηση θεωρω οτι δεν υφισταται τετοιο διλημμα. Απλως και τα δυο συγκροτηματα εχουν προσφερει πολλα και εχουν μεγαλη σημασια για τη ροκ σκηνη καθως θεωρουνται απο τα πλεον καταξιωμενα παγκοσμιως. Απο δω και περα παιρνουν σειρα οι προσωπικες προτιμησεις του καθενος...

Δεν μπορούμε να μπούμε εύκολα σε μία συζήτηση περί "ταλέντου". Θα αρκεστώ σε κάποιες προσωπικές παρατηρήσεις.

Οι Metallica είχαν μία μεγάλη εξελικτική πορεία, που αφορά όλα τα στοιχεία του χαρακτήρα της μουσικής τους, ήχος, μουσικά στοιχεία, στίχος, φωνητικές και σολιστικές ικανότητες. Ξεκίνησαν από έναν δίσκο με μέτριες μουσικές δυνατότητες και πολύ ορμή και δύναμη και έφτασαν στο κορύφωμα της Metal καριέρας τους στον And justice for all. Για να μην παρεξηγηθώ, ο ομώνυμος δίσκος ήταν η μεταβατική πορεία από το κλασικό πλέον ηχόχρωμά τους στο πιο industrial και συμβατικό στυλ που ακολούθησε. Εκείνο που διακρίνει το συγκρότημα, πέρα από το ομογενές σύνολο, είναι η διαπεραστική φωνή του Ηetfield, και οι δυνατές στιχουργικές του ικανότητες (ασχολήθηκε με μεγάλο φάσμα κοινωνικών-πολιτικών θέσεων σε πολύ καλό επίπεδο). Η κλασική αρμονία σπανίζει στα κομμάτια τους, τη συναντάμε κυρίως στις μπαλάντες, και όπου χρησιμοποιήθηκε ήταν περισσότερο από επιτυχής. Οντράμερ τους, χωρίς να διαθέτει τις ξεχωριστές παικτικές δυνατότητες, είχε την ικανότητα να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, χρησιμοποιώντας με συμπαθητικό τρόπο μη συμβατικά ρυθμικά σχήματα, και αυτό τον κάνει περιέργως ξεχωριστό.

Οι Iron Maiden ξεκίνησαν με μία περίεργη μίξη από Punk και αγγλικής Metal για να αλλάξουν απότομα στυλ στο The Number of the Beast. Χαρακτηρίζονται από μεγάλη αστάθεια στα μέλη του συγκροτήματος καθόλη τη διάρκεια της πορείας τους, ενώ η εξελικτική τους πορεία είναι αμφιλεγόμενη. Προσωπικά, δυσκολεύομαι να βάλω σε χρονολογική σειρά τους δίσκους τους, παριστάμενος ότι δεν τη γνωρίζω, μιας και το στυλ των τραγουδιών είναι σαν να παίχτηκαν σε ένα δίσκο συνολικά, εκτός από τους πρώτους με Paul Diano και κάποιους τελευταίους. Βασίζονται στο μεγαλύτερο μέρος τους στην κλασική αρμονία με πολλαπλές μικροτμηματικές μελωδίες. Το μπάσο είναι υπερβολικά δυνατά και δυναμικά σε σχέση με τα υπόλοιπα όργανα σε μεγάλο μέρος του δίσκου, ενώ σε πολλές καταστάσεις ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα. Στιχουργικά, εμπνέονται κυρίως από το επικό στυλ (περιγραφές παρελθοντικών μύθων/γεγονότων) χωρίς να παραλείπουν σε μερικές περιπτώσεις και κοινωνικές αναφορές.

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τον freakhood σχετικά με την επιρροή του σταρ σύστεμ στο μουσικό στερέωμα και την "αναγκαστική" έκπτωση (λόγω υπερκόπωση, αποξένωσης από την καθημερινή πραγματικότητα κλπ.) των μουσικών δημιουργιών. Μεγάλωσα με τα ακούσματα και των δύο, έχοντας σαφέστερη προτίμηση στα ακούσματα των πρώτων, χωρίς να αποκλείω τους 2ους. Το σημαντικό δεν είναι η σύγκριση μεταξύ τους, αλλά η αναγνώριση της προσφοράς τους συνολικά στη μουσική εξέλιξη και πιο συγκεκριμένα του Metal ακούσματος.

Ναι αλλα το οτι το νοιαζει μοναχα το ποδοσφαιρο και οι Maiden τον κανει ζωο?? κι εμενα προσωπικα αυτα τα 2 με εδιαφερουν...δηλαδη ειμαι κ εγω ζώο????

Θες να με βοηθήσεις λίγο με αυτο?? Δεν έχω την πολυτέλεια να ψάχνω ακριβώς αυτη τη στιγμή...

Αλλήθεια ο Harris είναι τόσο μαλάκας??? Αν δεν ήταν αυτος δεν θα έπαιζα μπάσο τώρα, πάντως...

Αν δεν ηταν αυτος εγω θα ακουγα ακομα EMINEM!!!!

Γκούχ... Μην εκδηλώνεσαι εσύ...

Πολύ μπλά μπλά, και συνεντέυξεις και κακό για το τι λέγανε, τι λένε και τι ίσως πούνε. Άφησε τα αυτά και πες μας αν σου αρέσουν οι νότες τους. Αυτή είναι η ουσία. Ποτέ μου δεν τρελενόμουν για κανέναν απ τους 2. Πάντως όποιον καλλιτέχνη ακούσω, δώ κλ κλπ θα τον κρίνω για το έργο του και μόνο. Τα άλλα είναι ιστορίες.

Αμ εκεί είναι η ουσία της υπόθεσης μάγκα μου. Μήπως θα έπρεπε να σκεφτείς πως ένα συγκρότημα που θέλει να δηλώνει συνειδητοποιημένο (όπως οι maiden και οι λεφτάλικα έχουν δηλώσει κατά καιρούς..) και να ονομάζονται καλλιτέχνες, θα πρέπει να εννοούν και αυτά που γράφουν στους στίχους στους? Δεν είναι μόνο οι νότες λοιπόν φίλε μου. Είναι και οι στίχοι οι οποίοι για μένα είναι εξίσου το ίδιο σημαντικοί. Τωρα, αν εσυ πιστεύεις πως οι στίχοι υπάρχουν απλά και μόνο για να συμπληρώσουν την μελωδία, εδώ διαφωνούμε. Όπως είχε πει και ο μέγας Paul Di Anno (ο πρώτος τραγουδιστής των maiden) "έχω σιχαθεί τον λαό μας, την θάτσερ και την βασίλισσα. Εμείς αυτά εκφράζουμε κατα κύριο λόγο στους στίχους μας. Όχι, δεν είμαστε Punk. Metal είμαστε. Μη μας μπερδεύετε" (που να ήξερε ο κακομοίρης Paul Di Anno ποιά ήταν η σκληρή πραγματικότητα στο γκρουπ...ήταν ρομαντικός βλέπετε..)

Παρόλα αυτά υπάρχουν κομμάτια που΄θεωρώ αριστουργηματικά και με τον Dickinson, όπως το "the prisoner" πχ. (αλήθεια, γνωρίζει κανείς από που είναι "κλεμμένη" η εισαγωγή του κομματιού αυτού?)

O ίδιος ο Dickinson όταν πρωτοπήγε στους maiden, είχε δηλώσει κάργα αντισυμβατικός. Συγκεκριμένα τότε, θυμαμαι που είχε δηλώσει πως μικρότερος, είχε κατουρήσει στο ποτήρι του διευθυντή του! Μαθητικές αμφισβητήσεις! (απόδοση από το περιοδικό ποπ & ροκ εκείνης της περιόδου). Αυτό με έκανε να τον συμπαθήσω παρόλο που ο Di Anno ήταν και είναι σαφώς πιο συνειδητοποιημένο και ψαγμένο άτομο (και γι'αυτό εξάλλου έφαγε πόδι νωρίς...)

Η συνέχεια απέδειξε πως οι Maiden μονο συνειδητοποιημένα άτομα δεν ήταν (τουλάχιστον για αυτά που δήλωναν..η εποχή των 80's ευνοοούσε τους αμφισβιτίες βλέπετε...και οι maiden αποδείχτηκαν μούφα αμφισβιτίες...τελικά ήταν για τα μάτια του κόσμου...)

Το στυλακι άλλαξε στην πορεία. Εύλογο ήταν. Και αρκετά χρόνια αργότερα σκέφτηκα πόσο ηλίθιος ήμουν, και πόσο έξω είχα πέσει για τους Maiden και ειδικά για τον Dickinson που τελικά αποδείχθηκε σούπερ σωβινιστής. Όποιος είχε βρεθεί στο γήπεδο του Ατρομήτου εκείνη την μερα πριν 7 ή 8 χρονάκια (άν θυμάμαι καλά), σίγουρα έχει καταλάβει τι εννοώ.Συνέβει κάτι τότε. Ενα συμβάν που με έκανε να καταλάβω πολλά...

Έπρεπε να το είχα τσακώσει το νόημα από την εποχή του: 2 Minutes to midnight και του aces high. Τότε δεν γνώριζα πολύ καλά αγγλικά όμως. Τέσπα. Ούτε με είχε προβληματίσει ο Γιάννης Μαλαθρώνας (ποπ & ποκ μέσα δεκαετίας 80) που έιχε γράψει τότε: "προσοχή! αυτοί εδώ οι τύποι δεν είναι μόνο ύπουλοι. Είναι και επικίνδυνοι" (στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα..)

Το τελευταίο live που έτυχε να τους δω (για λιγο ευτυχώς), ήταν αυτό του άγιου κοσμά όπου επιβεβαιώθηκα και σημειολογικά. Μιλάμε για τσίρκουλα!

Τωρα για τους λεφτάλικα τι να πρωτοπούμε? Ασε καλύτερα. Ας έχω να θυμαμαι το kill em all και τις συγκινήσεις εκείνης της εποχής. Ηταν φοβεροί. Στίχοι, μουσική (και κυρίως α-υ-θ-ε-ν-τ-ι-κ-ό-τη-τ-α). Ας τους θυμάμαι μόνο τότε διοτι πραγματικά στεναχωριέμαι όταν βλεπω τετοια κατάντια...