Ερώτηση για το κούρδισμα της κιθάρας

Το μέλος Brokenchord στις 02-04-2007 στις 21:02 έγραψε...


Πριν από περίπου τρία χρόνια όταν πρωτοέπιασα την κιθάρα και κουρδίζοντας την για πρώτη φορά άρχισε να με απασχολεί η επανάληπτηκότητα των νοτών πάνω στο όργανο. Στο ότι για παράδειγμα την ίδια ακριβώς νότα μπορείς να την παίξεις σε τρία, περισσότερα η και λιγότερα από τρία διαφορετικά σημεία της ταστιέρας ως ανοιχτή, η ακόμα και σε άλλη χορδή. Και όταν αναφέρομαι στην ίδια νότα εννοώ ίδια οκτάβα ίδια τονικότητα ίδια συχνότητα. Αυτό που ίσως να τις διαφοροποιεί λίγο στον ήχο είναι η διαφορετική χροιά της κάθε χορδής. Που οφείλετε σε πάρα πολλούς παράγοντες όπως για παράδειγμα στο ότι όλες οι χορδές δεν βρίσκονται στην ίδια θέση πάνω από το ηχείο η ακόμα και στο διαφορετικό πάχος και υλικά τους. Αυτή είναι και η μαγεία τον έγχορδων οργάνων με τάστα. Αυτό είναι το φαινόμενο που καθιστά την κιθάρα τόσο ενδιαφέρουσα σαν όργανο. Γιατί έτσι μπορείς να παίξεις κλίμακες και κατά μήκος και κατά ύψος. Με αυτόν τον τρόπο έχεις την δυνατότητα να παίξεις χωρίς να κουνάς το χέρι σου μπρος πείσω. Αλλά όχι πάντα !! κάποιες νότες είναι μοναδικές για την οκτάβα τους. Είτε πολύ ψηλές είτε πολύ χαμηλές !!
Με όλα τα παραπάνω τα μπαρέ, τα γλισάντο, τα βιμπράτο σε ανοιχτές χορδές και οι τεχνητές αρμονικές αποκτούν ζωή και δίνουν άλλον αέρα στην τεχνική του παιξίματος. Άλλα πράγματα σου έρχονται να κάνεις στην κιθάρα και άλλα στο πιάνο!!!!

Λοιπόν και επειδή σας κούρασα ιδού ένα σχέδιο το οποίο θα σας κουράσει ακόμη περισσότερο.
Στο πλάι φαίνονται οι νότες των ανοιχτών χορδών ενώ από πάνω η αρίθμηση των τάστων. Κάθε χρώμα αντιπροσωπεύει και μία νότα. Το ίδιο χρώμα αντιπροσωπεύει και ίδια νότα. Προσοχή ώμος μόνο αν και εφόσον ανήκει στο ίδιο κομμάτι. Ίδιο χρώμα δύο νοτών αλλά από διαφορετικά κομμάτια είναι η ίδια νότα αλλά σε διαφορετική οκτάβα!!! ¨Ενώ αν έχουν και το ίδιο χρώμα και βρίσκονται και στο ίδιο κομμάτι τότε είναι πανομοιότυπες !!!. Αναγκάστηκα να σπάσω σε κομμάτια την ταστιέρα για να χωρίσω τις οκτάβες γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να μπλέξω και με διαφορετικούς τόνους του κάθε χρώματος πράγμα που δεν θα ήταν ξεκάθαρο και επομένως δυσδιάκριτο. Έτσι ξεκίνησα με σκούρα χρώματα και πηγαίνοντας σε όλο και ποιο φωτεινά και έντονα συμβόλισα την αλλαγή της συχνότητας που από χαμηλές αυξάνετε σε υψηλές καθώς ο ήχος οξύνετε. (Δεν σας έχει τύχει ακούγοντας μουσική να αρχίζετε να βλέπετε χρώματα να χοροπηδάνε γύρο σας!!!)