Onirama !!

Συμφωνω απολυτα με τον απο πανω μου Winston!και επαυξανω!

Οκ GuyZzz....Δεκτές όλων οι απόψεις...δεν θα τα χαλάσουμε τώρα...

Oneirama???????????? Oneiklama

-----------------
Η Ντόρα πρωθυπουργός

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mitsos-takis στις 12-07-2008 15:03 ]

Το συγκρότημα των Onirama ξεκίνησε το 2000 από τη Θεσσαλονίκη με το παρμένο από το τραγούδι του Βob Dylan “Subterrenean Homesick Blues” όνομα Mixin Up The Medicine, που είχε ως στόχο - όπως αναφέρεται στο επίσημο site του συγκροτήματος - να αντικατοπρίσει το «ευρύ μουσικό φάσμα που κάλυπτε η μπάντα». Έπειτα από συνεχόμενα έτη εμφανίσεων σε clubs και νυχτερινά μαγαζιά της Θεσσαλονίκης καθώς και σε beach bars της Χαλκιδικής, οι Onirama κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο album τους Δύσκολος Καιρός Για Πρίγκιπες, όπου εμπεριέχονται και οι χιλιοπαιγμένες από τα ραδιόφωνα επιτυχίες τους “Xoρός” και “Μια Μέρα Θα ’Ρθεις” - το τελευταίο διασκευή σε ένα παλιό τραγούδι των Μαϊκ Ροζάκης and The Play Boys.

Παρά όμως την ξαφνική επιτυχία που γνώρισε το συγκρότημα με τα δύο παραπάνω τραγούδια, το σύνολο του δίσκου τους δεν τους δείχνει ικανούς να σταθούν ούτε στο ύψος αυτής, αλλά ούτε και στο βεληνεκές κάποιων φιλόδοξων ανακοινώσεων που συναντάμε στο διαδίκτυο γύρω από «γλυκιές και παθιασμένες αναμνήσεις» και «περίσσιο κέφι και ενθουσιασμό». Κι αυτό γιατί πρόκειται για μια δουλειά κοινότοπη και πολύ συχνά επαναλαμβανόμενη. Αν βάλει κανείς τον δίσκο στο random play, με δυσκολία θα μπορέσει να καταλάβει ποιο τραγούδι αντιστοιχεί σε κάθε τίτλο, αλλά και πού τελείωνει το ένα κομμάτι και πού αρχίζει το επόμενο. Επιπλέον, οι Onirama δύσκολα μας πείθουν για το διακηρυγμένο ευρύ μουσικό τους φάσμα, όταν το ντεμπούτο τους χτίζεται ουσιαστικά γύρω από μια πραγματικά κεφάτη και δροσερή διασκευή (το “Μια Μέρα Θα ’Ρθεις” είναι η καλύτερη στιγμή της δουλειάς) και γύρω από ένα διάσημο μα κατά τα άλλα μέτριο δικό τους hit, το οποίο αναπαράγεται με δύο remixes και τρεις-τέσσερις αποτυχημένες απομιμήσεις (“Δύσκολος Καιρός Για Πρίγκιπες”, “Mιά Ζωή Τόσο Μικρή”, “Γη Και Ουρανός”, “O Παράδεισος Είναι Μακριά”).

Την κατάσταση κάνουν ακόμα χειρότερη η μονότονη ερμηνεία του τραγουδιστή του group Θοδωρή Μαραντίνη, ο οποίος τραγουδάει τα πάντα με τον ίδιο τρόπο, αλλά και αρκετοί επιπέδου νηπιαγωγείου στίχοι, όπως «μα τι μας μένει, τι μας δένει, τι τρελαίνει την καρδιά/είναι πάντα αυτό που έχεις πιο κοντά/μα τι μας μένει, τι μας δένει, τι τρελαίνει την καρδιά/είναι πάντα αυτό που έχεις τελικά» (“Ο Παράδεισος Είναι Μακριά”) ή «ζωγραφιά με φόντο την τρέλα/και ο χρόνος μια μάσκα βαριά/χάνεσαι κι οι στιγμές περιμένουν/σαν το αύριο μια μέρα μακριά» (“Στιγμές”). Όλα αυτά δεν αφήνουν έτσι, τελικά, παρά μονάχα μια διασκευή και ένα συμπαθητικό εξώφυλλο. Τελικά μια διασκευή και ένας Bob Dylan δεν φέρνουν την άνοιξη...

http://www.avopolis.gr/greviews/default.asp?ID=3919

συμφωνω απολυτα.

Εντάξει, μην τα ισοπεδώνουμε όλα! Όλοι όσοι ασχολούμαστε με την μουσική και πόσο μάλλον με την πιο «σοβαρή» και όχι με γελοιότητες, θα έχουμε προσέξει ότι οι Onirama δεν είναι μια μπάντα με πολλές δυνατότητες και σπουδαίες εμπνεύσεις, ούτε ότι ο Μαραντίδης μπορεί να τραγουδήσει, αλλά είναι κρίμα να κατακεραυνώνουμε και να κάνουμε κακόβουλη κριτική σε κάποια παιδιά που προσπαθούν να παίξουν με αξιοπρέπεια σε σχέση με τις αθλιότητες που κυκλοφορούν στην ελληνική μουσική. Σίγουρα είναι πολύ «λίγοι» για να κάνουν σπουδαία πράγματα (μέχρι τώρα αυτό έχουν δείξει) αλλά ικανοί για κάνουν κάποια νέα παιδιά να δουν την μουσική λίγο διαφορετικά από το να ακούνε σαχλαμάρες και μεγαλώνοντας να ψαχτούν περισσότερο. Το ίδιο συνέβη και με εμένα όπου σε ηλικία 15 ετών εκεί που άκουγα σκυλάδικα και μαλ…κίες, άκουσα Πυξ Λαξ και με συγκίνησαν, μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και άρχισα να αλλάζω μουσικά ακούσματα. Για το ίδιο λόγο είχαν κατηγορηθεί από τους «ψαγμένους μουσικόφιλους» οι Πύξ Λαξ, λες και ήταν ότι πιο τραγικό είχε η ελληνική σκηνή. Σήμερα, στα 29 μου, η μουσική τους μπορώ να πω δεν με αγγίζει καθόλου (την θεωρώ πολύ εύκολη και «φτωχή» για τα ακούσματα μου), δεν μπορώ πλέον να ακούσω Πυξ Λαξ, δεν μπορούν να με συγκινήσουν μουσικά αλλά θα τους ευγνωμονώ για πάντα γιατί αυτοί ήταν η αφορμή που άρχισα να ψάχνομαι μουσικά σε μια ευαίσθητη ηλικία και με οδήγησαν σήμερα να ακούω Θανάση Παπακωνσταντίνου, Σωκράτη Μάλαμα, Παύλο Παυλίδη, Γιάννη Αγγελάκα (που νομίζω αυτοί, συν κάποιους άλλους, είναι ότι καλύτερο έχει η ελληνική σκηνή), προς Θεού, όχι ότι συγκρίνονται αυτοί ή έχουν καμία σχέση με Πυξ Λαξ, αλλά από αυτούς ξεκίνησα και άρχισα να «ψάχνομαι» μουσικά. 

Το ίδιο βλέπω πως συμβαίνει τώρα και με τους Onirama (που και αυτοί δεν συγκρίνονται με τους Πυξ Λαξ, ουδεμία σχέση έχουν πέρα από την εμπορική απήχηση, οι Πυξ είχαν κάνει 3-4 σπουδαία κομμάτια (γράφοντας πιο εσωστρεφή ή έντεχνα τραγούδια), ενώ οι Onirama (σαφώς πιο φωτεινοί και ποπ, καμία συγγένεια με το έντεχνο τραγούδι, αλλά αξιοπρεπές ποπ θα έλεγα) δεν δείχνουν ικανοί για κάποιο κομμάτι που μπορεί να μείνει διαχρονικό). Αφήστε τα παιδιά να παίξουν την μουσική τους, να κάνουν το κέφι τους, να τους ακούσουν 2-3 πιτσιρίκια που αργότερα θα την δουν αλλιώς… δεν έφεραν οι Onirama την καταστροφή στο ελληνικό τραγούδι, άλλοι το έχουν κάνει προ πολλού, αν δεν μπορούν να παίξουν κάτι σπουδαίο, κάνουν αυτό που μπορούν, αν δεν σας γεμίζουν το «αυτί» μη τους ακούτε είναι πολύ απλό, αλλά σταματήστε αυτή την κακόβουλη και υποτιμητική κριτική, δεν το αξίζουν… και ας βγάλουν όσα φράγκα θέλουν, μαγκιά τους, δεν είναι όλοι ιδεολόγοι – μουσικοί, είναι κάποιοι που απλά κάνουν το κέφι τους. Και οι Πυξ Λαξ βγάλαν πολλά φράγκα ως η πιο εμπορική μπάντα όλων των εποχών στην Ελλάδα, αλλά ούτε σε μπουζούκια έπαιξαν, ούτε γράψανε χοντρές μαλ…ίες, γράψανε αυτά που μπορούσαν, απλά κομμάτια διατηρώντας μέχρι τέλους μια αξιοπρέπεια (παρά την τεράστια επιτυχία) που δύσκολα θα κατάφερνε κάποιος άλλος στην θέση τους… Καλύτερα να ακούν τα παιδιά Onirama, Κίτρινα ποδήλατα, Όναρ, Ντομένικα, Anasa (τους βάζω πάνω κάτω στην ίδια κατηγορία) παρά Κώστα Μαρτάκη… και αργότερα ίσως αρχίσουν να ακούν πιο σημαντικά πράγματα όπως αυτά που ανέφερα, τα Μακρινά Ξαδέρφια, Διάφανα Κρίνα, Κόρε Ύδρο, Τρίφωνο, Θέρος και άλλα σπουδαία συγκροτήματα με ελληνικό στίχο και καλή μουσική…

Οι ίδιοι πάντως έχουν αυτοαποκαλεστεί και Οni-Remos και αναγνωρίζουν ότι αν δεν είχαν τραγουδήσει παρέα με τον Αντώνη δύσκολα θα έκαναν αυτήν την ξαφνική επιτυχία. Προσωπικά ούτε κρύο ούτε ζέστη. Έχω σιγοτραγουδήσει το "Χορό" και το καινούργιο τους (Μπαλάντα ενός τρελού δε λέγεται; ) που ακούγεται σε διαφήμιση γνωστής εταιρείας αλλά δε θα αγοράσω τα cd τους ούτε και θα αποτελέσουν προσωπικό μου άκουσμα. Καλό είναι πάντως να ασχολείται ο κόσμος με τη μουσική, οποιαδήποτε μουσική - αρκεί να το κάνει με πάθος

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχα!

ωραιο συγκροτιματακι..εχει ανεβαστικα κομματια..δν μπορω να πω...!!!!!!!φαση εχουνε!!!!:)

Μου αρεσουν τα τραγουδια τους ειναι πολυ συμπαθητικα, απλά κι "ελαφρια"...., το στυλ τους μου θυμιζει κάτι απο το παρελθον.......Εχετε προσεξει οτι οι περισσοτεροι Ελληνες τραγουδιστές έρχονται απο την μαγευτική πόλη της Θεσσαλονικης??? Ας μου λύσει κάποιος αυτή μου την απορια αν μπορεί...........

ρε παιδια δεν αξιζει να χανετε χρονο σε τετοια συγκροτηματακια της φαπας . Η τεχνη της διαφημησεις ειναι τα παιδακια. με διασκευες και χαζοτραγουδα εχουν λιωσει στα φραγκα και αλλοι σπουδαιοι καλλιτεχνες ψαχνουν μερη να τραγουδησουν και παιρνουν 3,60 ! η πειρατια δεν σκοτωνει καμια μουσικη . εμεις την σκοτωνουμε με τις κοτσανες που ακουμε !

ο φίλος reason εκτιμώ οτι έκανε μια άρτια προσέγγιση στο θέμα, προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο η κρίση του και αντιλαμβάνομαι τα παραδείγματα που χρησιμοποιεί.Εν ολίγης συμφωνούμε στα περισσότερα.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι Ονιραμα πρόκειται για γκρούπ που ισορροπεί αναίμακτα πάνω στην πλατιά σανίδα της ελληνικής ποπ (δεν αποτελεί και επίτευμα αυτό...) και με κληρονομιά την αξιόλογη παρακαταθήκη συγκροτημάτων και καλλιτεχνών που εύστοχα ανέφερε ο reason (αλλά και πολλών άλλων), που έπαιξαν έναν ρόλο στα μουσικά δρόμενα .

Προσωπικά, υπερτιμημένα πράγματα,μουσική με περιορισμένη έμπνευση,φόρμες- καλούπια στις ενορχηστώσεις,παιδικοί στίχοι συνθήματα στα λόγια των ανήλικων,  ανθρώποι που δεν λειτουργούν ως μουσικοί αλλά ως περσόνες...

Ανθρώποι που έγιναν πολύ πλουσιότεροι και γνώριζουν δόξες που κακά τα ψέματα, δεν άξιζαν με την έννοια του δικαίου που η αλήθεια είναι οτι ισχύει όλο και λιγότερο. Θα πρέπει να είμαι πολύ ρομαντικός και εκτός πραγματικότητας για να κολλήσω εκεί.

Είναι ολοφάνερο οτι είναι το πλέον τέλεια προωθημένο γκρούπ, μέχρι που να φαγωθούν τα ψωμιά του και να αφήσουν  (οι μανατζαρέοι... ) τον -μέτριο σε όλα-τραγουδιάρη να συνεχίσει solo καριέρα, που με την σειρά της θα προωθήσουν σαν τρελλοί .....  χα χα χα χα ευτυχώς δεν ήμαστε κουτορνίθια έχουμε μουσική κρίση και μνήμες φυσικά, ε?

Πάντως πρωτοπόροι οι ΟΝΙΡΑΜΑ σε κάτι δεν είναι, νέα φρέσκα πράγματα καινούργιες ιδέες και προσωπικό ύφος δεν διακρίνω σε σχέση με τους προκατόχους τους , ειδικότερα σε γκρούπ που ανα δεκαετίες έχουν ξεπηδήσει πολλά που άφησαν πίσω τους σοβαρή παρακαταθήκη για να μπορούν αυτό τώρα να συνθέτουν ποπάκια για 15χρονα ή για ανέμελα ενήλικα αυτιά...

όλα τα παραπάνω αντιπροσωπεύουν την προσωπική μου ματιά πάνω στο θέμα , μα τον Δία ακούστε ότι γουστάρετε και σας κάνει κέφι !!

ευχαριστώ άντε καλό καλοκαίρι να έχουμε

σωστός

Ευχόμεθα όλοι όσοι ανήκουμε σε αυτή την θαυμάσια μουσική κοινότητα, το γκρουπ των Ονιράμα να αντέξει στο διάβα του χρόνου ώστε όλες οι μελλοντικές γενιές να μπορούν να τους απολαμβάνουν παρέα με τους λαϊκούς ερμηνευτές αυτής της χώρας στα πανέμορφα πολιτιστικά κέντρα διασκέδασης που ασφικτυούν από λουλούδια. Εγώ πάντως σαν κολλημένος και απαράδεκτος θα προτιμήσω το μέγαρο μουσικής Θεσσαλονίκης. "ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΣΥΝΘΕΤΕΣ"...

Βασικα δε μου αρεσουν καθολου μα καθολου...αλλα με DE FACTO καμια σχέση,έτσι????απαπα:S:S:S:S

Εγώ τους θεωρώ καλούς! :)

Oi ONIRAM einai ena apo ta agapimena m sigrotimata!!!!

Exoun pl wraia kainourgia m aresoun pl!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Είναι απλά ευχάριστοι να τους ακούς αν δεν έχεις να κάνεις τίποτα άλλο ή βαριέσαι. Τους είχα δει στο River Party φέτος το καλοκαίρι. Ήταν αρκετά καλοί. Τα τραγούδια βέβαια βαρετά και ψιλοίδια μεταξύ τους αλλά σου μεταδίδαν την ενέργεια τους. Επίσης κάτι που μου άρεσε πολύ ήταν όταν ένας τύπος (ψιλοτύφλα) από κάτω τον μούτζωσε ο τραγουδιστής όχι απλά δεν το σχολίασε αλλά είπε: "Έτσι! Δώστε μου φάσκελα να γουστάρω!" .Λίγο αργότερα του πετούσαν μπύρες και φώναζε "κι άλλες! Κι άλλες!" αυτό για μένα δείχνει κάτι καλό. Μου άρεσε που αντιμετώπισε έτσι χαλαρά την κατάσταση! Κατα τ'άλλα Ξύλινα Σπαθιά, Τρύπες, Ενδελέχεια, Διάφανα Κρίνα και προχωράμε!

oneirwksis........wx ti eipa pali o vrwmostomos?!!!!!!!!signwmi.....