ελληνική μουσική
    830 online   ·  210.833 μέλη

    Γράψτε ένα στιχο που σημαίνει πολλα για σας

    claudio21
    16.02.2009, 03:27

    ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ
    Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
    Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
    Φαρμακωμένος ο καιρός παραμονεύει
    μες τα στενά του κάτω κόσμου να σε βρει
    και δεκατρείς αιώνες άνεργος γυρεύει
    την κιβωτό σου και το αίμα να σου πιει

    Σε καρτερούν μαστιγωτές και συμπληγάδες
    μες τα μαλάματα μια νύφη ξαγρυπνά
    κι έχει στ' αυτιά της κρεμασμένες τις Κυκλάδες
    κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του φονιά

    Κρυφά τα λόγια τα πικρά μες το κοχύλι
    κρυφά της θάλασσας τα μάγια στο βοριά
    θα σβήσει κάποτε στο σπίτι το καντήλι
    και μήτε πόρτα θα 'βρεις μήτε κλειδαριά

    Του κάτω κόσμου τα πουλιά και τα παγώνια
    με φως και νύχτα σου κεντούν μια φορεσιά
    άνθρωποι τρίζουν κι ακονίζουν τα σαγόνια
    πηδούν και τρέχουν και σε φτάνουν στα μισά 


    Fru-Fru
    16.02.2009, 09:40

    Απλα και με λιγα λογια.....Απ'της ψυχης μου το ιερο ως της ζωης μου το μπουρδελο χτισε μια γεφυρα να παω και να΄ρθω...Γιατι δεν ερχεσαι ποτε οταν σε θελω;


    methismeno-ksotiko
    16.02.2009, 18:01

    σαν θα ξημερώσει τι θα'ναι αληθινό...

    αυτό λέει πολλά.....


    alex4you
    26.03.2009, 21:58

    Don't you see their bodies burning?
    Desolate and full of yearning                               serj tankian-empty walls
    Dying of anticipation                                 
    Choking from intoxication


     

    Ήταν το κλάμα μου μουντό
    σαν κάτι να 'θελα να πω,
    μα δεν με νιώσανε
    Μια λυπημένη αναπνοή
    για την πουτάνα τη ζωή
    που μου χρεώσανε
    Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,

    δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα                                            
    Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,

    ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

    στέλιος μπικάκης.(το αφιερώνο σε ένα αγαπμένο πρόσωπο και ας μην είναι εδώ)


    -----------------
    Όταν μιλάς στον Θεό είναι προσευχή όταν ο Θεός σου μιλάει είναι σχιζοφρένεια!...i'm alex

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : alex4you στις 26-03-2009 22:02 ]


    stevi93
    26.03.2009, 22:29

    Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό.
    Λες και πέφτουμε σε τοίχους μ' εκατό.
    Έτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό
    του νου τη βέργα.

    Λες και η στάθμη της αγάπης πάει να βρει
    πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί.
    Πώς κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί
    γι' ανθρώπων έργα.

    Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
    με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
    δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
    κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα.

    Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
    λες και βγήκε τ' ασανσέρ σ' ένα κελί
    που ένας το βλέπε το φως γι' ανατολή
    κι άλλος για δύση.

    Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
    να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
    σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
    του ανθρώπου η φύση.

    Ανθρωπων εργα. Μουσικη Σταμ.Κραουνακης,στιχοι Λινα Νικολακοπουλου.


    DoctorStrangelove
    26.03.2009, 23:20

    All we are,is dust in the wind.... Μεγάλη αλήθεια. Kancas-Dust in the wind το κομμάτι.


    vicobubble
    03.05.2009, 21:45

     

    So you think you can tell Heaven from Hell

    Blue Skies From Pain ??

    και

    Ποιό να 'ναι αυτό το μυστικό που σε κρατάει μακρυά απο δω, κ ακόμα δν μπορώ να βρώ.....

     

     


    220493
    03.05.2009, 22:03

    Ότι αξίζει πονάει και είναι δύσκολο..........

    πραγματικά.......


    rotse
    07.05.2009, 19:00

    ψαχνω να βρω μια γειατρια

    μα σε ενα καταληγω

    πως τα ωραια στη ζωη

    παντα κρατανε λιγο


    rory166
    07.05.2009, 19:27

    ...απ'το δεξι καθρεφτακι ο κοσμος μενει πισω
    ποτε δεν ειχα τιποτε μα αποψε θελω να σε φιλησω
    να μεινεις στα ματια μου σε ενα αδειο τοπιο
    να κανουμε ερωτα στο αστεροσκοπειο
    κουλουριασμενοι σα μπαλα να εκτοξευθουμε
    μεχρι που ειρηνικα στο διαστημα να κοιμηθουμε

      


    -----------------
    Παίζω metal και βλέπω Bob

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : rory166 στις 07-05-2009 19:32 ]


    Amalia_little
    07.05.2009, 19:33

    Παράθεση:

    Το μέλος rory166 στις 07-05-2009 στις 19:27 έγραψε...

    Ζεστό καλοκαίρι, κρατάς ακόμαΚίτρινο αέρα φυσάει ένα μεγάλο στόμαΑπ' το ραδιόφωνο οι εκφωνητές ασκούν υπεροχήΑνασταίνουν και θάβουν, χωρίς καμιά διακοπήΑσταμάτητα κανάλια τρώνε το μυαλό μαςΈχουμε χάσει τόσα, που δεν ξέρουμε τι είναι δικό μαςΟι φτωχοί ξέρω πως είναι περισσότερο φτωχοίκι οι πλούσιοι βαριούνται την τρελή τους ζωήΜέσα από έντυπα μας κάνουν να ζήσουμε μια άλλη ζωήΜα είναι ζωή αυτήΌταν μια οικογένεια ζει μ' ένα μισθό εκατό χιλιάδεςΟι τύραννοι χαϊδεύουν κοιλιές μεγάλεςΚαι δεν είναι μόνο αυτό, μας κυνηγούν χιλιάδες μάρκεςΈξτρα φόροι, έξτρα ΦΠΑ, έξτρα σκατάκι ένας πόλεμος δίπλα μας που κανείς δεν το σταματάκαι κανείς δε διακινδυνεύει, η αγάπη μας διαφεύγεικαι αντί γι' αυτό ψιθυρίζουμε διαφημίσειςχρησιμοποιούμε το σεξ για ν' αποφύγουμε τις σχέσεις Κι απ' το ταξίδι της φάλαινας, είμαστε τόσο μακριάΣ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνάκι ακούω τα πλοία, να διασχίζουν τις θάλασσεςΕίχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες Σαν καταψυγμένα κρέατα πουλιούνται τα πρότυπαταυτιζόμαστε με ήρωες κι αλλάζουμε πρόσωπαΠολύ αργά καταλαβαίνουμε πως όταν σα μια στύση που πέφτειΈνα εκατομμύριο στερεότυπα που δεν έχουν πια καμιά γεύσημε κάνουν ν' απορώ που στεκόμαστε αδιάφοροι στο ψέμαγιατί χάνουμε χρόνο όταν μέσα μας τρέχει το αίμασαν οδοντόπαστες λιώνουμε μπροστά από την τηλεόρασηΚοιτάμε εικόνες έχοντας χάσει την αρχική όρασηκοιτάζοντας τα ιδρωμένα πρόσωπα κάθε γλείφτηΚαθαρίζουμε φρούτα για να διατηρούμε την αργή μας σήψηΚαθαροί στρέιτ γιάπις διασχίζουν λεωφόρουςπερήφανα στήνουν το μέλλον με δικούς τους όρουςΚαι έξυπνοι βλάκες φέρνουν τη ντροπή της εκπαίδευσηςκι από μια περιστρεφόμενη θέση καμαρώνουν γι' αυτή τη δικαίωσηΤο δυο χιλιάδες μόνο θα τους θέλει ντυμένους με δερμάτιναπιο γυμνασμένους να κυβερνούν κατώτερα όντα, άτιμα Κι απ' το ταξίδι της φάλαινας, είμαστε τόσο μακριάσ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνάΚι ακούω τα πλοία, να διασχίζουν τις θάλασσεςΕίχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες Στην πίστα του αεροδρομίου, έχει νυχτώσειένα εκατομμύριο αστερία φωτίζουν ό,τι μ' έχει πληγώσειΈνας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή την χώρακατά βάθος λυπάται, μα δε βλέπει και την ώραπου η ζωή του θ' αλλάξει, όταν τ' αεροπλάνα πετάνεη γη απλώνεται και οι άνθρωποι ξεχνάνεΕίναι τρομερό το θέαμα, η αίσθηση αυτή ότι πετάςΔεν έχω άλλη εκλογή, ένα κίτρινο ταξί περιμένειΦυσάει, θα χειμωνιάσει, δυο ώρες και ξημερώνεισυννεφιασμένη Κυριακή, πρώτη μέρα του χειμώναΣκέφτομαι τους πιο σημαντικούς ανθρώπους αυτού του αιώναΑπ' το δεξί καθρεφτάκι ο κόσμος μένει πίσωποτέ δεν είχα τίποτα, κι απόψε θέλω να σε φιλήσωνα μείνεις στα μάτια μου, σ' ένα άδειο τοπίονα κάνουμε έρωτα στο αστεροσκοπείοκουλουριασμένοι σα μπάλα να εκτοξευθούμεμέχρι που ειρηνικά στο διάστημα να κοιμηθούμε Κι απ' το ταξίδι της φάλαινας, είμαστε τόσο μακριάσ' ένα παιδικό τραγούδι το μυαλό μου ξυπνάκι ακούω τα πλοία, να διασχίζουν τις θάλασσεςΕίχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ...


    (δεν μπορεις να ξεχωρισεις αποσπασμα απο αυτο το κειμενο)


    Το έγραψες έτσι επειδή λέει να γράψουμε τον αγαπημένο μας στίχο;{#emotions_dlg.clap} Καλό πάντως γιατί οι υπόλοιποι έχουν γράψει όλο το τραγούδι ...


    musicathy
    11.05.2009, 18:24

    I guess I'll always be a soldier of fortune...


    TheDarkSideOfTheMoon
    12.05.2009, 21:37

     how I wish, how I wish you were here....we're just two lost souls swimmin' in a fish bowl year after year .....

    Wish you were here.....{#emotions_dlg.inlove}


    ApostolisArmagos
    13.05.2009, 00:31

    Είμαι σε τέλεια αρμονία.Δεν έχω καμία υποχρέωση σε κανέναν και κανείς δεν έχει καμία υποχρέωση σ'εμένα!


    mariachi
    15.05.2009, 11:59

    ''Δεν ειναι ο κοσμος φιλος μου κι ουτε και γω του κοσμου...Αλλος του κοσμου ο Θεος και αλλος ο δικος μου..''    Ακης Πανου


    guitarteacher
    15.05.2009, 14:54

    "...όσα κομμάτια κι αν μπορέσεις να ενώσεις, δεν θα σου φτάσει μια στιγμή για να με νιώσεις...στα είπα όλα, φίλαμε τώρα..."

    Μιλτιάδης Πασχαλίδης


    Liza32
    15.05.2009, 17:51

    Γιατί τώρα ήρθε η ώρα να κάνω και γω το δικό μου

    τόσα χρόνια περίμενα

    να που επιτέλους η τύχη είναι εδω στο πλευρό μου

    το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου!

    Τους κανόνες εγω τώρα θέτω

    και μ΄αυτούς αν δεν συμμορφωθείς,

    δεν θα΄χουμε πλέον υποθέτω

    μεταξύ μας σημείο επαφής!

    Θάνος Πετρέλης!


    kamelia8
    15.05.2009, 22:37

    Let's get crazy....


    litirakis
    16.05.2009, 08:33

    Γλύφω το οξύ απ' τις ρωγμες των χειλιών σου και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο
    τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο να ψάχνω την πνοή μου στο νεκρό εαυτό σου.

    Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια που ριγούν στην αγάπη και στον τρόμο
    πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο και ψάχνεις το φώς μου σε σβησμένα αστέρια.

    Η απουσία σου μ' εξουθενώνει και δεν μπορώ να συνηθίσω
    νοιώθω να προχωράω μπροστά μα πάντα φθάνω πίσω κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει.

    Σβήνω τα ίχνη απ' τα ψέμματά μας παραπατάω στη σιωπή
    έγινε η απώλεια συνήθειά μας κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή.


    chaleass
    05.07.2009, 16:38

    "only the good die young"

    Iron Maiden - Seventh Son Of A Seventh Son