Με μένα, πάντως, συμβαίνει το εξής : Δεν μού αρέσεουν ιδιαίτερα οι Sex Pistols, αλλά .... στην κυριολεξία ΛΑΤΡΕΥΩ τα συγκροτήματα της ίδιας εποχής, τα οποία, καλώς ή κακώς, κατατάσσονται στον χώρο του πανκ : Iggy Pop, Stranglers, Clash, Siouxsie And The Bahnsees, Jam κλπ [όταν βλέπω τη Σούζι να χορεύει στο βίντεο του Hong Kong Garden, νομίζω ότι βλέπω το πιο ερωτεύσιμο και πιο γοητευτικό πλάσμα που έχω δει ποτέ μου .......] .....
Για τους Sex Pistols, όμως, οφείλω να αναγνωρίσω ότι ανανέωσαν τη ροκ μουσική .... μέχρις εκεί που δεν πήγαινε άλλο !!! Κι αυτό το πέτυχαν βγάζοντας σχεδόν δύο δίσκους μόνο !!!! Εκεί που η ροκ μουσική είχε κουραστεί και κορεστεί, οι Sex Pistols έφεραν στο προσκήνιο τα βασικά χαρακτηριστικά του ροκ : Απλότητα, συναισθηματική φόρτιση, ειλικρίνεια, αμεσότητα, ευθύτητα ..... Τι κι αν δεν ήξεραν σχεδόν καθόλου μουσική .... Τι κι αν προέρχονταν από το "λούμπεν προλεταριάτο" της Αγγλίας ... Όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά - όχι μόνο της μουσικής τους αλλά και της ίδιας της στάσης ζωής τους - ήταν ΥΠΕΡΑΡΚΕΤΑ για να αλλάξουν ριζικά το σκηνικό. Από κει και πέρα, όμως ..... δεν είχαν ούτε τις γνώσεις, ούτε τις δυνατότητες, ούτε το απαραίτητο ΒΑΘΟΣ ως προσωπικότητες για να προχωρήσουν κάαααπως παραπέρα την "τέχνη" τους. Έτσι, στην επόμενη δεκαετία [80ς] κανένα από τα μέλη της μπάντας δεν συνέχισε κάνοντας κάτι σπουδαίο ή σημαντικό στην προσωπική του καριέρα. Όμως .... ο σπόρος που "έριξαν" ήταν αρκετός : Clash και Stranglers συνέχισαν στα 80ς προσφέροντας αριστουργήματα. Από τον ίδιο σπόρο, επίσης, βγήκαν "ζουμεροί" καρποί που έφεραν τα ονόματα Cure, Joy Division, Echo & The Bannymen, Bauhaus, Evis Costello, Sisters Of Mercy, Einsturzende Neubauten και τόσα τόσα άλλα ......
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Όσοι αγαπάμε αληθινά τη ροκ μουσική, ακόμη κι αν δεν μάς αρέσουν οι Sex Pistols, τούς οφείλουμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ .......