Είναι χαρακτηριστικό της άποψης περί "βάρους" στην ατομικότητα. Μέσα στην ατομιστική μπουρδολογία των ημερών ο άνθρωπος αδυνατεί να κατανοήσει ότι αυτό που θεωρεί "βάσανο" και "βάρος" είναι το νόημα της ζωής του και στην ουσία τον τραβά μπροστά και όχι πίσω. Πρόκειται για κινητήρα και όχι για φρένο. Άλλωστε όλοι ξέρουμε ότι ο κινητήρας, όταν εμείς αφήσουμε το γκάζι λειτουργεί ως φρένο...
Το συγκεκριμένο θέμα απλά με κάνει να αισθάνομαι ανθρωπάκος...
Κοίταξε το κερί τον ήλιο και απλά αφέθηκε να σβήσει
Μέσα στη ματαιότητα της σύγκρισης...
Ευθύς αμέσως, ο ήλιος το κοίταξε με αυστηρότητα και συμπόνοια ταυτόχρονα
Συγκεντρώθηκε, φύσηξε μία αχτίδα προς το μέρος του
Και το κερί φούντωσε δυνατότερα από πριν
Με ύφος δασκάλου και πατέρα, μαθητή και γιου, ταυτόχρονα το ακγάλιασε...
"Εγώ φωτίζω όλη την πλάση" του είπε "αλλά η πλάση"
"μου γυρίζει την πλάτη κάθε βράδυ. Τον έρωτα και την αγάπη
μαρτυρούν μόνο στα δικά σου μάτια", συνέχισε
"Αν σβήσεις εσύ τότε αυτά θα μείνουν στο σκοτάδι...".
