[ τροποποιήθηκε από τον/την MantoKokkini, 22-04-2016 17:04 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την MantoKokkini, 22-04-2016 17:09 ]

 Το ότι η Φαραντούρη έχει ερμηνεύσει( με εξαιρετικό τρόπο) και έχει σφραγίσει κάποια τραγούδια με επικό χαρακτήρα δε σημαίνει οτι είναι απλά μια επαναστατική τραγουδίστρια.

  Τι σημαίνει επαναστατική φωνή; Ακούγεται λίγο περιοριστικό αυτό και άδικο για μια τόσο σπουδαία φωνή. Και δυστυχώς αυτή η ταμπέλα της "επικής τραγουδίστριας" νομίζω πως υπάρχει ακόμα στη συνείδηση του κόσμου.

Έχει μια βαθειά, εκφραστικότατη φωνή που μπορεί να υποστηρίξει αρκετά είδη μουσικής όπως έχει αποδείξει με τις συνεργασίες της ( π.χ Λιβανελί, Λούτσιο Ντάλλα,Χατζιδάκη...).

Ακούστε , αν το βρείτε,  το κλασικό "Summertime" με τη φωνή της. Είναι πραγματική αποκάλυψη.

[ τροποποιήθηκε από τον/την MantoKokkini, 22-04-2016 16:49 ]

Η Μαρία Φαραντούρη, με τη βαθιά κοντράλτο φωνή της, έχει σφραγίσει αναμφισβήτητα μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού. Προσωπικά πιστεύω ότι ο τραγουδιστής διαμορφώνεται και από το είδος του ρεπερτορίου που ερμηνεύει. Η Φαραντούρη δούλεψε πολύ τη φωνή της, ιδιαίτερα στην αρχή της σταδιοδρομίας της, πάνω σε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Το κοινό λοιπόν αναπόφευκτα την έχει συνδέσει με έργα όπως το "Μαουτχάουζεν" και το "Ένας όμηρος". Οι όποιες άλλες φιλόδοξες προσπάθειες έκανε στη πορεία να ανταποκριθεί στις ερμηνευτικές απαιτήσεις έργων άλλων συνθετών, ελλήνων και ξένων όπως ο Μιχάλης Γρηγορίου ή ο Lucio Dalla, δεν νομίζω ότι καταφέρνουν να αλλάξουν την εικόνα της "επαναστατικής" τραγουδίστριας.