Ευχαριστούμε παιδιά για τα καλά λόγια!!
Ακολουθεί το σημείωμα μέσα από τον δίσκο!!
Σ'ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΥΡΙΟ
Είναι κανείς εδώ;...Είναι κανείς από'δώ;...Κανείς;...
Δεν απαντάμε. Σε τίποτα,σε κανέναν.Μόνο ρωτάμε.Κάθε βράδυ,μαζί με τα ρούχα,βγάζουμε από πάνω μας κιλά ερωτήσεις και τις ακουμπάμε κάτω,δίπλα στο κρεβάτι...
Ήσυχα μαλάκα,να μην τις αγριέψουμε.Ύστερα παίρνουμε θέση ύπνου.Όπως βολεύεται ο καθένας.Μπρούμυτα,ανάσκελα,στο πλάι...Με το μαξιλάρι ανάμεσα στα πόδια,χωρίς μαξιλάρι,με δύο μαξιλάρια,με τα χέρια στο κεφάλι,χωρίς χέρια,χωρίς πόδια...καθένας όπως βολεύεται...καθένας όπως επιθυμεί...Καβαλάμε αστέρια,κρυώνουμε,σκάμε...Τα πρόσωπά μας αλλάζουν,γελάνε και κλαίνε χωρίς εμάς.Μπάινουμε στο βιβλίο του ο καθένας και αφαιρούμε σελίδες κρυφά και βίαια.Άλλοι στριφογυρνούν κι άλλοι μένουν πιο ακίνητοι κι από ενέδρα.Βροχή από γεύσεις...Κατακλυσμός από λέξεις,σε γλώσσες άγνωστες...Καταιγισμός από χρώματα που στάζουν,αναμιγνύονται και ξεμπερδεύουν φωνάζονας όχι άλλο μαύρο,άσπρο,κόκινο,μπλέ και πορτοκαλί...
Ότι πέφτει απ'το κρεβάτι τρέφει τις ερωτήσεις ρούχα.Κάθε νέα μέρα φοράμε περισσότερα,ντυνόμαστε βαρύτερα κι αρχίζει νέα αναρρίχηση.Σαν έμπειροι ορειβάτες σκαρφαλώνουμε όλο και ψηλότερα,με βήματα σίγουρα,σταθερά.Δεμένοι με ισχυρούς ιμάντες που στρεώνουμε στα γυάλινα πανύψηλα όρη κάνοντας τρύπες,φτύνοντας όρκους,κόβοντας νήματα και κεφάλια παιδικά.Πολτοποιώντας συνειδήσεις...Ξερνώντας λέξεις χολής και γονατίζοντας με δέος μπροστά σ'ένα μεγάλο...αύριο...
Δ.Μ '5.08