Μία μικρή παράθεση που πιθανότατα να βοηθήσει την κουβέντα:
" Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη υπάρχουν 3 είδη φιλίας:
1. Η φιλία που έχει ως κίνητρο, ως σκοπό το χρήσιμο (το συμφέρον, η ωφέλεια κλπ)
2. Η φιλία που έχει ως κίνητρο το ηδύ (η ηδονή, η απόλαυση, η ευχαρίστηση κλπ.)
3. Η φιλία που έχει σκοπό το αγαθό (το ηθικό καλό, η αρετή , η ανθρωπιά).
Κατά το πρώτο είδος η φιλία, ο σύνδεσμος μεταξύ φίλων στηρίζεται στο κοινό συμφέρον.
Κατά το δεύτερο είδος, ο σύνδεσμος στηρίζεται στην ευχαρίστηση, η οποία δημιουργείται από το φιλικό δεσμό.
Η φιλία που στηρίζεται στο αμοιβαίο συμφέρον και στην ευχαρίστηση είναι ασταθής και συναντιέται στους φαύλους. Ο φαύλος όμως δεν έχει ήθος βέβαιο και θεμελιωμένο. Γι' αυτό μεταξύ των φαύλων δεν είναι δυνατό να υπάρχουν σταθερές φιλίες. Καί τα δύο αυτά είδη σχέσεων είναι φιλίες "κατά συμβεβηκός", εφήμερες, πρόσκαιρες, γιατί η φιλία μεταξύ φαύλων και κακών, φιλία που δεν αποβλέπει στο ηθικό καλό, δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ χρόνο, εύκολα διαλύεται.
Φιλία λοιπόν δεν μπορεί να υπάρχει εκεί που υπάρχει ανηθικότητα, σκληρότητα και αδικία. Φιλία μεταξύ κακών και ανήθικων ανθρώπων δεν υπάρχει.
(...) Ο πραγματικός φίλος δείχνει το ήθος και τον ψυχικό του κόσμο στις δοκιμασίες. Βοηθά υλικά και ηθικά και αποτελεί στήριγμα στις ατυχίες. Η βοήθειά του είναι αυθόρμητη, χωρίς ιδιοτέλεια. Δεν περιμένει κανένα αντάλλαγμα για τη βοήθεια που παρέχει.
(...) Η κρίση του σύγχρονου πολιτισμού και των αξιών γενικότερα δεν ήταν δυνατό να μην επηρρεάσει και το δεσμό της φιλίας. Σήμερα η φιλία δοκιμάζεται σκληρά μέσα στους νέους τρόπους ζωής της εποχής μας. Ο κάθε άνθρωπος, ενώ έχει πολλούς φίλους, απ' αυτούς λίγοι είναι φίλοι αληθινοί. Είναι , λοιπόν, στις μέρες μας, αγαθό σπάνιο η ειλικρινής φιλία.
Οι σχέσεις των ανθρώπων είναι εμπορικές, στηρίζονται στο κέρδος. Κυριαρχεί το συμφέρον, ο ωφελιμισμός, η ιδιοτέλεια, η χρησιμοθηρία, η σκοπιμότητα, η υστεροβουλία, η υποκρισία, η αυτοπροβολή, η επίδειξη."
Από το εννοιολογικό λεξικό Φωτίου Παν. Χατζηθωμά.
