708 online · 210.848 μέλη
Τις τελευταιες μερες κατα εναν περιεργο τροπο, ειτε στο internet, ειτε στην τηλεοραση, πεφτω πανω σε αυτο το θεμα. Θα ηθελα λοιπον τη γνωμη σας. Τι πιστευετε για το δαιμονισμο ??? Ειναι οντως καταληψη απο δαιμονες, ή ειναι απλα μια ψυχικη διαταραχη ???
Επειδη πιστευω πως και αυτο το θεμα θα βρεθει στο στοχαστρο, θα φροντισω να απαντησω πρωτος κανοντας οσο το δυνατον πιο ξεκαθαρες τις αποψεις μου επι του θεματος.
Και τωρα μπορει το θεμα να γινει πανικος 
Συμωνω μαζι σου. Ομως πως μπορει καποιος ψυχιατρος να διαπιστωσει αν οντως καποιος ειναι δαιμονισμενος τελικα και οχι σχιζοφενης ??? Και επισης θα μπορεσουν ευκολα να συνεργαστουν οι δυο πλευρες, εκκλησια και ψυχιατρικη ?? Οριστε και ενα βιντεο απο εξορκισμο
|
|
Νομίζω ότι έχεις πιάσει το σφυγμό του Έλληνα...
"Ειναι οντως καταληψη απο δαιμονες, ή ειναι απλα μια ψυχικη διαταραχη ???"
Είναι ψυχική διαταραχή και συνήθως σχιζοφρένεια. Για αυτό θεωρώ εγκληματικό να αναγκάζεις έναν άρρωστο άνθρωπο να υπομένει τη διαδικασία του εξορκισμού. Το να πηγαίνεις έναν σχιζοφρενή στον παπά για εξορκισμό είναι σαν να εκθέτεις σε ραδιενέργεια έναν καρκινοπαθή. Δεν ξέρω καν αν είναι νόμιμη αυτή η διαδικασία...
Astron δεν εχεις δικιο σε αυτο. Μπορει οντως ορισμενοι να υποβαλλονται κακως σε εξορκισμο, αλλα τα τελευταια χρονια, η επιστημη και η εκκλησια συνεργαζονται σε αυτον τον τομεα. Οταν παει καποιος στον παπα για εξορκισμο, προτεινει πρωτα την επισκεψη σε καποιον ψυχιατρο. Αν μεσα απο την ψυχιατρικη μελετη, δεν βρεθουν καποια σημαδια που να αποδεικνειουν καποιο ειδος σχιζοφρενιας, τοτε τον στελνουν παλι στον παπα για εξορκισμο τελικα. Αυτο γιινεται τοσο στην καθολικη εκκλησια, οσο και στην ορθοδοξη. Αυτα που σου ειπα, τα ειδα χθες κιολας σε ενα ντοκυμαντερ στο ΣΚΑΙ. Εδειξε καποια περιστατικα, που οντως ηταν δαιμονισμοι και καποια αλλα, που ο ασθενης,αν μπορω να τον πω ετσι, κακως υποβληθικε σε εξορκισμο
|
Ποιοί τον στέλνουν πάλι στον παπά;
Ααα! Λέει ας πούμε ο ψυχίατρος, «τον εξέτασα και η διάγνωσή μου είναι ότι ο ασθενής έχει καταληφθεί από δαιμόνια, συνιστώ λοιπόν παρέμβαση του εξορκιστή…»
Απόλυτα κατανοητό, ευχαριστώ για την διευκρίνηση.
Καληνύχτα σας.
Ρε φιλε, αυτο εγραψα ??? Ειπα οτι συμφωνα με τους ψυχιατρους, υπαρχουν καποια ειδη σχιζοφρενιας, τα οποια εχουν και καποια συμπτωματα. Αν μετα την ψυχιατρικη μελετη, οσο διαρκεσει αυτη, δεν φανει ο ασθενης να πασχει απο καποια μορφη σχιζοφρενιας, τοτε ο ψυχιατρος αποδιδει αυτο που εχει ο ασθενης σε κατι αλλο.Απο κει και περα, αναλαμβανει ο εξορκιστης. Τοσο χαζο σου φανηκε αυτοπου εγραψα και με ειρωνευεσαι ???
Δεν μου φάνηκε χαζό. Επικίνδυνο μου φάνηκε.
Σε ρώτησα, γιατί ήθελα να βεβαιωθώ για αυτό που γράφεις:
Ποιοί τον στέλνουν πάλι στον παπά;
και μου απαντάς:
Οι ψυχιατροι
Σε καληνύχτισα λοιπόν για να είμαι όσο το δυνατόν πιο ευγενικός και συγκρατημένος μπορώ. Μου απαντάς:
|
Να σε ξαναρωτήσω λοιπόν:
Σε τι αποδίδει ο ψυχίατρος αυτό που έχει ο ασθενής και ΠΟΙΟΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ, ώστε από κει και πέρα να αναλάβει ο εξορκιστής….
Να σου ξεκαθαρίσω. Μπορείς να πιστεύεις ότι θέλεις, να «ξεματιάζεσαι» όποτε θέλεις και να «εξορκίζεσαι» όποτε νιώθεις την ανάγκη. Όταν όμως ανακατεύεις στην επιχειρηματολογία σου γιατρούς, με τέτοιο τρόπο, οφείλεις να είσαι συγκεκριμένος.
Αν επιμένεις ότι ψυχίατροι στέλνουν ανθρώπους σε εξορκιστές σε παρακαλώ πολύ να τους κατονομάσεις γιατί κανείς δεν δικαιούται να παίζει με την δημόσια υγεία.
Καταρχην, οτι εγραψα δεν το εβγαλα μεσα απ το κεφαλι μου. Δευτερον εγραψα στον Astron "Αυτα που σου ειπα, τα ειδα χθες κιολας σε ενα ντοκυμαντερ στο ΣΚΑΙ. Εδειξε καποια περιστατικα, που οντως ηταν δαιμονισμοι και καποια αλλα, που ο ασθενης,αν μπορω να τον πω ετσι, κακως υποβληθικε σε εξορκισμο". Οποτε τι μου λες περι επικινδυνοτητας της δημοσιας υγειας ?? Προσπαθησε τουλαχιστον, αφου πιστευεις κατι αλλο απο αυτο που πιστευω εγω, να μην εισαι τοσο επιθετικος και εριστικος. Αν δεις απ την αρχη τι γραω, θα δεις οτι κι εγω αναρωτιεμαι και οτι δεν εχω κατι δεδομενοπανω στο θεμα...
Η σχέση μου με τη γλώσσα βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο. Διάβασα τι έγραψες και προσπάθησα να κατανοήσω τι ήθελες να πεις, γι’ αυτό ζήτησα διευκρινήσεις. Δυστυχώς αυτά που έγραψες δύσκολα ανταποκρίνονται σ’ αυτά που είδες. Αναρωτιέσαι από την μια για το βάσιμο της υπόθεσης και από την άλλη είδες στο ντοκιμαντέρ «όντως» δαιμονισμένους ενώ εκφράζεις και την επιφύλαξη για το ότι κάποιοι «κακώς» υποβλήθηκαν σε εξορκισμό (προφανώς κάποιοι άλλοι υποβλήθηκαν «καλώς»).
Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου τα δαιμόνια και οι διαβόλοι που μπαινοβγαίνουν σε πιστούς και λοιπούς… Για αυτό το θέμα δεν τοποθετήθηκα καθόλου ώστε να νιώσεις επιθετικότητα. Εκείνο που με ενόχλησε ήταν η αναφορά σου σε τέτοιες πρακτικές (αντιδεοντολογικές και αντιεπιστημονικές) ψυχιάτρων. Αν συμφωνήσουμε ότι κανένας επιστήμονας (ψυχίατρος, ψυχολόγος, γιατρός άλλων ειδικοτήτων) δεν στέλνει αρρώστους (ή υγιείς) σε εξορκιστές και κανείς τους δεν κανει διάγνωση για κατάληψη ασθενών από δαιμόνια, τότε μπορείς να συνεχίσεις τους παραπέρα προβληματισμούς σου και τις αναζητήσεις σου χωρίς την παρουσία μου.
Οι επιστημονικοί (ψυχολογικοί) όροι που προσεγγίζουν το θρησκευτικό όρο/φαινόμενο Δαιμονισμός, είναι περίπου αυτοί της παρακάτω σελίδας.
http://www.psychologia.gr/disorders/diasxist%20.htm
Ψάχνοντας παραπέρα στο διαδίκτυο έπεσα επάνω σε ένα ενδιαφέρον επιστημονικό άρθρο της ιστοσελίδας http://www.skepdic.gr/entries/Delta/dpp.htm.
>
Πριν παραθέσω κάποιες απόψεις επιστημόνων σχετικά με την πάθηση Διαταραχής Πολλαπλών Προσωπικοτήτων, θα σας "προκαλέσω" να παίξετε ένα παιχνίδι λέξεων. Όπου βλέπετε τη λέξη ΔΠΠ θα βάζετε δαιμονισμός. Η λέξη "alter" θα είναι το δαιμόνιο, όπως και αντίστοιχοι ασαφείς ψυχολογικοί όροι μπορούν να αντικατάσταθουν από τους αντίστοιχους ασαφείς όρους της θεολογίας και των γραφών (ψυχή, εαυτός κλπ.).
Επιστήμη: "Η διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας (ΔΠΠ) είναι μια ψυχιατρική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μίας τουλάχιστον «άλλης» προσωπικότητας που ελέγχει τη συμπεριφορά.Οι «άλλες» αυτές προσωπικότητες λέγεται ότι προκύπτουν αυθόρμητα και ακούσια, και λειτουργούν λίγο-πολύ ανεξάρτητα μεταξύ τους. Λέγεται ότι στη διαταραχή αυτή, δεν υπάρχει η έννοια της συνείδησης, με βάση την οποία αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας. Ένα άλλο σύμπτωμα της διαταραχής είναι η σοβαρή αμνησία, η οποία δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως κοινή αφηρημάδα."
Θρησκεία: "Εισαγωγικά Δαιμονισμός στην Ορθόδοξη Παράδοση ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο ο άνθρωπος εξουσιάζεται ψυχοσωματικά από πονηρά πνεύματα."
Επιστήμη:" Λέγεται ότι στη διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας, η μνήμη και άλλες πλευρές της συνείδησης χωρίζονται μεταξύ των «alters»(σ.τ.μτφ.: δηλαδή κάθε διαφορετική προσωπικότητα ονομάζεται alter)(*1). Ο αριθμός των «alters» που έχει αναγνωριστεί από τους διάφορους γιατρούς ποικίλει από δεκάδες σε εκατοντάδες. Υπάρχουν ακόμα και αναφορές αρκετών χιλιάδων ταυτοτήτων να κατοικούν μέσα στον ίδιο άνθρωπο(*2) . Οι γιατροί δεν φαίνεται να συμφωνούν για το τι είναι ένας «alter». Ωστόσο, είναι κοινώς αποδεκτό ότι η διαταραχή οφείλεται σε καταπιεσμένες αναμνήσεις παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης . Οι αποδείξεις αυτού του ισχυρισμού έχουν, ωστόσο, αμφισβητηθεί και είναι πολύ λίγες οι αναφορές για την εμφάνιση της διαταραχής σε παιδιά .
"Οι γιατροί δεν φαίνεται να συμφωνούν για το τι είναι ένας «alter»." - Στη θρησκεία επισημαίνεται πως δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους δαίμονες από τους αγγέλους, γιατί οι πρώτοι έχουν την ικανότητα να παίρνουν την μορφή των δεύτερων και να διαβάλλουν τους ανθρώπους. Έτσι, το διαχωρισμό μπορούν να κάνουν μόνο οι έχοντες τη Θεία Εντολή.
Θρησκεία: "Σήμερα φαίνεται πως υπάρχει μια σιωπηρή αποδοχή, ότι μερικές περιπτώσεις ατόμων -που παρουσιάζουν μια περίεργη, παράδοξη και φοβερά διαταραγμένη ψυχική ζωή- είναι φαινόμενα ανεξήγητα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου σε τέτοια άτομα, συνυπάρχουν και άλλα φαινόμενα για τα οποία δεν υπάρχει λογική άποψη. Παρατηρήσεις αναφέρουν τη μετακίνηση πραγμάτων, την παρουσία αυξημένης θερμότητας στον χώρο, την ικανότητα των ατόμων να μιλάνε με φωνές σε γλώσσες που δε διδάχτηκαν ποτέ, την ικανότητά τους να αποκτούν φοβερή δύναμη, ικανότητες τηλεπάθειας κ.λπ., επίσης άλλα φαινόμενα που αφορούν και το χώρο της παραψυχολογίας."
Ακόμα: http://www.imlemesou.org/index.php?option=com_content&task=view&catid=54&id=1458.&Itemid=158
>
Ιστορίες δαιμονισμών, όπου αναφέρει ότι ο Πατέρας που εφάρμοζε τον εξορκισμό, έστελνε τις περισσότερες των περιπτώσεων του ς ασθενείς στο γιατρό, ενώ σε ελάχιστες διέκρινε δαιμονισμό (αφορά στο ανοιχτό πνεύμα του Ιερωμένου που δεν "πουλούσε" πνεύμα).
Επιστήμη: "Ο ψυχολόγος Νίκος Π. Σπανός ισχυρίζεται ότι οι καταπιεσμένες αναμνήσεις παιδικής κακοποίησης και η διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας είναι «κοινωνικές δομές θεσμοθετημένες, εγκαθιδρυμένες, νομιμοποιημένες, και συντηρούνται μέσω της κοινωνικής αλληλεπίδρασης». Εν ολίγοις, ο Σπανός υποστηρίζει ότι οι περισσότερες περιπτώσεις της ΔΠΠ έχουν δημιουργηθεί από γιατρούς με τη συνεργασία των ασθενών τους και της υπόλοιπης κοινωνίας. Οι ειδικοί έχουν δημιουργήσει τόσο την ασθένεια όσο και τη θεραπεία. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ΔΠΠ δεν υφίσταται, αλλά ότι η προέλευση και ανάπτυξή της είναι συχνά, αν όχι πάντα, εξηγήσιμες χωρίς το μοντέλο των ξεχωριστών αλλά διαπερατών εαυτών ή χωρίς τα «alters», γεννημένα από τις στάχτες ενός κατεστραμμένου «αρχικού εαυτού».
Θρησκεία: " Ουδείς αναμάρτητος...", "η βάπτιση μας εξαγνίζει από το προπατορικό αμάρτημα" κλπ.
(Θυμίζω το κοινώς αποδεκτό φιλοσοφικά "άνθρωπος ον πολιτικόν" , όπου η κοινωνική και η ατομική πλευρά του ανθρώπου συνυπάρχουν και συνεχώς αντιμάχονται).
Ακόμα θυμίζω το "αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα" που αφορά τις ανφορές σε παιδική κακοποίηση από ενήλικες. Οι όροι "γονείς" και "τέκνα" μπορούν να ερμηνευτούν είτε με την βιολογική κατάσταση είτε με την αναφορά σε γενεές, ότι δηλαδή κάθε γενιά μεταφέρει τις ψυχικές της ασθένειες στην επόμενη.
Επιστήμη: "(...) ο εαυτός και οι πολλαπλοί εαυτοί του ασθενούς με ΔΠΠ είναι κοινωνικά κατασκευάσματα, που δεν χρειάζονται τόσο μεταφυσική ή βιολογική ερμηνεία όσο κοινωνικο-ψυχολογική. Αυτό δεν σημαίνει ότι η βιολογία μας δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στη διαμόρφωση της εικόνας μας για τους εαυτούς, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας. Σημαίνει, όμως, ότι πριν αρχίσουμε να ανησυχούμε για το πώς θα εξηγήσουμε τον ένα ή τους εκατοντάδες εαυτούς σε ένα σώμα, ή τον έναν εαυτό μέσα σε εκατοντάδες σώματα, θα πρέπει να σκεφτούμε ότι μια φαινομενολογική ανάλυση της συμπεριφοράς που εξετάζει την συμπεριφορά αυτή καθ' αυτή ή που την αποδίδει μόνο στη δομή του εγκεφάλου και τη βιοχημεία, μπορεί να στερείται του πιο σημαντικού στοιχείου της δημιουργίας του εαυτού: της επίγνωσης του κοινωνικού περίγυρου μέσω της οποίας γεννιέται η εικόνα μας για τον εαυτό μας, την ασθένεια, την προσωπικότητα, τη μνήμη κλπ. Παρεμπιπτόντως, όντας κοινωνικό κατασκεύασμα ο εαυτός δεν είναι λιγότερο αληθινός.
(προσέξτε την ασαφέστατη χρήση του "εαυτού", στην αοριστία της οποίας υποκλίνονται οι ίδιοι). Με άλλα λόγια, σύμφωνα με την επιστήμη, εαυτός είναι ένα πολύπλοκο σύστημα εμπειριο-βιολογικό, ενώ σε κάθε σχεδόν άτομο δεν υπάρχει μόνο ένας.
Θρησκεία: " Τα δαιμόνια εισβάλλουν στους ανθρώπους με αδύναμο πνεύμα, οι οποίοι και είναι πιο ευπαθείς."
Επιστήμη: "Ο Σπανός έχει ισχυρά επιχειρήματα για τον ισχυρισμό ότι «οι ασθενείς μαθαίνουν να βλέπουν τους εαυτούς τους ως κατόχους πολλαπλών προσωπικοτήτων, να παρουσιάζουν τους εαυτούς τους έτσι και να αναδιοργανώνουν και να επεξεργάζονται τη βιογραφία τους ώστε να την κάνουν σύμφωνη με την αντίληψή τους γύρω από τις πολλαπλές προσωπικότητες». Οι ψυχοθεραπευτές, σύμφωνα με τον Σπανό, «παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη δημιουργία και τη συντήρηση της ΔΠΠ». Σύμφωνα με τον Σπανό, οι περισσότεροι θεραπευτές δεν έχουν συναντήσει ούτε μια περίπτωση ΔΠΠ κι όμως κάποιοι αναφέρουν ότι βλέπουν εκατοντάδες τέτοιες κάθε χρόνο. Θα πρέπει να είναι θλιβερό για όσους προσπαθούν να υπερασπιστούν την ακεραιότητα της ψυχοθεραπείας το γεγονός ότι η διάγνωση του ασθενή εξαρτάται από τις προκαταλήψεις του θεραπευτή. Ωστόσο, ένας ασθενής με ΔΠΠ τυπικά δεν έχει καμιά ανάμνηση σεξουαλικής κακοποίησης πριν αρχίσει τη θεραπεία. Μόνο μετά την ενθάρρυνση του θεραπευτή προκύπτουν οι αναμνήσεις αυτές. Επιπλέον, ο τυπικός ΔΠΠ ασθενής αρχίζει να εκδηλώνει τους «άλλους» εαυτούς του αφού αρχίσει η θεραπεία ( Piper 1998). Οι θεραπευτές της ΔΠΠ αντιμετωπίζουν αυτές τις κατηγορίες λέγοντας πως οι μέθοδοί τους είναι δοκιμασμένες και ισχύουν, όπως γνωρίζουν από την εμπειρία τους, ενώ οι θεραπευτές που δεν έχουν ποτέ ασχοληθεί με την ΔΠΠ δεν ξέρουν τι θα πρέπει να αναζητήσουν. *
(Με άλλα λόγια ο θεραπευτής υπενθυμίζει στον ασθενή ποιος είναι ο "σωστός" εαυτός και του ζητά να αναγνωρίσει και να διαχωρίσει με ενισχυόμενο "αυτοεξορκσμό" τους υπόλοιπους "εαυτούς"). Την αιτιολόγηση της ισχύος της θεραπείας έχω βάλει σε bold για να δείτε πόσο επιστημονική είναι: "Οι θεραπευτές της ΔΠΠ αντιμετωπίζουν αυτές τις κατηγορίες λέγοντας πως οι μέθοδοί τους είναι δοκιμασμένες και ισχύουν,, όπως γνωρίζουν από την εμπειρία τους, ενώ οι θεραπευτές που δεν έχουν ποτέ ασχοληθεί με την ΔΠΠ δεν ξέρουν τι θα πρέπει να αναζητήσουν.". Το ίδιο ισχυρίζονται και οι ιερείς, λέγοντας πώς εξορκισμό μπορεί να λειτουργήσει μόνο ο έχων το Χρήσμα του Αγίου Πνεύματος. Ποιος έχει δίκιο;
Ακόμα η πρόταση: "Μόνο μετά την ενθάρρυνση του θεραπευτή προκύπτουν οι αναμνήσεις αυτές. Επιπλέον, ο τυπικός ΔΠΠ ασθενής αρχίζει να εκδηλώνει τους «άλλους» εαυτούς του αφού αρχίσει η θεραπεία ( Piper 1998)" θυμίζει έντονα τον "καταναγκασμό" της Χριστιανικής Εξομολογήσεως, όπου ο πιστός προκαλείται να αναγνωρίσει τις "αμαρτωλές" συμπεριφορές, ώστε να φανερώσει τα "μικρο-δαιμονια" προκειμένου να απομακρυνθούν μέσω της θεραπείας.
Μπορεί κανείς να αναφέρει πάμπολλα αποσπάσματα από τις δύο "πλευρές". Όμως, με μία αποκωδικοποίηση των κωδικοποιημένων αόριστων όρων (μάλλον "μεταγλώττιση" είναι ο σωστός όρος), αρχίζει να διακρίνει συγκλίνουσες θεωρήσεις. Συνεχίζω να επιμένω πως η θρησκεία και η επιστήμη είναι αδέλφια και διδάσκουν το ίδιο πράγμα από διαφορετική οπτική και σε διαφορετική γλώσσα. Όσο μάλιστα επικίνδυνη είναι η θρησκεία στο να παραπλανήσει, άλλο τόσο είναι η επιστήμη στο να απο-ηθικοποιήσει τον άνθρωπο. Η αναζήτηση της αλήθειας απαιτεί και τις δύο προσεγγίσεις, την βιωματική παράδοση και την εμπειριοκρατική εκλογίκευση.
Μιας και είμαστε μουσικό σάιτ, παραθέτω δύο στίχους από ένα στιχουργικό Αριστούργημα:
"Old habits reappear, fighting the fear of fear
Growing conspiracy everyone's after me
The frayed ends of sanity, hear them calling me..."
("The Frayed Ends of Sanity", And justice for all, Metallica)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 12-05-2008 01:48 ]
Πολυ ενδιαφερον το κειμενο που παρεθεσες StavmanR. Αρκετα κατατοπιστικο θα ελεγα. Πιστευω πως με βαση το κειμενο σου θα αρχισουμε να συζηταμε σε αλλη βαση και να εχουμε αλλου ειδους απορειες. Παντως οπως ειπες κι εσυ η επιστημη και η εκκλησια θα πρεπει σε τετοιου ειδους παραψυχολογικα, ανμπορω νατα πω ετσι, θεματα, να συνεργαζονται. Ετσι θα βγαινουν καλυτερα τεκμηριομενα, κατα τη γνωμη μου συμπερασματα
@StavmanR: Δικός σου είναι ο παραλλήλισμός? Πάντως, η "επιστήμη" όπως την αποκαλείς, έχει αλλάξει ακόμα και την ορολογία για αυτή την ασθένεια:
ΔΙΑΣΧΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ (πρώην Διαταραχή Πολλαπλής Προσωπικότητας)
Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι η ύπαρξη μέσα στο άτομο δύο ή περισσότερων ξεχωριστών προσωπικοτήτων (ταυτοτήτων ) ή καταστάσεων προσωπικότητας.
Η προσωπικότητα (ή ταυτότητα ), εδώ, ορίζεται ως κάποιος σχετικά ανθεκτικός και διαρκής τύπος ή τρόπος αντίληψης, σχέσης και σκέψης για το περιβάλλον και τον εαυτό του ατόμου, που εκδηλώνεται σ' ένα ευρύ φάσμα σημαντικών κοινωνικών και προσωπικών πλαισίων και καταστάσεων. Οί καταστάσεις προσωπικότητας διαφέρουν μόνον κατά το ότι ο τύπος αυτός ή τρόπος δεν παρουσιάζεται σε τόσο ευρύ φάσμα πλαισίων και καταστάσεων. (Στην παρακάτω ανάπτυξη της διαταραχής, ο όρος προσωπικότητα περιλαμβάνει και τις προσωπικότητες (ταυτότητες) και τις καταστάσεις προσωπικότητας).
Κάθε μία από αυτές τις προσωπικότητες έχει τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο αντίληψης, συμπεριφοράς, σχέσεων με το περιβάλλον, τύπο αναμνήσεων κτλ. Επίσης κάθε μια κυριαρχεί και ελέγχει τη συμπεριφορά του ατόμου σε διαφορετικές περιόδους. Η μετάβαση από τη μια προσωπικότητα στην άλλη συχνά είναι ξαφνική και απότομη και συχνά συνδέεται με κάποιο ψυχοκοινωνικό στρες.
Οί προσωπικότητες συνήθως είναι ξεχωριστές η μία από την άλλη και εκφράζουν διαφορετικές μη συντεθειμένες πλευρές της ταυτότητας (αλλά και της μνήμης και της συνείδησης) του ατόμου. Π.χ. ένα άτομο μπορεί να έχει μια ντροπαλή και με αναστολές προσωπικότητα (ο πιο συνηθισμένος πρωτογενής τύπος προσωπικότητας), μια άλλη που είναι ζωηρή και ελευθεριάζουσα, μια τρίτη που είναι εχθρική και καχύποπτη κ.ο.κ. Οί προσωπικότητες δίνουν διαφορετικά ονόματα στον εαυτό τους και μπορεί να αναφέρουν διαφορετικές ηλικίες (συνήθως μικρότερες από την πραγματική), διαφορετικό φύλο ή μία από την άλλη, διαφορετική καταγωγή κτλ. Η κάθε μια προσωπικότητα μπορεί να μη γνωρίζει την ύπαρξη των άλλων προσωπικοτήτων, οπότε είναι μόνον ενήμερη για περιόδους χρόνου που δεν ξέρει τι έγινε. Μπορεί, όμως, και να γνωρίζει στοιχεία ή λεπτομέρειες των άλλων προσωπικοτήτων, ν' ακούει ή να βλέπει τι κάνουν και να έρχεται σε σύγκρουση μ' αυτές.
Ο αριθμός των προσωπικοτήτων ή καταστάσεων προσωπικότητας ποικίλλει από 2 ως πάνω από 100. (Σε μία ευρεία μελέτη ο μέσος αριθμός ήταν 7 και στις μισές των περιπτώσεων πάνω από 10).
Άτομα με τη διαταραχή αυτή βιώνουν συχνά κενά της μνήμης που αντιστοιχούν στην κατάληψη του εαυτού από κάποια άλλη προσωπικότητα. Μια προσωπικότητα που θέλει να πάρει τον έλεγχο του εαυτού μπορεί να μπει στη συνείδηση του ατόμου παράγοντας ψευδαισθήσεις (π.χ. ακουστικές ψευδαισθήσεις που δίνουν εντολές).
Θεραπεία. Πολλοί κλινικοί θεωρούν ότι η μακρόχρονη ατομική δυναμική ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να συνθέσει τις διαφορετικές προσωπικότητες σ' ένα ολοκληρωμένο εαυτό. Η ύπνωση και η συνέντευξη αμυτάλης μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας για να διευκολύνουν την προσέγγιση των προσωπικοτήτων. Ορισμένοι θεραπευτές χρησιμοποιούν τώρα γνωστική θεραπεία για να βοηθήσουν τη σύνθεση του εαυτού του ασθενή.
Όσον αφορά τα φάρμακα, δεν έχει βρεθεί μέχρι τώρα ειδική φαρμακευτική αγωγή. Τα αντικαταθλιπτικά μπορεί να είναι αποτελεσματικά σε συνυπάρχουσα κατάθλιψη, αν και ο ρόλος τους στη Διασχιστική Διαταραχή της Ταυτότητας δεν έχει μελετηθεί συστηματικά.
(Πηγή: psychologia.gr)
Και μια ένδειξη για το πού θα μπορούσαν να οδηγήσουν κάποια πράγματα, όταν κάποιοι ξεφεύγουν, εδώ...
Ας κάνω έναν ακόμα παραλληλισμό στη γνωστή ρήση: "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος"
Σε αυτήν την περίπτωση ταιριάζει ανεστραμμένο (εννοιολογικά) (κι όχι διεστραμμένο): "ουκ αν αποδώσεις τω μη αποδέχοντα"
Vouliakis, όλοι ξεφεύγουν, άλλοι ιερείς, άλλοι μουσικοί και άλλοι επιστήμονες. ¨Εχει καταντήσει γραφικό να δαιμονοποιούμε συνεχώς σε ένα ολόκληρο κοινωνικό σύνολο, επειδή κάποιος "εκφραστής" του αστόχησε. Η επιστήμονική κοινότητα θα έπρεπε να μην ξαναασχοληθεί με οτιδήποτε αν αναλογιστεί κανείς τα πειράματα και πολλές από τις "ανακαλύψεις" της. Πιες αντίστοιχα ένα ποτηράκι στη υγεία των εφευρετών της ατομικής βόμβας, οι οποίοι τυγχάνουν και επιστημονικής επιφάνειας (αντίστοιχα πιες ένα κρασάκι για τα 130.000 θύματα του Fat Boy σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι) και ας ξανασυζητήσουμε για θρησκεία και επιστήμη.
Το απόσπασμα που παρέθεσες σπεύδοντας να με διορθώσεις, περιέχεται σε ένα από τα σάιτ που παρέθεσα. Ένα από τα βασικά όπλα των επιστημονιστών είναι να αλλάζουν ονομαστικές ορολογίες όταν κάποια από τις ορολογίες τους αστοχήσει ή βρεθεί σε αδιέξοδο.
Ναι, ο παραλληλισμός είναι δικός μου και ανοικτός σε κάθε ειρωνικό σχόλιο...
|
StavmanR,ούτε διάθεση για ειρωνικά σχόλια έχω, ούτε για να δαιμονοποιήσω οτιδήποτε. Απλά, επειδή ζούμε στο 2008 και όχι στο 1008, παραθέτω την "τελευταία" θέση της επιστήμης, τη σχετική με αυτή την ασθένεια. Και, άποψή μου, πέρα από τα όσα γραφικά και επικίνδυνα, πέρα από ορολογίες κτλ, σαν ασθένεια πρέπει να την αντιμετωπίζουμε. Σέβομαι τη γνώμη σου, αλλά θεωρώ τον παραλληλισμό σου άτοπο, όπως άτοπος και ανούσιος είναι κάθε παραλληλισμός θρησκείας και επιστήμης. Κάθε μιά τους εξυπηρετεί διαφορετικές ανθρώπινες ανάγκες.
Τώρα, σε όσα αφορούν προπόσεις και cheers, προτιμώ αντί για τους εφευρέτες κλπ, να πιώ ένα δροσερό ποτηράκι νερό στην υγειά σου (μια και δεν πολυσυμπαθώ το αλκοόλ).
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : vouliakis στις 12-05-2008 03:27 ]
