Εκείνο που δεν ζει ποτέ κανείς είναι το παρόν. Έτσι, η καθημερινότητά μας περιλαμβάνει σκιάσεις των εμπειρικών ή επίκτητων (μεταδομένων) αναμνήσεων του παρελθόντος, και εξάρσεις λογικών και θυμικών φαντασιώσεων του μέλλοντος. Το πώς έτρωγαν οι δεινόσαυροι το έχω δει σε 3Danimation από ντοκυμαντέρ. Το πώς θα εποικίσουμε τους πλανήτες το έχω δει επίσης σε επιστημονικά περιοδικά. Το πως καθημερινά "δημιουργώ" και "μορφοποιώ" μέσα μου και γύρω μου το φαινόμενο ζωή είναι εκείνο με το οποίο ξέχασα να ασχοληθώ.
Έτσι, δανείζομαι το λογότυπο της margo "αλλάζω τον εαυτό μου, αλλάζω τον κόσμο..." που αναφέρεται στο παρόν και δημιουργώ το δικό μου παρελθόν και το δικό μου μέλλον, χωρίς να χρειάζεται να ταξιδέψω στα αντίστοιχα παρελθόντα και μέλλοντα των άλλων. Όλοι οι χρόνοι βρίσκονται μέσα μου σαν κινηματογραφική ταινία χωρίς δομημένο σενάριο, και προβάλονται στο τετραδιάστατο πανί του "τώρα", μέσω των δια βίου στιγμιαίων επιλογών μου ...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 02-06-2008 02:17 ]
), αν μου δινονταν η ευκαιρια θα ηθελα να παω στο παρελθον καθαρα απο περιεργεια, για να δω πως ηταν....
