Κάποτε την εποχή των δίσκων αγόραζες δίσκους, τους άκουγες, τους πρόσεχες να μην γρατσουνιστούν τους είχες σε περίοπτη θέση κ.τ.λ.
Την εποχή των cd γέμιζες τα ράφια, διάβαζες τα βιβλιαράκια με τους στίχους, χάζευες τις φωτογραφίες, "έλιωνες" το cd στο cd player....
Αμα έψαχνες κάτι σπάνιο τοτε.....σάρωνες τα δισκάδικα....
Την εποχή του downloading και του mp3 έχεις στον υπολογιστή σου στο φάκελο "my music" 200 γκίγκα mp3 με 800.000 κομμάτια κι άλλα 60 γκίγκα στο i-pod....Τα περισσότερα δεν θα τα ακούσεις καλά-καλά μια φορα...... ξέχωρίζεις φυσικά κάποια από τους αγαπημένους σου μουσικούς..... Αμα τυχών σου σβηστούν, νο πρόμπλεμ μπαίνεις στον τόρεντ τράκερ και κατεβάζεις πάλι τα 200 γκίκγα σου σε λίγες μέρες
Παλιότερα την μουσική την "πόναγες" που λέμε, πράγμα που της έδινε αξία, τουλάχιστον πολύ περισσότερη από την αξία που έχει σήμερα με την ευκολία των τριών "κλίκ" του ποντικιού....
Τι άποψη έχετε για το θέμα αυτό?