...και, για να σοβαρευτούμε, αντιγράφω από το ιστολόγιο του Πάρι Κουτρουμάνου (βγαίνει πρώτο στο γκουγκλ στο "συβαρίτες"):
Σύβαρη: Αποικία των Αχαιών, χτισμένη σε στρατηγική θέση στον Κόλπο του Τάραντα, έγινε συνώνυμο της πολυτέλειας O πληθυσμός της έφτασε στις τριακόσιες χιλιάδες και ο πλούτος της ήταν αμύθητος.
Oι Συβαρίτες φαίνεται ότι ανακάλυψαν από νωρίς το νόημα της ζωής. Όλες οι χειρωνακτικές εργασίες γίνονταν από δούλους και οι πολίτες ξεκουράζονταν σε πολυτελείς επαύλεις. Έτρωγαν εξωτικά εδέσματα, ενώ οι μάγειροι και οι ζαχαροπλάστες που επινοούσαν νέα γλυκά ή φαγητά διατηρούσαν το προνόμιο της ευρεσιτεχνίας για ένα χρόνο. Oι προσκλήσεις για τα γεύματα έφταναν στους παραλήπτες τους ένα χρόνο πριν.
Όμως οι Συβαρίτες είχαν και τη δική τους άποψη για την ηχορύπανση.
Aπαγόρευαν στους ξυλουργούς και στους σιδηρουργούς, η εργασία των οποίων ήταν θορυβώδης, να δουλεύουν μέσα στην πόλη Oι πρωτοτυπίες δε σταμάτησαν εδώ. Kάποιοι δρόμοι πλούσιων συνοικιών ήταν σκεπασμένοι με τέντες για να προστατεύονται από τον ήλιο και τη βροχή. (Επίσης λένε πως είχαν απομακρύνει τους κόκκορες από την πόλη για να μην τους ενοχλούν και τέτοια λοιπά).
Δυστυχώς, το 510 π.X. η Σύβαρις μπήκε σε πόλεμο με το γειτονικό Kρότωνα και η πόλη εξαφανίστηκε από την ιστορία μέσα σε μία μόλις μέρα. Όταν μετά από 65 χρόνια ο Hρόδοτος και οι υπόλοιποι Aθηναίοι ίδρυσαν εκεί τη νέα αποικία των Θουρίων, δε βρήκαν κανένα ίχνος από την πάλαι ποτέ κραταιά Σύβαρη