Διπλό live άλμπουμ, ζωντανή ηχογράφηση του προγράμματος που παρουσίασε για κάποια Παρασκευοσάββατα τον χειμώνα ο Μπάμπης Στόκας στον Ζυγό της Πλάκας.
Σπουδαία φωνή που αποδεικνύει κάτι που ήταν ήδη γνωστό από την εποχή των Πυξ Λαξ: κινείται με πρωτοφανή άνεση ανάμεσα στο λαϊκό και το έντεχνο, το ροκ και την μπαλάντα.
Τραγουδάει Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Πλέσσα, Λοϊζο, Ξαρχάκο, Μούτση, Μάλαμα, Περίδη, Δερβενιώτη (Καζαντζίδη) αλλά και πολλές επιτυχίες των ΠΥΞ ΛΑΞ. Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε περιοδεία με την Χάρη Αλεξίου και την Ανδριάνα Μπάμπαλη.
Το cd κυκλοφορεί με την υποστήριξη του ΜΕΛΩΔΙΑ 99,2
Οι περισσότεροι από εσάς θα γνωρίζεται τον Μπάμπη Στόκα ως την μελαγχολική βραχνή και συνάμα άκρως συγκινητική φωνή των Πυξ Λάξ με την ιδιαίτερη και καθαρή χροιά που συντρόφευε τόσα χρόνια τις μουσικές και τους στίχους του αγαπημένου ελληνικού συγκροτήματος. Ο Μπάμπης, μετά την άκρως επιτυχημένη πορεία με τους Πυξ Λαξ, με την διάλυση τους άρχισε να «ψάχνει» νέους μουσικούς δρόμους μακριά από την πεπατημένη για να κάνει κάτι τελείως διαφορετικό (χωρίς όμως ποτέ ο ίδιος να «αφορίζει» ή να αρνείται το παρελθόν του και τα τραγούδια του συγκροτήματος) από τα τραγούδια που εκπροσωπούσε τόσα χρόνια. Είναι ο μοναδικός από τα τρία μέλη του γκρουπ που δεν «καταστάλαξε» στην εμπορική επιτυχία των Πυξ Λαξ συνεχίζοντας το δισκογραφικό του ταξίδι στα ίδια μονοπάτια. Θέλησε «κάτι να αλλάξει» (τουλάχιστον στον δικό του μουσικό κόσμο) όπως είχε τραγουδήσει το 1990 σε νεαρή ηλικία, δεν βιάστηκε δισκογραφικά και πλέον κοντά στα 40 του χρόνια είναι έτοιμος να κάνει μια νέα αρχή, μια «στροφή» θα έλεγα, ώριμη και προσεγμένη στο ελληνικό τραγούδι.
Πειραματίστηκε αρκετά μετά την διάλυση των Πυξ Λαξ, η αρχή έγινε με τον προσωπικό του δίσκο «Στην άκρη της γιορτής» όπου εκεί είδαμε έναν Στόκα διαφορετικό απ’ ότι τον είχαμε συνηθίσει μέσα στο γκρουπ, πιο εσωστρεφή, πιο «ψαγμένο» και κυρίως με ένα ήχο καθαρά ηλεκτρικό («ροκ» θα λέγαμε αν υφίσταται σαν όρος στο ελληνικό τραγούδι) που δεν υπήρχε σε κανένα δίσκο των Πυξ Λαξ, με συνεργάτες παλιούς μουσικούς από Τρύπες και Ξύλινα Σπαθιά. Δίνει αρκετά live με το συγκρότημα «Σχέδιο Γάμμα» «ροκάροντας» σε μουσικές σκηνές, κυρίως της Αθήνας. Ίσως αυτός ο δίσκος να ήταν κάτι σαν «απωθημένο» δικό του που δεν μπόρεσε να κάνει μέσα από τους Πυξ Λαξ.
Μετά από αυτό το μουσικό του ταξίδι, κάνει άλλη μια απότομη αλλά για πολλούς πιο «ουσιαστική» στροφή, αυτή την φορά προς το «έντεχνο» ελληνικό τραγούδι, ερμηνεύοντας μεγάλους συνθέτες. Η αρχή έγινε από την συμμετοχή του στο δίσκο – αφιέρωμα στον στιχουργό-ποιητή Λευτέρη Παπαδόπουλο ερμηνεύοντας το τραγούδι «Με όποια να’ ναι». Η συνέχεια έγινε με τον επόμενο δίσκο της σειράς «Άξιος λόγος» ερμηνεύοντας εκπληκτικά το «Μη με φοβάσαι» σε μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου και στίχους του Άλκη Αλκαίου. Κάπου εκεί ετοίμασε ένα πρόγραμμα Live εμφανίσεων με εξαίρετους μουσικούς, ερμηνεύοντας μεγάλους έλληνες συνθέτες, σε μια παράσταση που την ονόμασε «Ο Μπάμπης Στόκας σε απρόβλεπτα τραγούδια». Πραγματικά «απρόβλεπτος» ο Μπάμπης, αφήνει λίγο την «ροκ» πλευρά του και τραγουδάει εκπληκτικά μεγάλα λαϊκά τραγούδια. Η ξεχωριστή χροιά της φωνής του, δίνει σε κάθε τραγούδι την προσωπική του σφραγίδα. Όσοι δεν τον είχαν ακούσει στα τραγούδια των Πυξ Λαξ, τον άκουσαν σε αυτά τα σπουδαία τραγούδια και έτσι γνώρισαν έναν μεγάλο σύγχρονο ερμηνευτή. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος του αφιερώνει μια εκπομπή του, για να ακούσει όλη η Ελλάδα την ξεχωριστή αυτή ερμηνεία στο πρόγραμμα που παρουσίαζε. Ακούγονται κολακευτικά σχόλια για τις ερμηνευτικές του δυνατότητες από πολύ σπουδαίους ανθρώπους της ελληνικής μουσικής. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε και ο τρίτος δίσκος της σειράς «Άξιος λόγος» όπου σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, ερμήνευσε μοναδικά το «Κάπου υπάρχει ένα νησί» όπου παίχτηκε πολύ από τα ερτζιανά. Η Χαρούλα Αλεξίου τον καλεί να την ακολουθήσει «συντροφεύοντας την πάνω στην σκηνή» στην μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία της στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.
Ο Μπάμπης Στόκας, προσωπικά πιστεύω είναι ένας μεγάλος ερμηνευτής όπου κάπως τον έχουν αδικήσει τα τραγούδια που έχει πει έως τώρα. Ακούγοντας το διπλό Live cd «Μην ντρέπεστε, τραγουδήστε» ξετυλίγει τις ερμηνευτικές του δυνατότητες, με την «συγκινησιακή» χροιά του, με επιλογή τραγουδιών από τις παραστάσεις που έδωσε στον Ζυγό της Πλάκας δείχνοντας με αυτό τον τρόπο την αγάπη του σε μεγάλους έλληνες συνθέτες, τις μουσικές του επιρροές, ένα μικρό «φόρο τιμής» θα λέγαμε στους αγαπημένους του καλλιτέχνες. Αυτός ο δίσκος είναι πιθανόν μια νέα αρχή στην καριέρα του Μπάμπη Στόκα, κοιτώντας «κατάματα» πλέον το καλό ελληνικό τραγούδι, χαρίζοντας σε εμάς τις μοναδικές ερμηνείες του, περιμένοντας το επόμενο «στουντιακό» του βήμα με αγωνίά, καθώς η ελληνική σκηνή έχει ανάγκη από μεγάλους τραγουδιστές και ο Μπάμπης μας απέδειξε πως είναι ένας από αυτούς.
Ποια είναι η γνώμη σας για αυτή την «στροφή» του Μπάμπη Στόκα στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι; (καλό θα είναι πριν γράψετε το οτιδήποτε, ακόμα και αυτοί που δεν έχετε σε ιδιαίτερη εκτίμηση τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, να ακούσετε πρώτα το νέο διπλό άλμπουμ).
Προσωπικά πιστεύω πως η ουσιαστική καριέρα του Μπάμπη Στόκα τώρα ξεκινάει…
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Reason στις 16-07-2008 19:40 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Reason στις 26-07-2008 04:24 ]
