ελληνική μουσική
    529 online   ·  210.826 μέλη

    Ιστορίες τρόμου-πνευματα

    Angelina13
    30.08.2012, 18:09

    Λοιπόν....διάβασα τις δικές σας ιστοριες και έτσι αποφάσισα να σας διηγηθώ και την δικιά μου πραγματική ιστορία. Είναι πραγματικότητα..Συνέβει σε εμένα....Πριν από 3 χρόνια..και ακόμα με βασανίζει....

    Πριν από 3 χρόνια, βράδυ Μαρτίου ήταν 12 και  αν θυμάμαι καλα οδηγούσα το αυτοκινητό μου γυρίζοντας στο σπίτι μου (γυρίζοντας από τριήμερο στο εξοχικό με φίλους). Πολλά αυτοκίνητα δεν υπήρχαν στους δρόμους.

    Ξαφνικά εκεί που οδηγούσα έσκασε το λάστιχο. Δυστυχώς το κινητό μου είχε πέσει από μπαταρία. Και αυτοκινητα όπως είπα πιο πάνω δεν παιρνούσαν για να με βοηθήσουν. Ήμουν μόνη. Φοβισμένη στην ερημιά. Βγηκά λοιπόν χωρίς να έχω άλλη επιλογή για να αλλάξω το λάστιχο. Εκεί που το άλλαζα, ακουσα έναν θόρυβο μέσα από τα δέντρα.! Τρόμαξα, πανικοβληθηκα γιατί νόμιζα πως ήταν κανενα άγριο ζώο. Και έτσι έτρεξα μέσα στο αυτοκίνητο παρατώντας το  λάστιχο και αποφασισμένη να περιμένω μέχρι το πρωι.! Μπαίνω μέσα και μετά απο κανένα 10λεπτο αυτό που φοβόμουν αποδείχτηκε πως ήταν μια παπια. Τίποτα παραπάνω ένα παπί.! Έτσι βγήκα απο το αυτοκίνητο.

    Η πάπια δεν με φοβόταν, καθόταν κοντα μου.! Και με κοιτούσε επίμονα.! εγώ δεν της έδινα σημασια, γιατί άλλαζα το λάστιχο μου.! Κάποια στιγμή η πάπια αρχιζε να κανει γύρους στο αυτοκίνητο και να κράζει πολύ δυνατά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το κράξιμο μέσα στο κεφάλι μου.! μετά από λίγο δεν ακουγόταν τίποτα. Κοιτουσα γύρω γύρω και η πάπια είχε εξαφανιστεί. Θα έφυγε σκέφτηκα.! Και έτσι συνέχησα ανενόχλητη.!
    Να σας πω ότι δεν είχα ξανααλλάξει λάστιχο στο αυτοκίνητο και μου πηρε κάποια ώρα.!

    Μόλις τελείωσα πήγα να μπω στο αυτοκίνητο αλλά ήταν κλειδομένο.! Και τα κλειδιά μου εξαφανισμένα.! Πανικοβλήθηκα..Δεν ήξερα τι να κάνω και έτσι αρχισα να τα ψάχνω γυρώ γύρω.! μολις συνηδειτοποιησα ότι δεν ήταν πουθενά αποφάσισα να αρχισω να περπατάω στον δρόμο μπας και βρω κανένα σπίτι ή τίποτα τέτοιο.!

    Καθώς περπατούσα είδα πάλι την πάπια η οποία μόλις με είδε άρχισε να κράζει ακόμα πιο δυνατά. Την κοιτούσα επίμονα φοβησμένη.! Και εκείνη μου μίλησε.! με μια φωνη που κάπου την είχα ξανακούσει.!

     Μου είπε πως ο Batman με περίμενε και πως χρειαζεται απεγνοσμένα την βοηθεια μου.! Τότε με έκανε Spiderman.!

    Και έτσι άρχισα να πετάω με τον ιστό μου προς τον Batman.! Τον βοήθησα. Είχε πιαστεί η μπέρτα του σε ένα δέντρο καθώς πάλευε με μια γιαγιάκα.! Η οποία τον απειλούσε με πηρούνια ότι θα τον ταίσει μπάμιες.! ο Batman όπως όλοι ξέρετε σιχένεται τις μπάμιες και είναι το χειροτερό του.! Τον βοήθησα λοιπόν. και επειδή μου χρωστούσε από μια άλλη φόρα (αυτό είναι άλλη ιστορια που θα σασ διηγηθω αργοτερα) με μετέφερε στο αυτοκινητο μου με το batmobile...!

    Αλλά και πάλι κλειδιά δεν είχα.! Και τότε χρησιμοποίησα την διαισθησή μου και κατάλαβα ότι τα είχα μέσα στην τσέπη μου.!

    Δεν πειράζει όμως γνωρίσα μια πάπια.!

    μέτα ξύπνησα και ανακουφιστηκα που ήταν όλο αυτό όνειρο.

    αλλα μαντέψτεε...

    Το ιδιο απόγευμα μια πάπια έφαγε τα κλειδιά μου...
    Σύμπτωση????.......


    -----------------

    Smells like teen spirit....Nirvanaaaa.....

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Angelina13 στις 30-08-2012 18:10 ]


    Angelina13
    30.08.2012, 18:17

    Παράθεση:

    Το μέλος cat22 στις 29-05-2008 στις 17:07 έγραψε...

    κοιμομουν οταν ενοιωσα καποιον να με χαϊδευει στα μαλλια γυριζω ασυναισθητα για να δω ποιος ειναι.... και δεν ηταν κανεις..... δεν εδωδα σημασια... μου φανηκε ειπα στον εαυτο μου, γυρισα πλευρο και ξανα κοιμηθηκα. το επομενω βραδυ ξυπναω παλι καποιος καθονταν διπλα μου και μου χαϊδευε τα μαλλια... πεταγομαι ορθια γυριζω και κοιταζω... δεν ηταν κανεις.... μονο ενα σημαδι στο κρεβατι μου που δηλωνε οτι καποιος καθονταν εκει.... α! παρελειψα να σας πω οτι εμενα μονη μου τουλαχιστον ετσι πιστευα....



    Μπορεί να ήταν καμία Πάπια.! Είναι άτιμες.!


    BarbieMeFwnazoun
    21.09.2012, 10:17
    Πριν 3 χρονια πεθανε ο θειος μου σε τροχαιο με το μηχανάκι, ηταν γυρο στα 39! ενα βραδυ μετα απο 1 μηνα περιπου που ειχε πεθανει..ενιωσα σαν καποιος να καθετε και να με κοιτάει..λογικο ειν ξύπνησα και γυρισα απο την μερια της πορτας!Στεκοταν ενα αντρας γυρισμενος στο πλαι(σαν να λεμε προφιλ) και με κοιτούσε στο κρεβατι...κρατουσε και τσιγραρο..που φενοταν πως ηταν αναμενο αλλα δεν εγενε καπνος..οταν πιγα να ανάψω το φως εξαφανίστηκε.και να υπογραμμίσω οτι το προηγούμενο βραδυ ειχα δει ονειρο με τν θειο μου που μου ελεγε να μην στεναχωριεμε κ να προσεχω την γιαγια μο..και οτι στο ιδιο ονειρο ξαναπέθαινε...
    LPs-Musicholic
    21.10.2012, 21:17
    Πιστεύω στα πνεύματα αλλά όχι με την έννοια που τα φαντάζονται οι περισσότεροι -ένα ανθρωπάκι που αιωρείται πάνω απ το κεφάλι σου φορώντας ένα λευκό σεντόνι... Πιστεύω πως υπάρχουν κάποια άυλα σωμάτα που θέλουν να βρίσκονται στον δικό μας κοσμό και πιστευώ στην έννοια της ψυχής... Τώρα η ιστορία που θα σας αφηγηθώ δεν ξέρω αν είχε να κάνει με κάποιο τέτοιο πνεύμα αλλά είναι αρκετά ενδιαφέρουσα...! Λοιπόν ήταν πέρυσι την ώρα του μαθήματος τέλη Απριλίου... Τελευταία ώρα που όλοι είμαστε κουρασμένοι βαριόμαστε και θέλουμε να πάμε σπίτι μας (και ίσως αυτό να με επιρέασε...). Την ώρα του μαθήματος δεν είχα καθόλου όρεξη και καθόμουν και έγραφα στίχους στο τετράδιο χωρίς να δίνω καμία σημασία πουθενά και σε κανέναν... Σε κάποια στιγμή δεν άκουγα τίποτα, ούτε την καθηγήτρια, ούτε τους συμμαθητές μου, ούτε κανέναν άλλον ήχο... Δεν έδωσα σημασία. Μάλιστα μου άρεσε η ησυχία... Σε κάποια στιγμή μετά από λίγο είδα ένα κατάλευκο φως να μπαίνει απ το παράθυρο και να με τυφλώνει. Έκλεισα τα μάτια μου αλλά και πάλι το έβλεπα. Και πάλι δεν έδωσα σημασία... Είχα αρχίσει όμως να ανησυχώ... Εγώ όμως συνέχιζα να γράφω στίχους (συγκεκριμένα τους στίχους του A hard day's night :P) στο τετράδιο σαν να μην είχε γίνει τίποτα... Κάποια στιγμή άκουσα μια φωνή ήρεμη και απαλή να φωνάζει το όνομά μου και να μου λέει πως έπρεπε να πάω προς το μέρος της αμέσως! Εγώ δεν απάντησα αλλά μόλις πήγα να σηκώσω τα μάτια μου απ το τετράδιο, είδα για δέκατα του δευτερολέπτου μια γυναικία φιγούρα αλλά το μόνο που μπόρεσα να διακρίνω ήταν τα καταπράσινα μάτια της... Τίποτα άλλο... Μετά όλα είχαν χαθεί και ήμουν πάλι στην αίθουσα και έκανα μάθημα. Ειχα φρικάρει όμως. Ρώτησα τη διπλανή μου αν είχε ακούσει εκείνη τίποτα παρόμοιο και μου είπε πως δεν είχε ακούσει τίποτα... Την ρώτησα αν εγώ είχα κάνει κάποια παράξενη κίνηση ή είπα τίποτα περίεργο και πάλι μου είπε όχι, μόνο σιγοτραγούδαγα το ρυθμό του A hard day's night...! Εγώ δεν είπα τίποτα απ όλα όσα είχα βιώσει... Κοίταξα το τετράδιό μου... Και δεν είχα γράψει απολύτως τίποτα... Ούτε λέξη... Δεν ξέρω τι ήταν αυτό αλλά το ίδιο βράδυ είδα την ίδια σκηνή στον ύπνο μου... Το μόνο που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι αυτά τα καταπράσινα μάτια που είχα δει για πολύ λίγο... Ακούγεται πολύ φανταστικό αλλά είναι αλήθεια. Ακόμα και τώρα τόσο καιρό μετά το σκέφτομαι και ανατριχιάζω...
    ninaninaki
    04.05.2013, 03:48

    Η ιστορία που 9α σας πω ειναι 100% αληθινη...Δεν 3ερω αν 9α την πιστε4ετε
    Οταν ειμουν μικρη περιπου 11 χρονων ειδα ενα ονειρο με ενα σπιτι...ενας γεροντας μου ελεγε μολις 3υπνησεις πηγενε να μα9εις...Αυτο το σπιτι που μου εδιχνε ηταν ενα παλιο σπιτι που απο οσο ειχα μα9ει εκει 2ουσε μια οικογενεια αλλα εγινε ενα διστιχιμα,ολοκληρο το σπιτι πηρε φωτια οι γονεις βγηκαν ασφαλες μα η κορη ειχε μινει μεσα και καικε...εγω αποφασισα ομως να μην παω μονη μου 2ητησα την βοη9εια ενως 3αδερφο μου για να μπουμε μεσα ειχαμε την ιδια ηλικια οποτε το 9εορισαμε περιπετεια οταν μπηκαμε μεσα ειδαμε καμενα πραγματα παιχνιδια,επιπλα, και αλλα λυπα σε καποια στιγμη βρηκαμε κατι σκαλες ηταν σπασμενες και καμενες αλλα απο τετοιο πισμα εμεις ανηβικαμε σε καποια στιγμη πηγαμε να πεσουμε αλλα την γλυτοσαμε...οταν ανεβικαμε πανω βρηκαμε μια στραγκαλισμενη γατα αλλα ηταν περιπου 1 χρονο πλεον φενοντουσταν να κοκκαλα της..Σε καποια στιγμη ακουσαμε μια κοριτσιστικη φωνη να τραγουδαει γυρι2ουμε να την δουμε αλλα ηταν σαν να τρεχει και να γελαει ο 3αδερφος μου ειπε οτι επρεπε να φυγουμε γρηγορα γιατι το κοριτσακι 2ουσε ακομα εκει μεσα αλλα οχι με το σωμα της αλλα με το πνευμα της οταν κατεβεναμε τα σκαλια ακουσαμε εκινο το κοριτσακι να ουρλια2ει αρχισαμε να τρεχουμε και οταν βγηκαμε ε3ω ο 3αδερφος μου κοιτα3ε πισω και αρχισε να ουρλια2ει τον ρωτισα τι ειδε και δεν μου απαντησε και οσες φορες τον ρωτισα δεν μου απαντησε περασαν χρονια απο εκεινη την ημερα και φοβοταν ακομα να μου πει τι ειδε ...ενας 9εος 3ερει τι ηπυρχε εκει μεσα...αυτο το σπιτι ειπαρχει ακομα αλλα οσους κιαν εχω ρωτισει για παραπανο πληροφοριες τον μονο που μου απαντησαν ειναι πως το κοριτσακι ειναι ακομα εκει... {#emotions_dlg.sad} Αλλα ποτε δεν καταλαβα τι ει9ελε να μα9ω ο γεροντας οταν μου ειπε στο ονειρο μα9ε...