Blog= πολιτισμένη έκφραση;

Με βάση αυτά που διαδραματίζονται, τόσο στο συνολικό χώρο του διαδικτύου, όσο και στην ιστοσελίδα αυτή και αφορούν την έκφραση των blogs, θεώρησα σημαντικό να παραφράσω ένα άλλο θέμα που τιτλοφορούνταν ως "Forum=πολιτισμένος διάλογος", ώστε να προσεγγίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τό τί είναι έκφραση και ποια τα όριά της στο διαδίκτυο.

Υπάρχουν πάμπολλα περιστατικά κατάχρησης (μεταφορικά ή κυριολεκτικά) των μπλογκς, όπως η σπίλωση ονομάτων σε πολιτικά παιχνίδια, αλλά μέχρι και οι ανούσιες κόντρες και το "σφάξιμο με το βαμβάκι" (cotton butcher).

Υπάρχουν επίσης "ανθρωποθυσίες" (σε επίπεδο επικοινωνιακό) στο "βωμό της επισκεψιμότητας". Αντίστοιχα, μπορεί κανείς να παρατηρήσει και "θεώσεις" στον ίδιο βωμό...

Τελικώς, έχουμε γίνει μία τεράστια διαδραστική "μεσημβρινή εκπομπή κοινωνικών σχολιασμών" ή πρόκειται για εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα που θέλει το πολιτισμικό επίπεδο υψηλό;

Στην παρούσα συζήτηση, θα ήταν χρήσιμο να αποφύγουμε τις ευθείες αναφορές σε bloggers, ώστε να διατηρηθεί ένα επίπεδο, πάντα με την προϋπόθεση ότι επιθυμείτε να καταθέσετε απόψεις.

Νομίζω ότι είναι δύσκολο να διατηρηθεί κάποιο επίπεδο.

Ακόμα κι αν δεν γίνει αναφορά σε bloggers, εύκολα θα καταλάβει κάποιος σε ποιο blog γίνεται αναφορά από την εκάστοτε περιγραφή.

Όπως και να έχει, είμαι της άποψης "Δεν σου αρέσει ένα blog; Mην το διαβάζεις".

Εαν κανείς γράφει έτσι όπως ακριβώς νιώθει εκείνη την στιγμή , είτε καλά γράφει είτε όχι , χωρίς να ασχολείται με τους άλλους μπλογκερς είναι φυσιολογικό νομίζω..

Ποιός ο λόγος να προσποιηθείς κάποιον που δεν είσαι ?

Το να γραφει κανεις σε μπλογκ ειναι απο μονο του "ψωνιστικο".
Δεν γραφεις για να γραψεις (γι αυτο υπαρχουν τα τετραδια), αλλα γραφεις για να σε διαβασουνε. Με λιγα λογια, δεν σε νοιαζει να εκφραστεις, αλλα να "εκτεθεις".
Πολλες φορες μου μοιαζει σαν μια απεπλισμενη κραυγη "προσεξτε με!!!".
Εξαρταται βεβαια την περισταση και το θεμα τοσο του μπλογκ, οσο και των επιμερους αρθρων.
Υπαρχουν πολυ ενδιαφεροντα μπλογκς, ειτε με χιουμοριστικο περιεχομενο και αναλαφρα θεματα που χαιρεσαι να διαβαζεις, ειτε με αναφορες, διαμαρτυριες και προβληματισμους σε θεματα της καθημερινοτητας, της πολιτικης κτλ....
Υπαρχουν και αλλα μπλογκς που θυμιζουν λογοτεχνικα εργα. Και αυτα ειναι πολλες φορες ωραια.

Αλλα το κινητρο παραμενει το ιδιο: η αναγνωριση.
Ξερεις οτι θα σε διαβασουν και βαζεις ολη την μαεστρια και τη στολη του συγγραφια και αρχιζεις να δημιουργεις....
Πιστευω οτι ελαχιστοι θα εγραφαν αν τα μπλογκς δεν ηταν δημοσια.
Και αυτο με ενοχλει λιγακι....Ενταξει, και εγω γραφω σε μπλογκ....Αλλα και παλι....ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ! Με ενοχλει και ο εαυτος μου πολλες φορες.

-----------------
"Σε σας μιλω που πια δεν εχετε αυτια, δεν εχετε ουτε ματια, σε σας μιλω που δεν εχετε εγκεφαλο και γινεστε κομματια, τσατιζομαι και θα σας ριξω ολους πιο βαθια μες στο ψυγειο, να κρεμεστε μαζι με τα κρεατικα μες στο παντοπωλειο"

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : punkster στις 15-07-2008 16:24 ]

Αν σε ενοχλεί ο εαυτός σου και η ενόχληση αυτή πηγάζει από μια ενεργεια πο ο ίδιος έχεις κάνει, δεν θα έπρεπε απλά να την διορθώσεις έτσι ώστε να αισθάνεσαι καλύτερα;

Η ουσία του μπλογκ δεν είναι η έκθεση και η αυτοπροβολή. Είναι η επικοινωνία που επιτυγχάνεται όταν ο ίδιος αναπτύσσεις κάποιες σκέψεις- θέσεις κι ο άλλος με τον σχολιασμό του αναπτυσσει τις δικές του, συμφωνώντας ή διαφωνώντας. Ξέρω πως η διαχωριστική γραμμή είναι λεπτή και πέφτει εύκολα, αλλά όταν ο σκοπός του μπλογκ γίνει το να προσελκύσει κανείς αναγνώστες για να "ψωνίζεται μόνος του" τότε το έχει χάσει το παιχνίδι.

:)

Εννοειται! Αλλιως η ενοχληση δεν εχει νοημα ή λογο υπαρξης!

Αυτο που λες επιτυγχανεται καλυτερα στα φορουμς....
Δεν νομιζω οτι ειναι τοσο ευκολο να γινει σε ενα μπλογκ.....
Τα μπλογκ ειναι περισσοτερο στο στιλ "μιλαει ενας και οι αλλοι ακουνε. αντε, σχολιαζουν τιποτα που και που."
Δεν λεω, γινεται και διαλογος, αλλα συνηθως δεν το ευνοει τοσο πολυ ουτε το περιβαλλον.

punkster σε βρίσκω λίγο υπερβολικό. Δεν γράφεις για να αναγνωριστείς ούτε για να εκτεθείς. Γράφεις για να επικοινωνήσεις. Και φυσικά γράφεις για να σε διαβάσουνε και να σου απαντήσουνε καμία φορά. Αυτό είναι η επικοινωνία.

Τώρα για το τοπικ,

Τα μπλογκ υποτίθεται ότι δημιουργήθηκαν για να μπορεί ο καθένας να καταθέσει την γνώμη του ελεύθερα. Η ελευθερία βέβαια είναι υποκειμενική. Πόσο μάλλον άν μιλάμε για ελευθερία της έκφρασης. Η ελευθερία του άλλου είναι οι δικές μου αλυσίδες. Π.χ. αν εγώ χαρακτηρίσω στο μπλογκ μου κάποιον βλακαμά, το πιστεύω, με εκφράζει και ευχαρίστως θα του το έλεγα και από κοντά. Για εμένα αυτό είναι έκφραση. Για τον βλακαμά έχω ξεπεράσει τα όρια. Δεν βγάζεις άκρη δηλαδή...

Θα συμφωνήσω όμως απόλυτα με τον Stavmar πως <<έχουμε γίνει μία τεράστια διαδραστική "μεσημβρινή εκπομπή κοινωνικών σχολιασμών">>

ειδικά τον τελευταίο καιρό και ειδικά εδώ. στο MH.

Όταν πρόκειται για ένα μοναδικό μπλογκ ναι. Όταν υπάρχει κοινότητα μπλογκς, που ο κάθε σχολιαστής έχει δικό του, είναι αλλιώς. Στα μπλογκς μπορεί καθένας να αναπτύξει με την άνεσή του (σε χώρο και χρόνο) τις απόψεις του. Αυτό είναι το μέγα συν. Μπορεί να απλώσει τον συλλογισμό του χωρίς να βαρύνει η σελίδα και χωρίς να αναγκάσει τον αναγνώστη να παρακολουθήσει από την αρχή τον διάλογο. Και βέβαια δεν υπόκειται σε περιορισμούς που κάθε φόρουμ- αν θέλει να είναι επιτυχημένο- θέλει να έχει. Ας πούμε δεν θα μπορούσα να ανεβάσω ένα μπλογκοκείμενο στο φόρουμ που να αφορά εσωτερικές- προσωπικές ανησυχίες οι οποίες δεν έχουν να κάνουν με τη θεματολογία της σελίδας. Κι αν το ανέβαζα δύσκολα θα εκδηλωνόταν ένας που συμπάσχει.

Από την στιγμή που ο άνθρωπος θα ανοίξει τα μάτια του στο φως του κόσμου.συγκεντρώνει εμπειρίες !!!!Η άπλαστη ψυχή του μοιάζει με άγραφο χαρτί, όπου η μνήμη ακούραστος συγγραφέας ΣΥΝΕΧΩΣ γράφει...

κάπου διαβασμένο ...το μοιράζομαι μαζί σας!!

Κάπως έτσι γίνεται !!!!Δεν εκθέτουμε λοιπόν  τις ψυχές μας ...μα μοιραζόμαστε κάποιες φορές σκέψεις, και εμπειρίες, τελειώνοντας πάντα με ερωτηματικό!!! Ασχετα αν δεν είναι ορατό..Στην περίπτωση των blogs το ερωτηματικό είναι στο....

ΣΤΕΙΛΤΕ ΣΧΟΛΙΟ

Υ,Γ..Το αν αυτές οι καταθέσεις , τοκίζονται σωστά η' όχι ΑΥΤΟ δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί!!!!Δεν θυσιάζουμε τα πάντα άλλωστε, στο βωμό του κέρδους!!!!!!!!!!!!

Τείνω να συμφωνήσω με την Punksterίνα, ως προς τη λειτουργία των blogs. Τα blogs είναι προσωπικά ημερολόγια, που η χρήση τους διαφοροποιείται από εκείνη ενός forum ή ενός προγράμματος άμεσης επικοινωνίας. Βέβαια, είναι στο χέρι του καθενός να οργανώσει τη λειτουργική δομή των blogs. Για παράδειγμα, υπάρχουν ειδικά plug ins, που μπορεί να προσθέσει κανείς στο blog του, τα οποία λειοτυργούν σαν το msn ή το skype, δηλαδή με άμεση ανταλλαγή μηνυμάτων.

Εντούτοις, είναι σαν να παίρνουμε αυτοκίνητο και να το χρησιμοποιούμε ως αποθήκη, δηλαδή μακριά από τον πρωταρχικό σκοπό με τον οποίο οργανώθηκε, οπότε και δημιουργείται το ερώτημα: γιατί να δημιουργήσω blog και όχι κάτι άλλο (πχ. σελίδα ή forum) ώστε να έχω την πλήρη λειτουργική δυνατότητα των παραπάνω; Είναι ανάγκη να χρησιμοποιήσω το αυτοκίνητο για αποθήκη; Κατ' αντιστοιχίαν, ποια η λειτουργική ανάγκη για άμεση επικοινωνία μέσω των blogs, όταν υπάρχουν msn, skype, κινητά τηλέφωνα κλπ;

Τα blogs ονομάστηκαν προσωπικά ημερολόγια, καλώς μέν, κακώς δε. Καλώς γιατί περιλαμβάνουν την ημερολογιακού τύπου εξιστορηματική λειτουργία, κακώς γιατί δεν είναι προσωπικά μεν την ανεπτυγμένη έννοια του όρου. Πρόκειται επί της ουσίας για "ανώνυμες δημοσιεύσεις". Το πόσο ανώνυμες είναι ,κατά την εκτίμησή μου, έχω αναλύσει στο μπλογκ μου και στο άρθρο "blogs: ανωνυμία ή αντωνυμία, ελευθερία ή ασυδοσία;". Έτσι, σύμφωνα με τη δική μου ερμηνεία, πρόκειται για "παρωνυμιακές δημοσιεύσεις" (nicknames).

Σχετικά με την παράθεση του Αίολου, τα μπλογκς δεν έχουν χρηστική αξία, μιας και για τη συζήτηση και την αντιπαράθεση απόψεων και χαριτολογιών, υπάρχουν τα forums στις αντίστοιχες σελίδες που χρησιμοποιεί μία κοινότητα. Κατά τη γνώμη μου, η χρήση των μπλογκς που έχουν ως σκοπό απλά την παρεούλα, είναι η υποβαθμισμένη λειτουργικότητά τους όπως το αυτοκίνητο το οποίο χρησιμοποίησα για αποθήκη (υποβαθμίζω τη δυνατότητα της χρηστικής αξίας, ειδικά αν έχω άλλους χώρους για αποταμίευση/αποθήκευση). Βέβαια, αυτή είναι η προσωπική μου άποψη για τα μπλογκς, χωρίς να στοχεύω κάποιον...Απλώς σκέφτομαι με όσο το δυνατόν απλούστερο "χρηστικό" τρόπο.

Ας σκεφτούμε για παράδειγμα ένα χώρο έκθεσης τέχνης, στον οποίο οι καλλιτέχνες δεν παραθέτουν δημιουργίες, αλλά γνωρίζονται με κόσμο και ανταλλάσσουν ιστορίες. Όλοι, πιστεύω, θα συμφωνήσουμε ότι δεν είναι χώρος τέχνης, αλλά συμπόσιο κοινωνικοποίησης. Η χρήση και η πρόθεση κάνουν τη διαφορά, και όχι η ονομασία των χώρων.

Αυτά αφορούν βέβαια την γενικότερη ανάλυση του τί είναι ένα blog. Το βασικό πρόβλημα είναι αν και πότε ξεφεύγει από το πνεύμα του "πολιτισμού"...

η γνώμη μου μετά από κάποια μικρά εμπειρία στα blogs(συν σβήσιμο ενός και άνοιγμα καινούργιου-διαφορετικού) είναι ότι το κάθε blog απεικονίζει την λογική του συγγραφέος δω μέσα. δίκην παρασπονδίας στην επικλησι του StavmanR, θα επικαλεστώ το blog του deos, που είναι ακριβώς σαν να βλέπης τον deos, έξω. μέσω αυτού του παραδείγματος, ως αφετηρίας, μπορείς να διαπιστώσης ποιοί γράφουν για να κάνουν πλάκα, ποιοί γράφουν για να ρίξουν γκόμενες και ποιοί για να το παίξουν σοβαροί. η άποψις μου-η οποία είναι μέρος γενικότερη ιδεολογίας πουκαταφέρεται εναντίον του όλο εγχειρήματος της blogoθεοποιήσεως- είναι ότι έχουμε πάρει το όλο θέμα πολύ σοβαρά. στο σύνολό του, στην έννοιά του. καταλαβαίνω ότι κάποιοι δεν έχουν τα προσόντα να γράψουν σε εφημερίδες όπως η ελευθεροτυπία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι υποχρεωτικό να συμπεριφέρονται-γραπτώς-στο blog τους σαν τον δημήτρη τσάτσο. δεν προσπαθώ να υποδείξω το τί να γράφη κάποιος σε ένα blog, απλώς και ειδικά δω μέσα, όταν βλέπω να το πολυσοβαρεύουν το πράγμα με αντίστοιχα σχόλια "σε σκέφτομαι", "σε νιώθω", "η γλαστρούλα στο περβάζι" κλπ, με δυσκολία μπορώ να συγκρατήσω το, ούτως ή άλλως, τρανταχτό γέλιο μου.

-----------------
and now your monkey's gonna die

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : heartbreak-kid στις 15-07-2008 22:54 ]

Heart-break kid, έχεις κατά την γνώμη μου ένα μεγάλο δίκιο στην προσωπική σου οπτική, σε σχέση με την πρόθεση λειτουργίας των blogs. Έτσι, θα δει κανείς από σοβαρό μέχρι σοβαροφανές και από αστείο μέχρι γελοίο, ανάλογα με την προσωπική του ασιθητική. Εδώ βέβαια, τα πράγματα περιπλέκονται, μιας και ο καλύτερος τρόπος για να αναδειχτεί πχ. ένας άντρας είναι να δείξει ελαφρότητα...Σπάνια κάποιος "χτυπά γκόμενα" (αργκό) απαγγέλοντάς της της ποιήματα του Καβάφη. Αντίθετα, θα ακούσει κανείς στην παραλιακή το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου με 3 εξατμίσεις, να παίζει στο τέρμα "Χωρίς το μωρό μου" και όχι "Κοιμήσου Περσεφόνη". Με αυτή τη μεταφορά θέλω να επισημάνω, ότι προς αυτήν την κατεύθυνση τείνουν συνήθως τα ποστς των "χαλαρών" μπλογκς. Αντίθετα, οι "σοβαροί" (σοβαροφανείς) συνήθως προσπαθούν να κερδίσουν κάποιο κοινό για επαγγελματικούς-κοινωνικούς σκοπούς. Αυτή βέβαια είναι η προσωπική μου προσέγγιση, η οποία δεν διεκδικεί το αλάθητο και αδιαμφισβήτητο.

Βασικά, το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι εύκολα κανείς παρατηρεί πως κάναμε τα fora blogs και τα blogs fora. Βλέπει κανείς σε συζητήσεις του forum, να παρατίθενται απόψεις που ξεκινούν ως εξής: "Δεν έχω διαβάσει τίποτα πιο πριν (ούτε και πρόκειται να το κάνω), αλλά θέλω να καταθέσω άποψη..." (το έχω κάνει κι εγώ παλαιότερα). Αντίστοιχα, βλέπεις σε blogs να γράφεται: "Ρε ...! Τί γνώμη έχεις για την παραλία της Κουκουβάνουνας ρε;". Αυτές οι αντιφατικές συμπεριφορές, που εμφανίζονται μέσα από μία γενικότερη αντιδραστικότητα προς τα πάντα, δεν έχουν επί της ουσίας νόημα, πέρα από το να κάνουμε τα blogs fora, τα fora blogs και άντε πάλι από την αρχή, χωρίς κανένα πραγματικό νόημα πέραν της σπασμωδικής αντιδραστικής "εκτονώσεως" του θυμικού.

Το σημαντικό δεν είναι στην παρούσα συζήτηση να ορίσουμε τη λειτουργία των blogs, όπως είπα πιο πάνω, αλλά να δούμε που η ελευθερία έκφρασης αγγίζει τα όρια της προσβολής και των ελευθεριών του άλλου. Πιστεύεις ότι πρέπει να υπάρχουν όρια; Πιστεύεις ότι τηρούνται κάποια όρια; Τί είναι ο σύγχρονος πολιτισμός και πώς αποτυπώνεται/εκφάζεται στον γραπτό λόγο; Θεωρεί κανείς ότι η γλώσσα βοηθά(αναπτύσσει) τη νόηση; Μήπως βιαζόμαστε πολλές φορές να εκφραστούμε με "στυλ τέχνης" πριν εμβαθύνουμε στην λογική και την ισορροπημένη ανάπτυξη; Είναι φυσιολογικό να μην μπορούμε να συντάξουμε σωστά μία πρόταση, κι όμως να το θεωρούμε χαριτωμένο αντί διορθώσιμου (και εννοείται όχι επιλήψιμου);

Αυτά είναι κάποια απλά ερωτήματα που αγγίζουν -πιστεύω- το θέμα. Δεν είναι τα μόνα, ούτε και τα καλύτερα. Είναι εντούτοις μία αρχή ως υποβοήθημα για όποιον επιθυμεί να συμμετέχει στο τόπικ.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 16-07-2008 00:16 ]

Τα blogs ειναι η υπερτατη μορφη εκφρασης στη μερες μας.Οι περισσοτεροι γραφουν καθαρα για τη παρτη τους η' για ενα κλειστο διαλεκτικο κυκλο ατομων που εχουν φτιαξει και δεν επιθυμουν περαιτερω συγχρωτισμο με "τουριστες" και "σχολιαστες" των blog.Απο εκει και περα ο καθενας αναλογα με το περιεχομενο που επιθυμει να εχει,επιλεγει και την "αρενα" που θα παιξει μπαλα.Αλλο το blogger η' το wordpress και αλλο το οποιοδηποτε site που εχει blogs με καταληξη .gr.Οσον αφορα αυτα περι αναγνωρισης,ειναι ουτοπικα..Στην ουσια αναγνωριση=εμπορικη εκμεταλλευση και μετατροπη τελικα σε site,αλλα και αυτο συνηθως αποτυγχανει καθως η ελληνικη αγορα ειναι γκαου με το ιντερνετ και φοβαται μην πεταχτει καμμια αρκουδα απο την οθονη.Κατα τ'αλλα οποιαδηποτε μορφη λογοκρισιας ειναι καταδικαστεα,σκοταδιστικη και ακρως ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ.

Αφού δόθκε η δυνατότητα στον οποιονδήποτε να γράψει και να αναρτήσει το οτιδήποτε θελήσει, ήταν αναμενόμενο σε ένα μεγάλο ποσοστό των blogs να βλέπουμε το μακρύ και το κοντό του καθενός, αποψάρες, εξυπνάδες κ.τ.λ. .  Ηταν φύσης αδύνατο να κρατηθεί ένα επίπεδο σε όλα τα blogs. Ο κόσμος κοιτάει πάνω απ' όλα να επιβεβαιωθεί και μετα όλα τα άλλα, οπότε τα blog είναι το κατάληλλο μέρος για τον οποιδήποτε να το "παίξει ιστορία" χωρίς καμμία απολύτως συνέπεια.....Κανένας/μια  δεν είναι υποχρεωμένος να παίρνει τη ευθύνη των λεγόμενών του. Δεν λείπουν και τα μπλογκς με μεθοδευμένο και συκοφαντικό περιεχόμενο, γκρίζα προπαγάνδα, ψευδή στοιχεία κ.τ.λ. που ανεφέρατε. Και αυτό ηταν φυσικό.

Οι προσωπικές "ιστοσελίδες" - ιστολόγια (ιστολόγια με μικρή επισκεψιμότητα συνήθως) είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, και τις εξαιρώ από τα παραπάνω.

Φυσικά υπάρχει και ένα σημαντικό ποσοστό μπλόγκς που αξίζουν, διατηρούν ένα επίπεδο κ.τ.λ. αλλά πολύ σύχνα τα βλέπω να "θάβονται" μέσα στον τεράστιο όγκο με τις παπαριές.

-----------------
" Το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκκαλο"

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : BAGRATION στις 16-07-2008 11:58 ]

Πολιτισμένη έκφραση: σε αυτό και μόνο θα σταθώ, αγαπητέ StavmanR.

Έστω ότι ορίζουμε την έννοια ως λόγο άνευ προσβολών, χυδαιολογιών και με στοιχειώδη σύνταξη. Δεν μπορεί να υπάρξει όταν ο συγγραφέας ανήκει σε εκείνους που θεωρούν "χαριτωμένο" το να μην μπορούν να εκφραστούν σωστά όχι μόνο γραπτά αλλά και προφορικά. Το ίδιο και όταν ο γράφων θεωρεί "μαγκιά" το να εκφράζεται χυδαία ή έχει εξοικειωθεί πλέον τόσο με τις βωμολοχίες, ώστε να τις θεωρεί αναπόσπαστο και απαραίτητο στοιχείο της ελληνικής ή οποιασδήποτε άλλης γλώσσας.

Άλλο η ελευθερία της έκφρασης και άλλο η κακοποίηση της γλώσσας (για να μην παρεξηγηθώ δε θεωρώ τον εαυτό μου άριστο ούτε καν πάρα πολύ καλό χρήστη της ελληνικής). Σαφέστατα κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να γράφει όσα πιστεύει αλλά υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πεις το ίδιο πράγμα. Ο καθένας ανάλογα με το επίπεδο παιδείας του - τονίζω παιδείας και όχι μόρφωσης - επιλέγει τον τρόπο που θα εκφραστεί.

Επίσης, άλλο η ελευθερία της έκφρασης και άλλο η προσβολή του άλλου. Για παράδειγμα: πιθανότατα εγώ να διαφωνώ με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις κάποιου. Αυτό δε μου δίνει το δικαίωμα να γελοιοποιώ ή να προσβάλλω τα ιερά και όσια της δικής του θρησκείας μέσω του Blog μου. Για τους ίδιους λόγους που δεν έχω το δικαίωμα να καίω το εθνικό σύμβολο μιας άλλης χώρας.

Δυστυχώς όμως έχουμε μάθει στη σύγχρονη κοινωνία να ισοπεδώνουμε συχνά τα πάντα. Να εκμεταλλευόμαστε και την ελάχιστη μορφή εξουσίας που μπορούμε να έχουμε στα χέρια μας, Γιατί κακά τα ψέματα το να έχεις ένα βήμα να μιλάς είναι μια μορφή εξουσίας.

Εν κατακλείδι ένα blog για μένα θα έπρεπε να αποτελεί ένα βήμα ελεύθερης αλλά όχι ασύδοτης έφρασης (το έχω ξαναγράψει αυτό: άλλο ελευθερία άλλο ασυδοσία). Μην ξεχνάμε ότι οι παλιοί χρονογράφοι (ίσως οι πρώτοι πρώιμοι bloggers) καυτηρίαζαν και σχολίαζαν και με πολύ χιούμορ τα κακώς κείμενα της εποχής τους αλλά, τουλάχιστον από όσο έχω διαβάσει, ποτέ δεν προσέβαλαν τις προσωπικότητες των ατόμων που σχολίαζαν.

Εαν καποιος δεν θεωρει ουτε ιερα ουτε οσια τα πιστευω καποιων αλλων και την θρησκεια τους μια συνομωσια απατης και αρπαχτης,τοτε οσα λεει δεν συνιστουν προσβολη για τα πιστευω των αλλων,αφου κατ'αυτον απλα λεει την αληθεια και η αληθεια δεν ειναι προσβλητικη.Φυσικα ατομα που λειτουργουν ετσι ειναι αυτοπροσδιοριζομενα και ελευθερα,δεν ετεροπροσδιοριζονται απο θρησκειες,πολιτικες παραταξεις και νομικιστικες διαταξεις που εξηγαγαν φασιστομουτρα.Το μονο που μπορουν να κανουν οι "θιγομενοι" ειναι να επικαλουνται νομους και εαν δυνανται να τους κατασκευαζουν.Ομως οι νομοι ποτε δεν ειναι το "αιτιο",αλλα ειναι το "αποτελεσμα".Γινεται κατι που δεν αρεσει στο συστημα και βγαινει ενας νομος ως αποτελεσμα για να "αποκαταστησει την διασαλευθησαν ταξιν".Παντα ο νομος ερχεται τελευταιος και καταιδρωμενος.

Χρεος οσων ειναι ελευθεροι,αυτοπροσδιοριζομενοι και σκεπτικιστες ειναι να κουρελιαζουν πανηλιθιους,φασιστικους και αναχρονιστικους νομους οπου και αν τους συναντουν.Τωρα οσον αφορα αυτο περι "ελευθερης αλλα οχι ασυδοτης εκφρασης" υπηρξε επιχειρημα δικτατορων ανα τους αιωνες για να δικαιολογησουν τις χουντες τους.Ο στοχος τους ειναι η πληρης λογοκρισια,το καπελωμα και να καταπνιχθει καθε ειδους διαφορετικη αποψη μη αρεστη στο συστημα.Προκειται για καθαρο φασισμο διανθισμενο με κοινωνικες ψευδο-ανησυχιες,"για το καλο σας βρε".Επισης ετοιμαζεται νομος της ευρωπαικης ενωσης τελειως φασιστικος και σκοταδιστικος για τους bloggers με στοχο να καταπνιχθουν φωνες που διαταρασσουν την ομαλη λειτουργια του συστηματος.Βεβαια και παλι τα φασιστομουτρα που εξαγουν αυτες τις πολιτικες και οσα φασιστομουτρα πιστευουν πως πρεπει να υπαρχει λογοκρισια στο διαδικτυο θα καταφερουν απλα τα blogs απο 10 να γινουν 10000000.Ειναι το λεγομενο streisand effect που οταν παει κατι να καταπνιχθει απο το συστημα,η πραξη αυτη γυρναει μπουμερανγκ προς το συστημα,και αντι να καταπνιξει τελικα πολλαπλασιαζει το φαινομενο.Χαρακτηριστικο παραδειγμα το napster.Πηγαν να το κλεισουν,συνελαβαν και μερικους που κατεβαζαν τραγουδια,ε και?Σημερα κατεβαζεις μεχρι και ολο το lost τζαμπε σε λιγες ωρες,κατεβαζοντας συγχρονως ολη τη δισκογραφια της Αλεξιου κ.ο.κ.Επισης καποια blogs που εξαφανιστηκαν απο site με καταληξη gr,ε και?Ανοιξανε στο blogger η' το wordpress και οποιος τραβαει ζορι ας παει στη Καλιφορνια να κανει μυνηση.Αυτα ζουζουνια και ο φασισμος δεν περναει,ξεχαστε τα αυτα.Και ο Παπαδοπουλος απο την "ασυδοσια" ηρθε να μας σωσει και εκανε χουντα τελικα.Η ελευθερια η' ειναι ελευθερια η' δεν ειναι,δεν υπαρχουν μεσες λυσεις.Αυτα.

Υ.Γ:Απο ποτε το καψιμο εθνικων συμβολων ειναι προσβλητικο?Απλα γινεται για να παρει ψηφους η δεξια απο ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ που τους πιανει πανικος οταν βλεπουν ενα κομματι πανι να καιγεται και νομιζουν πως καταστρεφονται τα παντα,ενω απλα ενα κομματι πανι καιγεται,τιποτε αλλο.Αχ ατιμη τηλεοραση,τι τους εκανες...

-----------------

http://komposta.blogspot.com

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Disasterpiece στις 17-07-2008 02:41 ]

Λιακουρα, συμφωνω (πανω-κατω) με οσα λες...εκτος απο αυτο:

Στην πρωτη παραγραφο, εχεις δικιο, ομως μονο απο την σκοπια του "θυτη"....
Χρησιμοποιεις σωστα την φραση "κατ αυτον", αλλα καταληγεις σε λαθος συμπερασμα. Οτι δηλαδη εφοσον το βλεπει ετσι αυτος, ετσι ΕΙΝΑΙ! Προσβολη οντως δεν υπαρχει γι αυτον που δεν θεωρει αξια σεβασμου αυτα που καποιος αλλος θεωρει ιερα. Για τον πιστο ομως, υπαρχει βλασμημια. Πως οριζουμε ποιος εχει δικιο?
Ειναι σαν να λες οτι ενας αντρας εχει καθε δικαιωμα να κακοποιει την γυναικα του, αφου για εκεινον η γυναικα του δεν θεωρειται ανθρωπος, αρα κατ αυτον, δεν υφισταται αδικημα.

-----------------
"Σε σας μιλω που πια δεν εχετε αυτια, δεν εχετε ουτε ματια, σε σας μιλω που δεν εχετε εγκεφαλο και γινεστε κομματια, τσατιζομαι και θα σας ριξω ολους πιο βαθια μες στο ψυγειο, να κρεμεστε μαζι με τα κρεατικα μες στο παντοπωλειο"

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : punkster στις 17-07-2008 11:43 ]

Margot συμφωνώ σε τεράστιο βαθμό με την ανάλυση του κειμένου σου. Επίσης δηλώνω εξίσου παθών στη σύνταξη κειμένων, καθώς πολλές φορές δεν δίνω προσοχή στους συντακτικούς κανόνες, παρασυρόμενος από την παραθετική καταγραφή των ιδεών.

Το μεγάλο θέμα που θίγεις, και εκεί ακριβώς στόχευα, είναι το πώς οριοθετούμε την προσωπική έκφραση. Δηλαδή, πού βάζουμε εμείς το όριο του σεβασμού απέναντι στην προσωπικότητα και την ύπαρξη του άλλου. Παλαιότερα, είχαμε κάνει συζήτηση γύρω από την ελευθερία της τέχνης και είχα αντίστοιχα ρωτήσει αν το να δείρω κάποιον άνθρωπο στο δρόμο μπορώ να το ονομάσω έργο τέχνης, όπως πολύ εύστοχα επισημαίνει η Punksterίνα από μία άλλη οπτική γωνία... Αυτό όμως είναι από μόνο του ένα τεράστιο θέμα που αφορά την τέχνη. Προς το παρόν θα ήταν χρήσιμο να επικεντρωθούμε στην ελευθερία της έγγραφης έκφρασης, όπως αυτή εμφανίζεται στα μπλογκς.

Σε αυτά που αναφέρεις σχετικά με τη θρησκεία, η άποψή μου είναι πολύ συγκεκριμένη. Όταν δεν έχουμε ικανότητα να δημιουργήσουμε, καταστρέφουμε. Τα κενά της δημιουργικότητάς μας τα γεμίζουμε με ικανοποίηση από το αίσθημα της ισοπέδωσης των άλλων. Το ίδιο συμβαίνει παντού στην κοινωνία: ζηλέυω που ο συμμαθητής μου είναι άριστος στα μαθήματα, προσπαθώ να τον αποσυντονίσω και όχι να του μοιάσω. Ζηλεύω τον συνεργάτη μου που είναι καλός στη δουλειά του, προσπαθώ να του χαλάσω τις συνθήκες και όχι να τον ακολουθήσω. Αυτά ισχύουν παντού ανεξαιρέτως. Είναι πιο δύσκολο να πας εσύ στο 10, παρά να τραβήξεις τον άλλο στο 1. Άλλωστε, θα δεις στην πολιτική ότι σπάνια κανείς προβάλλει συγκροτημένες θέσεις και απόψεις... συνήθως επιτίθεται ακόμα και στη γραβάτα του συνομιλητή. Κατ' εικόνα και ομοίωση της τηλεόρασης γίναμε...

Οι παλιοί χρονογράφοι διέθεταν ένα ήθος, το οποίο σήμερα αμφισβητείται ως πιθανή ψυχοπάθεια και αυτοπεριορισμός-μαζοχισμός. Αν στις τέσσερις λέξεις δεν χρησιμοποιήσεις σήμερα μία βρισιά, θεωρείσαι από μπανάλ μέχρι και γλωσσο-αμαθής. Το χιούμορ είναι χρήσιμο στοιχείο για να δίνει ζωντάνια στο λόγο και να προδιαθέτει ευχάριστα το συνομιλητή. Σήμερα, κατά 90% (προσωπική εκτίμηση) το χιούμορ είναι επιθετικό και όχι συναινετικό. Λέμε ότι οι λέξεις δεν είναι πονηρές, τα μυαλά όμως είναι... Εδώ μπαίνει το ερώτημα ποιανού τα μυαλά; Εκείνου που τις λέει ή εκείνου που τις ακούει; Συνήθως προς τον δεύτερο γυρνάμε έντεχνα το θέμα...

Margot χαίρομαι ιδιαίτερα που συμμετέχεις στη συζήτηση, όπως χαίρομαι και τη συμμετοχή των υπόλοιπων μελών...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 17-07-2008 12:29 ]

Καταρχήν ο StavmanR έγραψε μια κουβέντα που μου άρεσε πολύ "Τα κενά της δημιουργικότητάς μας τα γεμίζουμε με ικανοποίηση από το αίσθημα της ισοπέδωσης των άλλων". πολύ σοφό ήταν αυτό....

Λοιπόν επί του θέματος θα τοποθετηθώ ξανά. Θα πάρω δύο ακραίες περιπτώσεις. Από τη μία έχουμε την δυνατότητα να εκφράζουμε οτιδήποτε θελήσουμε χωρίς καμμία απολύτως συνέπεια των λογων μας. Οτι περίπου γίνεται τώρα με τα μπλόγκς. Το αποτέλεσμα (π.χ. κατα  80%) είναι ένας "χυλός", ένας "ιντερνετικός" όχλος όπου η μάζα απλά συγκεντρώνεται γύρω από διαφορετικές "συνισταμένες".

Η άλλη περίπτωση είναι ο καθένας να μπορούσε να καταγγείλει τον μπλογκερ που του προσβάλλει τα θεία, τα ιερά, το κόμμα του, τα πιστεύω του η ότιδήποτε άλλο και να κλείνει το μπλόγκ του , η να του επιβάλλονται ποινές κ.τ.λ. Σας λέω εγώ μόνο θα έβγαζα μια λίστα με καμμία οκτακοσαρία μπλόγκς που θεωρώ ότι με προσβάλλουν. Ο καθένας θα έβγαζε τη λίστα του με τα μπλόγκς που τον προσβάλλουν. Αν αθροίζαμε τις "λίστες" όλων των νομιμόφρονων πολιτών θα φτάναμε στο εξής μαγικό: Μολις θα είχαμε καταργήσει τη ελέυθερία της έκφρασης. Μια συντονισμένη ενέργεια των "απλών πολιτών" που θα τη ζήλευε και ο Γκαίμπελς.......

Μια πιο μετριοπαθής λύση θα ήταν να βάλουμε ένα "ιντερνετόμπατσο" να συμμορφώνει και να  επιπλήττει όποιον δε σέβεται τους συμπολίτες του και τα πιστεύω τους.....

Με συγχωρείτε αλλά εγώ μεταξύ των δύο προτιμώ την "ασυδοσία του ίντερνετ" και τον "ιντερενετικό όχλο . Κι ας υπάρχουν 10.000 μπλόγκερ που να με προσβάλλουν με αυτά που γράφουν.......

Κατ΄αρχας το παραδειγμα που χρησιμοποιεις στο τελος με τον αντρα που βαραει τη γυναικα του ειναι τραβηγμενο απο τα μαλλια και δεν κολλαει.Εδω μιλαμε για μια αξια,την ελευθερια και συγκεκριμενα την ελευθερια της γνωμης.Πριν λες ""..αλλα καταληγεις σε λαθος συμπερασμα. Οτι δηλαδη εφοσον το βλεπει ετσι αυτος, ετσι ΕΙΝΑΙ!".Δεν σε ειδα ποτε να το πεις σε καποιον που λεει "υπαρχει θεος,θεος ετσι αγαπη,ετσι ειναι ναουμ" ακριβως το ιδιο,γιατι?φοβασαι μηπως..και τι τοτε?Αυτοι που πιστευουν δογματικα π.χ στο Θεο δεν ειναι αυτοι που πρωτοι θεωρουν πως επειδη αυτοι το βλεπουν κατ'αυτο το τροπο,ετσι ΕΙΝΑΙ?Επισης δεν ειπα πουθενα οτι επειδη βλεπω κατι καπως,ετσι ΕΙΝΑΙ.Αυτο ειναι δικο σου αυθαιρετο συμπερασμα.Απλα ειπα πως εχω το δικαιωμα να αυτοπροσδιοριζομαι και να λεω οτι θελω.Το δικαιο οριζεται απο την κοινη λογικη και τα επιχειρηματα.Η κοινη λογικη λοιπον λεει πως Θεος δεν υπαρχει και υπαρχουν χιλιαδες επιχειρηματα πως οι θρησκειες ειναι απατες που με βια και αιμοσταγεις διαδικασιες εδραιωθηκαν.Απο ποτε η φιλοσοφια,η αναλυση και η εκφραση ελευθερης γνωμης που δεν καλουπωνεται απο συστηματα εξουσιας(π.χ θρησκεια,κομματα,πολυεθνικες),ειναι "προσβολη"? Και σιγα μην μας το παιξουν και υπερασπιστες του δικαιου και της ελευθερης γνωμης ατομα που ειτε βασει κανονων θελουν να καταπνιξουν διαφορετικες αποψεις(φασιστομουτρα) η' ατομα που ενω το βλεπουν να συμβαινει δεν κανουν τιποτα,αλλα ενοχα σιωπουν και το ανεχονται(υποχθονια και δειλα φασιτομουτρα).Η ουσια ειναι μια:"H γλωσσα κοκκαλα δεν εχει και κοκκαλα τσακιζει".

Οποιος αντεχει.