Ο δρόμος των Χριστιανών

Το μέλος noizreduction στις 01-05-2008 στις 10:56 έγραψε...

Επειδη αναφερθηκε το θεμα της απομονωσης.

Κατα πασα πιθανοτητα πρεπει να ειναι αναφορα στο μοναχισμο, που αποτελει επιλογη ορισμενων ανθρωπων να αποκοπουν απο τα κοινα και να βυθιστουν σε μια βαθυτερη αναζητηση του Χριστιανισμου μεσα τους.

Καταρχας πρεπει να ειναι γνωστο πως οι πνευματικες μαχες που δινουν οι μοναχοι απεναντι σε σαρκικες και πνευματικες σκεψεις ειναι παρα πολυ μεγαλυτερη απο τη δικη μας μαχη. Γιατι, για οποιον πιστευει προφανως, τα δαιμονια αναζητουν παντα το πιο "καθαρο σπιτι" ( ψυχη δηλαδη ) για να κατοικησουν μεσα. Εξαλλου, ειναι γνωστο πως στο Αγ.Ορος υπαρχουν τα περισσοτερα δαιμονια, τα οποια βρισκονται σε μια συνεχομενη μαχη με τους μοναχους. Προτεινω ανεπιφυλακτα για οποιον ενδιαφερεται να προμηθευτει καποιο απο τα Μεγαλα Γεροντικα, που περιεχει ιστοριες για τη μαχη των μοναχων και τη ζωη τους γενικα.

Ολες οι θρησκειες εχουν ενα "ταγμα" ή μια "ταξη" που ειναι πιο πνευματικη σε σχεση με το μεσο ορο του πιστου. Ο ορθοδοξος μοναχισμος ειναι ακριβως αυτο το πραγμα. Περα απο την προσευχη ( η οποια αποτελει το 1/3 της ημερας ενος μοναχου ), ο μοναχος εκτελει και καποιες εργασιες ( για τη  μονη/εργοχειρο που και αυτο αποτελει το αλλο 1/3 της ημερας του ), ενω πολλοι αφοσιωνονται στη μελετη των αρχαιων κειμενων που εχουν στις μονες ( αναφερομαι αποκλειστικα στο Αγ.Ορος ). Επισης, οι μοναχοι προσευχονται οχι μονο για τους εαυτους τους ( που φροντιζουν να απαξιωνουν καθημερινα, λογω της ταπεινοτητας που πρεπει να εχουν ) αλλα και για ολο τον κοσμο. Και για οσους πιστευουν στην Ορθοδοξη Χριστιανικη πιστη, αυτη η προσευχη εχει μεγαλη σημασια.

Παρολο που οι περισσοτεροι εχουμε τους μοναχους ως αποκομμενους ανθρωπους απο την κοινωνικη ζωη, πρεπει να θυμισω πως σε δυσκολους καιρους ( Τουρκοκρατια, Γερμανικη Κατοχη, κλπ ) οι μοναχοι διατηρησαν τη πιστη και την ελπιδα στο λαο, ενω δεν ειναι λιγες οι περιπτωσεις που μοναχοι στον 20ο αιωνα πραγματοποιησαν θαυματα ( Παϊσιος, Πορφυριος ).

Περα απο ολα αυτα, ο σκοπος ενος Χριστιανου ειναι ενας και μοναδικος.

Να διατηρησει καθαρη τη ψυχη του ( σε μια κοινωνια που ειναι πρακτικα αδυνατον να το καταφερεις ), να αγαπαει το πλησιον του ( πραγμα το οποιο διδασκουν και αλλες θρησκειες και αποτελει μια ουτοπικη κοινωνια εαν το καλοσκεφτουμε ) και να πολεμαει ( πνευματικα ) για τη διατηρηση της πιστης του μεσα του. Πολεμοι που εγιναν με προσχημα τον Χριστιανισμο δεν αποτελουν μερος της ιδεολογιας του. Ουτε και τα βασανιστηρια και οι καταστροφες που διαπραχθηκαν σε διαφορες ιστορικες στιγμες ( ξεκινωντας απο τον Μ.Θεοδοσιο και καταληγοντας στους Ιεροεξεταστες ). Και αυτο πρεπει να γινει κατανοητο, για οποιον ενδιαφερεται πραγματικα να μελετησει τον Χριστιανισμο σαν θρησκεια και οχι την Εκκλησια σαν σωμα.

 

Το μέλος neerie στις 05-05-2008 στις 20:10 έγραψε...

Φίλε μου αν πραγματικά ενδιαφέρεσαι να μάθεις για την πορεία ενός μοναχού, γιατί αποφασίζει να γίνει μοναχός και πως φτάνει σε μια φάση να κάνει αυτά τα περίεργα που λες δεν έχεις παρά να διαβάσεις το βίο (με μαρτυρίες ανθρώπων που τους γνώρισαν) του γέροντα Πορφύριου, γέροντα Παϊσιου, του Εφραίμ του Κατουνακιώτη, του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, απλά για να αναφέρω 3-4.

Ο σκοπός της ζωής είναι η θέωση, να φτάσει όσο πιο κοντά γίνεται στο Θεό. Για το σκοπό αυτό υπάρχουν διάφοροι τρόποι/δρόμοι, είτε ζώντας κάποιος μέσα στον κόσμο, είτε να αφοσιωθεί στο Θεό. Και οι δύο δρόμοι προϋποθέτουν αγάπη και (διάθεση για) θυσία για τον συνάνθρωπο.

Ο άνθρωπος που ζει στον κόσμο μπορεί να φτιάξει οικογένεια, να μεγαλώσει παιδιά πάντα με αγάπη και διάθεση αυτοθυσίας. Ο μοναχός ή ο ερημίτης αφιερώνεται στο Θεό, κόβει το δικό του θέλημα, αυτοπειθαρχείται, αν ζει σε μοναστήρι κάνει υπακοή στο Γέροντα και τους άλλους μοναχούς, προσεύχεται για όλο τον κόσμο και βοηθά όποιους καταφεύγουν εκεί, κάνει διάφορες εργασίες για να προσφέρει στο μοναστήρι και όχι μόνο (αγιογραφία, καλλιέργειες, εργόχειρα, αγαθοεργίες). Αν είναι τώρα ερημίτης τότε προσεύχεται νυχθημερών και κόβει το δικό του θέλημα, κάνει νηστεία, αγρυπνία, προσευχή.

Ο πόλεμος που δέχεται ο χριστιανός οπουδήποτε και  να ζει είναι μεγάλος, και παίρνει άλλη μορφή, αναλόγως. Στον κόσμο έχει τη μορφή της βιοπάλης, της ανέχειας του διπλανού κλπ, ο μοναχός έχει όμως να παλέψει με τον εαυτό του, κι αυτό είναι ακόμα δυσκολότερο αν αναλογιστούμε πόσο δύσκολο είναι να μένει κανείς μόνος του, να περνά χρόνο με τον εαυτό του και μόνο, να κάνει εσωτερικό διάλογο και μόνο, να παλεύει με τα πάθη και τις αδυναμίες του, χωρίς ιδιαίτερη ανθρώπινη συμπαράσταση... Αυτό είναι πολύ πολύ δύσκολο άμα το σκεφτείς, εμείς πολλές φορές δεν αντέχουμε ούτε μια ώρα μόνοι μας!

Όσο για τα υπερφυσικά που γίνονται, αυτά έχουν να κάνουν με το επίπεδο πνευματικότητας στο οποίο φτάνει κανείς με τη βοήθεια του Θεού πάντα, είτε αυτός είναι μοναχός είτε ζει μέσα στον κόσμο. Δεν τα κάνει από μόνος του, ο Θεός τον ευλογεί με αυτό το χάρισμα (το προορατικό χάρισμα, ή το χάρισμα να θεραπεύει π.χ.) ακριβώς διότι προσπάθησε με όλη του την αγάπη και δύναμη να Τον φτάσει κι ο Θεός του δίνει τη χάρη Του.

Καλύτερα όμως να διαβάσεις κάποιο βιβλίο σχετικό, κάποιο βίο όπως σου είπα αν θέλεις, για να δεις το σκοπό της ζωής του χριστιανού.

 

 

 

-----------------

-----------------
να με θυμάσαι όταν ξυπνάς, στην προσευχή σου, σε ότι ωραίο αγαπάς, στην ύπαρξή σου...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : neerie στις 05-05-2008 20:13 ]

Το μέλος xigiorge στις 12-05-2008 στις 19:04 έγραψε...

Σας παρακαλώ να μην διαπληκτίζεστε με θρησκευτικά θέματα αφού ΟΛΟΙ εμπεριέχουν το στοιχείο της πίστης που σε πολλές περιπτώσεις είναι κλονισμένη. Αφήστε αυτούς που πιστεύουν στην πίστη τους και αυτούς που λένε ότι δεν πιστεύουν να διατηρήσουν τα πιστεύω τους. Είναι κρίμα να χαλάτε τις καρδιές για θρησκειολογικές διαμάχες δημιουργώντας μια μιαρότητα που ονομάζεται θρησκευτικός φανατισμός ή αντιθρησκευτισμός.

Στην Χριστιανοσύνη οι διαπληκτισμοί είναι ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΓΑΠΗΣ στην ΑΓΑΠΗ που δίδαξε ο Κύριος Ιησούς Χριστός.

Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε να με δεχθείτε ανάμεσά σας.

Το μέλος jethroomi στις 13-05-2008 στις 02:38 έγραψε...

Ελευθερια, ισοτητα, αδερφοτητα. 1889 μΧ

Η φαντασια στην εξουσια. 1968 μΧ

Ψωμι, Παιδεια, Ελευθερια. 1973 μΧ

Ολα τα αλλα υπαρχουν μονο για να 'θολωνουν τα νερα'

Το μέλος noizreduction στις 08-05-2008 στις 11:06 έγραψε...

Εγω τωρα, γιατι χαρακτηριστηκα ραγιας της πιστης? Επειδη πολυ ευγενικα ειπα "καλο ειναι να μελετησεις απο μονος σου την ιστορια και τη φιλοσοφια του Χριστιανισμου ( στις μαυρες και στις καλες του μερες )";

Συγνωμη, αλλα νομιζω πως δικαιουμαι μια συγνωμη, γιατι ουτε προσεβαλα την αποψη του Spirous, καταδικαζοντας την de facto, ουτε προσεβαλα τον ιδιο τον Spirous και δεν νομιζω πως δικαιουμαι μια τετοια απαντηση ( που τελικα δεν μου εδωσε και ποτε, αλλα μεσα σε αυτο το χαμο, αντε να βρεις ακρη ).

Το θεμα το δημιουργησε ο Spirous, αλλα ο ιδιος φροντισε να αποδειξει πως η δημιουργια του ηταν μονο μια "βιτρινα" για να χλευασει και να υποβιβασει τις αποψεις αυτων που πιστευουν στον Χριστιανισμο.

Εαν καναμε κατι τοσο κακο, τι να πω...Εγω θα συνεχισω να πιστευω ακομα και μετα το χαρακτηρισμο μου ως "ραγια". Ισως αυτο ειναι το πιο σημαντικο στοιχειο του Χριστιανισμου. Οτι ειναι τοσο ισχυρη η φιλοσοφια και η βαση του, που δεν εχει κανεναν αναγκη..Ουτε χλευαστη, ουτε ειρωνα!

Αλλα τη συγνωμη θα την ηθελα... ( οπως και για την εκφραση Παπαδαριο που χρησιμοποιησε ο Spirous, και που αντιστοιχη κουβεντα δεν εχω ξανακουσει  ).

Το μέλος Astron στις 08-05-2008 στις 00:38 έγραψε...

 

Xenia 1972,  το ξεκαθάρισα όσο πιο καλά γινόταν ότι αναφερόμουν σε όλες τις πλευρές. Τώρα στο ερώτημά σου "Περιμενεις να μας προσβαλλουν και να μην μιλαμε?", μάλλον εννοείς..."περιμένεις να μας βρίζουν και να μην βρίζουμε?". Ναι αυτό περιμένω, και εάν είχες διαβάσει τους κανονισμούς θα έπρεπε να το γνωρίζεις.

Ξαναδιαβάζοντας όμως το τόπικ βλέπω ότι στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι όπως τα λες. Τους επιθετικούς και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς τους ξεκίνησες εσύ πάνω πάνω στην 3η σελίδα όταν απαντώντας σε μία άποψη του spirous έγραψες:
"Ετσι λες εσυ, με το λιγο μυαλο που εχεις" (!!!) ενώ σε επόμενο ποστ του γράφεις "το επιπεδο εξυπναδας σου ειναι σε επιπεδο ψαριου" και παρακάω  "έχω καλυτερα πραγματα να κανω απο το να απανταω σε προφανως ανιδεους". Χαρακτήρισες δηλαδή τον συνομιλητή σου άμυαλο βλάκα και ανίδεο επειδή απλά είχε διαφορετική άποψη από εσένα!
Η πολύ άσχημη απάντησή του ήρθε μετά από όλα αυτά.

Για να τελειώνει λοιπόν αυτή η ιστορία: Όποιος θέλει να προσβάλλει με προσωπικούς χαρακτηρισμούς τους συνομιλητές του δεν έχει θέση στο Forum. Υπάρχουν κανονισμοί που όλοι τους αποδεχθήκατε όταν γίνατε μέλη.

 

Το μέλος Orfeus στις 08-05-2008 στις 14:02 έγραψε...

 

Δεν είδα κάπου να προσβάλλεται και να θίγεται η πίστη. Αν έχεις διαφορετική άποψη να παραθέσεις το συγκεκριμένο post.

 

 

Το μέλος xenia1972 στις 14-05-2008 στις 23:41 έγραψε...

Και να πουμε οτι το θεμα δεν ηταν τα σκανδαλα των παπαδων, για μερικους που δεν υπεκφευγουν κιολας.

Το μέλος xenia1972 στις 14-05-2008 στις 23:53 έγραψε...

Ο χρονος μου ειναι πολυτιμοτατος και διαλεγω να τον καταναλωσω σε πολυ λιγα θεματα, κι οχι στον καθενα.

Το μέλος Spirous στις 01-05-2008 στις 00:09 έγραψε...

Θα ήθελα να ρωτήσω τι ξέρετε περί του ποιός πρέπει να είναι ο σκοπός της ζωής ενός χριστιανού: μια ζωή που θα αποσκοπεί στη "θέωση" ή απλά μια ζωή με αγάπη για τον πλησίον του, τη φύση και τον εαυτό του;