Η αλήθεια είναι ότι στην ελληνική σκηνή από παντότε οι στοίχοι αναφερόντουσαν σχεδόν πάντα σε στενάχωρα γεγονότα αγάπες που τελείωσαν,χωρισμοί,χαμοί κτλ... Ήταν πολύ λίγες οι προσπάθειες που γίναν για τραγούδια με ευτυχισμένα γεγονότα και όσα ΄δημιουργήθηκαν χαρακτηρίστικαν σαν "μη σοβαρά δημιουργήματα"
Αυτό κατά την γνώμη μου είναι ένα λάθος..ναι σίγουρα όλα αυτά τα άσχημα γεγονότα είναι και γεγονότα με πάθος και ένταση΄κάτι που δίνει έναν δυναμισμό στην μουσική αυτή!
Εγώ προσωπικά μπορώ να ακούσω τέτοια μουσική αλλά δεν νομίζω οτι έχω το κουράγιο να ακούω πχ Κότσιρα ,παρόλου που μ'αρέσει , για πολύ ώρα γιατί καλύτερα να αυτοκτόνησω... ενώ Αλκίνοο Ιωαννίδη πχ που είναι μιά αρκετα στενάχωρη μουσική αλλά απεναντίας δυναμική μπορώ να ακούσω με τις ώρες!
Άραγε έχει επέλθει κορεσμός σε αυτού του έιδους μουσικής;
Ο κόσμος είναι τόσο στρεσαρισμένος που χειάζεται κάτι ανάλαφρο αλλά και συνάμα ποιότικο!
Ποία είναι η δική σας άποψη;